حسینی فیروزآبادی، سید محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: شارح' به '') |
||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
[[منتهی العنایة في شرح الکفایة]] | [[منتهی العنایة في شرح الکفایة]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۱۱ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۰۴
| نام | حسینی فیروزآبادی، محمد |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1309 هـ.ش یا 1930 م |
| محل تولد | |
| رحلت | 1373 هـ.ش یا 1415 هـ.ق یا 1994 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE11955AUTHORCODE |
«سيد محمد بن سيد مرتضى بن سيد محمد فيروزآبادى يزدى»، در آخر جمادى الاولى 1349ق در نجف اشرف پا به عرصه وجود گذاشت. از طرف مادر به دختر آيت‌الله سيد محمد طباطبايى ارشد اولاد ذكور سيد محمدكاظم طباطبائى يزدى منسوب مى‌باشد.
در شهر نجف اشرف كه مهد علم و دانش هزار ساله است، نزد پدر پرورش يافت و علوم مقدماتى را در حوزه‌هاى علميه سپرى كرد.
دروس سطوح عاليه را نزد اساتيد معروف حوزه از آن جمله مرحوم والدش و حضرات آيات حاج ميرزا حسن يزدى و حاج شيخ محمدتقى آل راضى، حاج سيد عبدالاعلى سبزوارى ، سيد ابوالقاسم خوئى، آيت‌الله ميرزا حسن بجنوردى، سيد محسن طباطبائى حكيم و ميرزا عبدالهادى شيرازى حاضر شد و در اين زمان تدريس نيز داشت.
در سال 1391ق بر اثر جنايت بعث عراق، به‌همراه والد گرامى‌اش و جمعى كثير از علما و روحانيون و اقشار مختلف ايرانى‌ها به ميهن عزيز ايران آمد. چندى در قم كه حرم اهل‌بيت(ع) است، در خدمت والد بود. سطوح عاليه و شبه خارج فقهى تحت عنوان «صلوة مسافر» را در مدرسه علميه آيت‌الله مرعشى (قدس‌سره) شروع نمود. پس از مدتى به حوزه علميه و شهر مذهبى حضرت عبدالعظيم(ع) ملحق شد. مدت ده سال در مسجد معروف «فيروزآبادى» كه جنب بيمارستان فيروزآبادى است، اشتغال به اقامه نماز جماعت و تدريس ابحاث عديده داشت.
آثار
1. تقريرات اصول درس آيت‌الله خويى؛
2. اصولى مستقل كه هم‌اكنون در دست مى‌باشد؛
3. كفاية المفسرين؛
4. العطف حول الصرف؛
5. التكملة في شرح الأمثلة؛
6. الفوائد النحوية؛
7. ذخائر العقبى في شرح العروة الوثقى؛
8. بحث الاجتهاد و التقليد من منتهى العناية في شرح الكفاية؛
9. رساله‌اى در منطق؛
10. مجموعه‌اى در فضل علم و آداب تعليم و تعلم؛
و...
ايشان سرانجام در روز دوشنبه 22 رجب سال 1415ق، مطابق با 5 دى‌ماه سال 1373ش، در سن 66 سالگى در اثر بيمارى سرطان در بيمارستان قلب تهران درگذشت و جسدش صبح سه‌شنبه در قم تشييع و در مقبره باغ بهشت به خاك سپرده شد [۱]
پانويس
- ↑ ر.ك: جواهر كلام، عبدالحسين، ج3، ص1784-1786
منابع مقاله
جواهركلام، عبدالحسين، تربت پاكان قم، چاپ اول، انصاريان، 1424ق، قم.