الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲: خط ۲:
    [[پرونده:NUR10853.jpg|بندانگشتی|آل‌کاشف‌الغطاء، محمدحسین|175px]]
    [[پرونده:NUR10853.jpg|بندانگشتی|آل‌کاشف‌الغطاء، محمدحسین|175px]]


    '''شيخ محمد حسين كاشف الغطا''' عالم بزرگ شیعی از خاندان کاشف‎الغطاء(۱۲۹۴ق نجف- ۱۳۷۳ق کرند کرمانشاه)واز مراجع تقلید شیعه عراق.
    '''شيخ محمد حسين كاشف الغطا''' عالم بزرگ شیعی از خاندان کاشف‎الغطاء(۱۲۹۴ق نجف- ۱۳۷۳ق کرند کرمانشاه) واز مراجع تقلید شیعه عراق.


    در سال ۱۲۹۴ ق در محله عماره نجف ديده به جهان گشود.  
    در سال ۱۲۹۴ ق در محله عماره نجف ديده به جهان گشود.  
    خط ۱۲: خط ۱۲:
    محمد حسين در كنار تحصيل علوم حوزوى به مطالعه عميق در ادبيات عرب پرداخت. ذوق ادبى خوبى داشت. نثر و نظم زيباى نوشته‌ها و سروده‌هاى او از ابتداى نوجوانى، هويداى روح لطيف و مهربانش بود. محمد حسين از ابتداى نوجوانى به سرودن شعر و نويسندگى پرداخت. پانزده ساله بود كه کتاب «العبقات العنبريه» را درباره خاندان خود نوشت. هنوز هيجده بهار بيش نديده بود كه دروس سطح حوزه را به پايان برد و به درس خارج فقه و اصول آيه الله [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] و آيه الله [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] راه يافت.
    محمد حسين در كنار تحصيل علوم حوزوى به مطالعه عميق در ادبيات عرب پرداخت. ذوق ادبى خوبى داشت. نثر و نظم زيباى نوشته‌ها و سروده‌هاى او از ابتداى نوجوانى، هويداى روح لطيف و مهربانش بود. محمد حسين از ابتداى نوجوانى به سرودن شعر و نويسندگى پرداخت. پانزده ساله بود كه کتاب «العبقات العنبريه» را درباره خاندان خود نوشت. هنوز هيجده بهار بيش نديده بود كه دروس سطح حوزه را به پايان برد و به درس خارج فقه و اصول آيه الله [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] و آيه الله [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] راه يافت.


    سالها نزد استادان برجسته حوزه علميه نجف مانند آيات بزرگوار مصطفى تبريزى، ميرزا محمد باقر اصطهباناتى، احمد شيرازى، على محمد نجف آبادى، ملا على اصغر مازندرانى، [[همدانی، رضا بن محمد هادی|حاج آقا رضا همدانى]]، ملا على اصغر مازندرانى، حاج [[همدانی، رضا بن محمد هادی|آقا رضا همدانى]]، محمد تقى شيرازى و علامه حسين نورى ([[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] ) به شاگردى پرداخت.  
    سالها نزد استادان برجسته حوزه علميه نجف مانند آيات بزرگوار مصطفى تبريزى، ميرزا محمد باقر اصطهباناتى، احمد شيرازى، على محمد نجف آبادى، ملا على اصغر مازندرانى، [[همدانی، رضا بن محمد هادی|حاج آقا رضا همدانى]]، ملا على اصغر مازندرانى، حاج [[همدانی، رضا بن محمد هادی|آقا رضا همدانى]]، محمد تقى شيرازى و علامه حسين نورى([[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]]) به شاگردى پرداخت.  


    <div class="mw-ui-button">[[آل‌کاشف‌الغطاء، محمدحسین|'''ادامه''']]</div>
    <div class="mw-ui-button">[[آل‌کاشف‌الغطاء، محمدحسین|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۱۷ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۰۰

    آل‌کاشف‌الغطاء، محمدحسین

    شيخ محمد حسين كاشف الغطا عالم بزرگ شیعی از خاندان کاشف‎الغطاء(۱۲۹۴ق نجف- ۱۳۷۳ق کرند کرمانشاه) واز مراجع تقلید شیعه عراق.

    در سال ۱۲۹۴ ق در محله عماره نجف ديده به جهان گشود.

    جد او آیت‌الله شيخ جعفر كاشف الغطا (متوفى 1228 ق) سرشناس‌ترين و پر آوازه‌ترين فرد اين خاندان است و فرزندان و نوادگان وى از دانشمندان و مجتهدان بزرگ عراق بودند. آيه الله شيخ على كاشف الغطا (متوفاى 1320 ق) پدر قهرمان اين دفتر از مراجع بلند پايه تقليد عراق بود.

    محمد حسين در ده سالگى وارد حوزه علميه نجف شد. ادبيات عرب، حساب، نجوم، فقه و اصول را با پشتكار و شوق فراوان فرا گرفت. عطش يادگيرى او را بى قرار كرده بود. نوجوان بود و آرزومند فراگيرى علوم بيشتر.

    محمد حسين در كنار تحصيل علوم حوزوى به مطالعه عميق در ادبيات عرب پرداخت. ذوق ادبى خوبى داشت. نثر و نظم زيباى نوشته‌ها و سروده‌هاى او از ابتداى نوجوانى، هويداى روح لطيف و مهربانش بود. محمد حسين از ابتداى نوجوانى به سرودن شعر و نويسندگى پرداخت. پانزده ساله بود كه کتاب «العبقات العنبريه» را درباره خاندان خود نوشت. هنوز هيجده بهار بيش نديده بود كه دروس سطح حوزه را به پايان برد و به درس خارج فقه و اصول آيه الله سيد محمد كاظم يزدى و آيه الله آخوند خراسانى راه يافت.

    سالها نزد استادان برجسته حوزه علميه نجف مانند آيات بزرگوار مصطفى تبريزى، ميرزا محمد باقر اصطهباناتى، احمد شيرازى، على محمد نجف آبادى، ملا على اصغر مازندرانى، حاج آقا رضا همدانى، ملا على اصغر مازندرانى، حاج آقا رضا همدانى، محمد تقى شيرازى و علامه حسين نورى(محدث نورى) به شاگردى پرداخت.