مهائمی، علی بن احمد: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[تفسیر القرآن المسمی تبصیر الرحمن و تیسیر المنّان]] | [[تفسیر القرآن المسمی تبصیر الرحمن و تیسیر المنّان]] | ||
[[خصوص النعم فی شرح فصوص الحکم]] | [[خصوص النعم فی شرح فصوص الحکم]] | ||
[[تفسير المهائمي، يا، المسمي تبصير الرحمن و تيسير المنان ببعض ما يشير إلي إعجاز القرآن]] | [[تفسير المهائمي، يا، المسمي تبصير الرحمن و تيسير المنان ببعض ما يشير إلي إعجاز القرآن]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۲:۱۹
نام | مهائمی، علی بن احمد |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 835 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مولف | AUTHORCODE4181AUTHORCODE |
ولادت
«على بن احمد بن ابراهيم بن اسماعيل علاءالدين مهائمى دكنى هندى حنفى»، از فقيهان، متكلمان، مفسران و صوفيان هند است [۱] كه در سال 776ق، به دنيا آمد.[۲].
وى، بزرگترين مفسر دوره اول (پيش از گوركانيان) در هند است. او نيز از جمله علماى عارف بوده كه در علوم اسلامى و نيز در عرفان عملى، يد طولى و تبحر زيادى داشته است. وى داراى دهها بلكه صدها تصنيف است. اما تفسير وى كه برخى آن را بزرگترين اثر تفسيرى دوره اول ناميدهاند، تفسير «تبصير الرحمان و تيسير المنان» نام دارد. اين اثر به نام «تفسير رحمانى» يا «تفسير مهائمى» نيز معروف است. موضوع اصلى اين تفسير، «نظم قرآن» بوده و مهائمى در آن، به مطالعه ارتباط آيات و سورهها با يكديگر پرداخته است. وى آيات را بهگونهاى تفسير مىكند كه روابط ميان آيات، از نظر محتوا و سبك، روشن گردد؛ در ضمن، او مفاهيم آيات را نيز بيان مىكند [۳].
آثار
مهائمى علاوه بر تفسير مزبور، نگاشتههاى ديگرى نيز دارد كه برخى از آنها عبارتند از:
- تفسير ألم؛
- فصوص الحكم؛
- الزوارف في شرح عوارف المعارف؛
- شرح نصوص صدرالدين قونوى [۴].
وفات
وی در سال 835ق، بدرود حيات گفت [۵].
پانويس
منابع مقاله
1. مهدوى راد، محمدعلى، «سير نگارشهاى علوم قرآنى (7)»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: بينات، شماره 10، تابستان 1375.
2. بغدادى، اسماعيل پاشا، «هدية العارفين أسماء المؤلفين في آثار المصنفين»، استانبول، المعارف الجلية، 1951.
3. نقوى، سيد علىمحمد، «تفسير و مفسران در هند»، رايزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ايران - دهلى نو، چاپ اول، 1393، آدرس اينترنتى كتاب:
http://newdelhi.icro.ir/uploads/tafseer-mufassirin.pdf.