شبستری، محمود: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[') |
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[حق الیقین]] | |data-type='authorWritings'|[[حق الیقین]] | ||
[[گلشن راز]] | [[گلشن راز]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[حق الیقین فی معرفة رب العالمین (رساله حق الیقین)]] | [[حق الیقین فی معرفة رب العالمین (رساله حق الیقین)]] | ||
[[مجموعه رسائل عوارف المعارف]] | [[مجموعه رسائل عوارف المعارف]] | ||
[[گلشن راز]] | [[گلشن راز]] | ||
[[گلشن راز «متن و شرح» براساس قدیمترین و مهمترین شروح گلشن راز (دزفولیان)]] | [[گلشن راز «متن و شرح» براساس قدیمترین و مهمترین شروح گلشن راز (دزفولیان)]] | ||
[[راز دل: شرحی برمنظومه ی «گلشن راز»، سروده ی «نجم الدین شیخ محمود شبستری»]] / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده | [[راز دل: شرحی برمنظومه ی «گلشن راز»، سروده ی «نجم الدین شیخ محمود شبستری»]] / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده | ||
[[منظومه گلشن راز]] | [[منظومه گلشن راز]] | ||
[[منظومه گلشن راز]] | [[منظومه گلشن راز]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۲:۳۵
نام | شبستری، محمود بن عبدالکریم |
---|---|
نام های دیگر | شبستری، سعدالدین محمود بن عبدالکریم
شبستری، نجمالدین محمود بن عبدالکریم شیخ محمود شبستری محمود شبستری |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | شبستر |
رحلت | 720 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | حق الیقین |
کد مولف | AUTHORCODE789AUTHORCODE |
معرّفى اجمالى مولف
شيخ سعدالدين محمود بن امينالدّين عبدالكريم بن يحيى شبسترى تبريزى از عرفا و شعراى نامى قرن هشتم هجرى قمرى است. او در سال 687 ق در ايام سلطنت كيخاتون در قصبهى شبستر واقع در هشت فرسخى تبريز متولّد شد و در عهد سلطان خدابنده و ابوسعيد بهادرخان در شهر تبريز مرجع علماء و فضلا بود. شبسترى پس از كسب دانش در تبريز به سفرهاى درازى كه در مصر، شام، حجاز داشته به خدمت مشايخ بزرگ رسيده و از آنان كسب فيض كرده است. او در تصوّف مريد و شاگرد شيخ بهاءالدين يعقوب تبريزى است. وى چندى در کرمان رحل اقامت افكند و در آن جا تأهّل اختيار نمود و اولاد و احفادى از او به وجود آمده است كه جمعى از ايشان اهل قلم و كمال بوده و به خواجگان شهرت يافتهاند. شبسترى پسرى به نام عبدالله داشته كه جوانى فاضل و كامل و ماهر در علوم مختلف به خصوص رياضى بوده است.
وى از جانب سمرقند به دربار روم رفته و سلطان سليم او را بسيار تعظيم كرده است. شيخ عبدالله مثنوى بنام شمع و پروانه به نام سلطان سليم سروده و نيز رسالهاى به زبان فارسى در قواعد معمّا به نام سلطان مذكور نوشته است. شبسترى سرانجام به تبريز بازگشته و در سال 720 ق در 33 سالگى وفات نموده و در شبستر وسط باغچهى گلشن در جوار مزار استادش بهاءالدين يعقوب تبريزى مدفون شده است.
آثار شبسترى
از شيخ محمود شبسترى چند اثر به نظم و نثر باقى مانده كه مهمّترين آنها گلشنراز است. اثر منظوم ديگر شيخ «سعادت نامه» است در سه هزار بيت كه در هشت باب و هر باب مشتمل بر فصول و حكايات و تمثيلاتست. از جملهى آثار منثور او يكى رساله «حق اليقين فى معرفة ربّ العالمين» و ديگرى «مرآت المحققين» است.