۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '، ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
المجدى ابتدا به اجمال و گويا به عنوان تبرك از نسب پيامبر (ص) سخن گفته و سپس به انساب خاندان ابوطالب مى‌پردازد. سه قسمت اصلى كتاب مشتمل بر سه فرزند ابوطالب يعنى على (ع) و جعفر و عقيل است كه طبعاً از اين ميان، شرح خاندان [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] حجم بيشترى را به خود اختصاص مى‌دهد. مؤلف در ابتداى بيان انساب آن حضرت به اشاره از دختران او نام برده و سپس به اعقاب امام حسن و امام حسين (عليهماالسلام)، اعقاب محمد حنفيه، اعقاب عباس بن على و عمر الاطرف كه جدّ مؤلف است مى‌پردازد. | المجدى ابتدا به اجمال و گويا به عنوان تبرك از نسب پيامبر (ص) سخن گفته و سپس به انساب خاندان ابوطالب مى‌پردازد. سه قسمت اصلى كتاب مشتمل بر سه فرزند ابوطالب يعنى على (ع) و جعفر و عقيل است كه طبعاً از اين ميان، شرح خاندان [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] حجم بيشترى را به خود اختصاص مى‌دهد. مؤلف در ابتداى بيان انساب آن حضرت به اشاره از دختران او نام برده و سپس به اعقاب امام حسن و امام حسين (عليهماالسلام)، اعقاب محمد حنفيه، اعقاب عباس بن على و عمر الاطرف كه جدّ مؤلف است مى‌پردازد. | ||
جايگاه ائمه دوازده گانه شيعه نيز در اين كتاب روشن است: ذيل اعقاب امام حسين، آنگاه [[علی بن حسین (ع)، امام چهارم|امام سجاد]] ، | جايگاه ائمه دوازده گانه شيعه نيز در اين كتاب روشن است: ذيل اعقاب امام حسين، آنگاه [[علی بن حسین (ع)، امام چهارم|امام سجاد]] ، آنگاه امام باقر (عليهم السلام) تا آخرين امام كه به ترتيب ذيل فرزندان هر امام به آنان پرداخته است. | ||
مؤلف ضمن بيان انساب هر امام، شرح بسيار مختصرى از آن بزرگان ارائه كرده اما در باره امام دوازدهم به شرح و بسط بيشتر مى‌پردازد. | مؤلف ضمن بيان انساب هر امام، شرح بسيار مختصرى از آن بزرگان ارائه كرده اما در باره امام دوازدهم به شرح و بسط بيشتر مى‌پردازد. | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
المجدى در زمان حيات مؤلّف خود از شهرت و اعتبار كافي برخوردار بوده و در شرق و غرب عالم اسلامى رواج داشته است، اين اثر، متنى درسى و كلاسيك در علم أنساب بوده و نسّابه‌ها قرائت آن را بر مشايخ لازم مى‌شمرده‌اند. پس از «منتقلة الطالبيّه» نيز در ديگر كتب أنسابى كه در قرن پنجم يا قرن ششم تأليف شده است از قبيل لباب الأنساب بيهقى، و الفخرى سيّد اسماعيل مروزى بدان استناد و از آن نقل شده است. | المجدى در زمان حيات مؤلّف خود از شهرت و اعتبار كافي برخوردار بوده و در شرق و غرب عالم اسلامى رواج داشته است، اين اثر، متنى درسى و كلاسيك در علم أنساب بوده و نسّابه‌ها قرائت آن را بر مشايخ لازم مى‌شمرده‌اند. پس از «منتقلة الطالبيّه» نيز در ديگر كتب أنسابى كه در قرن پنجم يا قرن ششم تأليف شده است از قبيل لباب الأنساب بيهقى، و الفخرى سيّد اسماعيل مروزى بدان استناد و از آن نقل شده است. | ||
كتاب حاضر مشتمل بر مقدمه‌اى از آيت‌اللّه مرعشى نجفى است كه با عنوان «المجدى فى حياةصاحب المجدى» به شرح حال مؤلف مى‌پردازد. نيز مقدمه‌اى مفصل در ابتداى كتاب و تعليقات و توضيحاتى در پايان آن به قلم محقق اثر آقاى دكتر [[مهدوی دامغانی، احمد|احمد مهدوى دامغانى]] | كتاب حاضر مشتمل بر مقدمه‌اى از آيت‌اللّه مرعشى نجفى است كه با عنوان «المجدى فى حياةصاحب المجدى» به شرح حال مؤلف مى‌پردازد. نيز مقدمه‌اى مفصل در ابتداى كتاب و تعليقات و توضيحاتى در پايان آن به قلم محقق اثر آقاى دكتر [[مهدوی دامغانی، احمد|احمد مهدوى دامغانى]] آمده است. | ||