ربانی، محمدحسن: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'حجة الاسلام و المسلمين ' به 'حجتالاسلام ') |
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
[[المعجم التطبیقی للقواعد الأصولیة في فقه الإمامیة]] | [[المعجم التطبیقی للقواعد الأصولیة في فقه الإمامیة]] | ||
[[قاعده الدرء]] | [[قاعده الدرء]] | ||
[[سبک شناسي دانش رجال الحديث]] | [[سبک شناسي دانش رجال الحديث]] | ||
[[دانش درایه الحدیث همراه با نمونه های حدیثی و فقهی]] | [[دانش درایه الحدیث همراه با نمونه های حدیثی و فقهی]] | ||
[[بررسی اعتبار احادیث مرسل]] | [[بررسی اعتبار احادیث مرسل]] | ||
[[آسیب شناسی حدیث]] | [[آسیب شناسی حدیث]] | ||
[[فقه و فقهاي اماميه در گذر زمان]] | [[فقه و فقهاي اماميه در گذر زمان]] | ||
[[مدخلی بر دانش فقه مقارن]] | [[مدخلی بر دانش فقه مقارن]] | ||
[[بررسی نظریات رجالی امام خمینی قدس سره]] | [[بررسی نظریات رجالی امام خمینی قدس سره]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۰۷
نام | ربانی، محمد حسن |
---|---|
نام های دیگر | ربانی بیرجندی، محمد حسن |
نام پدر | |
متولد | 1343 هـ.ش |
محل تولد | |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE4482AUTHORCODE |
معرفى اجمالى
«محمدحسن ربانى بيرجندى» در سال 1343ش ديده به جهان گشود. علوم پايه و ادبيات حوزوى را در مدرسه آیتالله موسوىنژاد و دروس سطح عالى حوزه را در محضر حضرات آيات اشرفى، رضازاده و مرتضوى فرا گرفت. وى به مدت دوازده سال، در درس خارج فقه و اصول حضرات آيات فلسفى و مرتضوى حضور يافت.
حجتالاسلام محمدحسن ربانى بيرجندى به مدت 25 سال، مواد مختلف دروس حوزوى مانند:ادبيات عرب، رجال، درايه، تفسير، فقه و اصول را تدريس نمود.
وى علاوه بر تدريس متون حوزوى، عضو هيئت علمى گروه فقه دفتر تبليغات اسلامى خراسان و مسئول گروه فقه و اصول مدرسه عالى نواب نيز مىباشد.
آثار
از جمله آثار اوست:
1-المعجم التطبيقى للقواعد الاصوليه فى فقه الاماميه
2-سبك شناسى دانش رجال الحديث (كتاب سال حوزه علميه قم در سال 1386ش)
3-قاعدة الدرء
4-آسيبشناسى حديث
5-دانش داريةالحديث (كتاب سال حوزه علميه قم در سال 1382ش)
6-بررسى اعتبار احاديث مرسل
وابستهها
المعجم التطبیقی للقواعد الأصولیة في فقه الإمامیة
دانش درایه الحدیث همراه با نمونه های حدیثی و فقهی