حسینآبادی جرقویهای، محمدرضا: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'عروة الوثقى' به 'العروة الوثقی ') |
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[رسالة في الشبهات المقرونة بالعلم الاجمالی و القبلة]] | |data-type='authorWritings'|[[رسالة في الشبهات المقرونة بالعلم الاجمالی و القبلة]] | ||
[[رسالة في الطهارة و في حکم المجنب المتیمم المحدث بالحدث الاصغر]] | [[رسالة في الطهارة و في حکم المجنب المتیمم المحدث بالحدث الاصغر]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رسالة في الشبهات المقرونة بالعلم الاجمالی و القبلة]] | [[رسالة في الشبهات المقرونة بالعلم الاجمالی و القبلة]] | ||
[[رسالة في المعامله و الاختلاف بین المتعاقدین]] | [[رسالة في المعامله و الاختلاف بین المتعاقدین]] | ||
[[رسالة في الطهاره و في حکم المجنب المتیمم المحدث بالحدث الاصغر]] | [[رسالة في الطهاره و في حکم المجنب المتیمم المحدث بالحدث الاصغر]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۲۰
نام | حسینآبادی جرقویهای، محمدرضا |
---|---|
نام های دیگر | صلصالی حسینآبادی، محمدرضا
صلصالی جرقویهای، محمدرضا حسینآبادی، محمدرضا جرقویئی، محمدرضا |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | اصفهان |
رحلت | 1370 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | رسالة في الشبهات المقرونة بالعلم الاجمالی و القبلة
رسالة في الطهارة و في حکم المجنب المتیمم المحدث بالحدث الاصغر |
کد مؤلف | AUTHORCODE4443AUTHORCODE |
«آيتالله شيخ محمد رضا حسينآبادى جرقويى» فرزند حاج ملاعلى، در 26 ذىالحجه 1309، در حسينآباد، از توابع اصفهان، ديده به جهان گشود و در هشتم محرم 1372ق، در اصفهان، وفات يافت و در قبرستان تخت پولاد به خاك سپرده شد.
پدرش از علماى معروف به زهد و تقوى بوده و مادرش دختر حاج ملا حسن شاتورى بود.
ايشان در مدت اقامتشان در اصفهان، از محضر اساتيدى همچون: سيد محمدباقر درچهاى، آخوند كاشى، آخوند ملاحسين فشاركى، استفاده كرده و سپس براى ادامه تحصيل به نجف اشرف مهاجرت نمود و از اكابر آنجا از قبيل: سيد محمد كاظم يزدى (صاحب الالعروة الوثقی )، شيخ الشريعة اصفهانى و نائينى استفاده برده و به درجات بالاى علمى رسيد.
وى پس از مدتى به اصفهان بازگشته و ابتدا در منزل و سپس در مدرسه صدر، مشغول به تدريس فقه، اصول، فلسفه و كلام گرديد.
ايشان از مرحوم فشاركى و ميرزاى نائينى، اجازه روايت دريافت نموده است.
وى از حسن معاشرت، مناعت طبع و عزت نفس برخوردار بود؛ با طلاب و مردم عادى، با تواضع و فروتنى برخورد مىنمود. به اهل بيت(ع) ارادت فراوان مىورزيد و همواره مجالس تعزيه برپا مىنمود.
ايشان علاوه بر اهتمام فراوان به تدريس و تحقيق، به مسائل سياسى و اجتماعى نيز اهميت داده و با استبداد، منكرات و انحرافات دينى مبارزه مىكرد. وى در جريان ملى شدن نفت، از فعالان در اصفهان بود.
آثار
1- تقريرات فقه و اصول مرحوم درچهاى.
2- تقريرات دروس مرحوم سيد محمد كاظم يزدى.
3- رسالة في الشبهات المقرون بالعلم الإجمالي و القبله.
4- رسالة في المعاملة و الإختلاف بين المتعاقدين.
5- رسالة في الطهارة و في حكم المجنب المتيمم المحدث بالحدث الاصغر.