أقسام المولی في اللسان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
جز (جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) ') |
||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
3. شاعرى كه فصاحت و بلاغت را رعايت مى‌كند، بايد بر طبق قوانين لغت، شعر بگويد. | 3. شاعرى كه فصاحت و بلاغت را رعايت مى‌كند، بايد بر طبق قوانين لغت، شعر بگويد. | ||
4. نسبت برخى از اشعار به حضرت على(ع). | 4. نسبت برخى از اشعار به [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] . | ||
5. اعتماد بر اهل خبره غير مسلمان در استدلال بر معانى الفاظ. | 5. اعتماد بر اهل خبره غير مسلمان در استدلال بر معانى الفاظ. | ||
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۰۰
| نام کتاب | أقسام المولی في اللسان |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | نجف، مهدی (محقق)
مفید، محمد بن محمد (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 209/7 /م7ک9 11.ش* |
| موضوع | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت
غدیر خم مفید، محمد بن محمد، 336 - 413ق. - کنگرهها ولایت کلام شیعه امامیه - قرن 4ق. |
| ناشر | المؤتمر العالمي لألفية الشيخ المفيد |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1413 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE1421AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
أقسام المولى في اللسان، نوشته شيخ مفيد، ابوعبدالله، محمد بن محمد بن نعمان عكبرى بغدادى (336 - 413ق) است. اين کتاب، به زبان عربى و درباره معناى كلمه «مولى» در حديث غدير مى‌باشد.
ساختار
کتاب، مشتمل بر يك مقدمه و دو باب است.
گزارش محتوا
شيخ مفيد، در اين کتاب، با بيانى رسا و با دقتى فراوان به بررسى معانى كلمه «مولى» پرداخته و گستردگى اطلاعات ادبى و قدرت لغوى برتر خود را به نمايش گذارده است.
وى، در آغاز، ده معنا را براى كلمه «مولى» ذكر كرده و مى‌فرمايد: معناى حقيقى و اصلى آن، عبارت است از «اَوْلَى» و معانى ديگر به همين معنا برمى‌گردند... برخى از معاندين به خاطر دشمنى با اهل بيت عصمت و طهارت(ع) اين معناى اصلى را انكار كرده‌اند...
وى در ادامه، اين حديث را متواتر دانسته و ثابت كرده كه كلمه «مولى» با معناى حقيقيش، در آن به كار گرفته شده است.
وى، اشعار فراوانى را در تأييد مدعاى خود مى‌آورد، مانند:اشعار حسان بن ثابت، قيس بن سعد بن عبادة، اخطل، كُميت بن زيد اسدى و بسيارى ديگر از شعراى بلندآوازه عرب.
بدين ترتيب، او با استدلال به حديث شريف پيامبر اسلام، حضرت محمّد(ص) كه مى‌فرمايد: «من كنت مولاه فهذا علي مولاه»، امامت حضرت امير را ثابت مى‌كند.
از جمله نكات مهمى كه در اين کتاب، مطرح شده عبارت است از:
1. توجه به قرائن داخلى و خارجى در فهم معانى الفاظ.
2. امير المؤمنين، على(ع) در زمان حكومت خويش تقيه نمى‌كردند و به راحتى عقايد خود را مطرح مى‌نمودند.
3. شاعرى كه فصاحت و بلاغت را رعايت مى‌كند، بايد بر طبق قوانين لغت، شعر بگويد.
4. نسبت برخى از اشعار به حضرت على(ع) .
5. اعتماد بر اهل خبره غير مسلمان در استدلال بر معانى الفاظ.
6. انفتاح باب علم در لغت.
و...