ابن عقده، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
|||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[فضائل أمیر المؤمنين (عليه السلام)]] | |data-type='authorWritings'|[[فضائل أمیر المؤمنين (عليه السلام)]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[فضائل أمیر المؤمنين (عليه السلام)]] | [[فضائل أمیر المؤمنين (عليه السلام)]] | ||
[[كتاب الولاية]] | [[كتاب الولاية]] | ||
[[حدیث الولایه و من روی غدیر خم من الصحابه. و تلیه ثلاث رسائل مفرده لجمع طرق حدیث الغدیر]] | [[حدیث الولایه و من روی غدیر خم من الصحابه. و تلیه ثلاث رسائل مفرده لجمع طرق حدیث الغدیر]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۱۶
نام | ابن عقده، احمد بن محمد |
---|---|
نام های دیگر | ابن عقده، ابیالعباس احمد |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 332 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | فضائل أمیر المؤمنين (عليه السلام) |
کد مؤلف | AUTHORCODE1403AUTHORCODE |
احمد بن محمد بن سعيد كوفى معروف به ابن عقده در سال 249ق متولد شد ايشان از محدثان و مؤلفان شيعه و اهل سنت است. رجال نويسان دو فرقه از او به نيكى ياد كرده و او را ثقه مى دانند. شيخ طوسى با عناوين جليل القدر و عظيم المنزله از او نام برده و به نقل از خود ابن عقده مى نويسد: 120 هزار حديث با سند حفظ بوده است. وى همچنين مى گويد وثاقت و بزرگوارى او در حفظ حديث، مشهورتر از آن است كه نياز به بيان داشته باشد. ذهبى هم از او با عناوين علامه و حافظ و نادر زمان و يكى از بزرگان حديث ياد مى كند و او را شيعه متوسط مى داند. رجاليون شيعه او را از فرقه زيديه جاروديه مىدانند. البته وى احاديث هر دو فرقه بخصوص شيعه را نقل كرده و در محافل اماميه شهرت داشته است.
آثار
نجاشى ضمن تجليل از وى، آثار او را چنين آورده است: کتاب التاريخ و ذكر من روى الحديث، من روى عن ابى جعفر، اخبار ابى حنيفه، کتاب الولاية و من روى غدير خم، فضل الكوفه، و آثار ديگر
وى از معاصران كلينى و استاد او و همچنين استاد نعمانى و سعد بن عبدالله قمى و هارون بن موسى تلعكبرى بوده است.
وفات
تاريخ وفات وى را در سال 332ق نوشتهاند.