۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا ('
جز (جایگزینی متن - ':==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
نويسنده در قسمت اول با نگرشى ادبى به جريان ولادت امام عصر(عج) به طور مختصر پرداخته است. و تاريخ تولد شگفت انگيزترين انسان را 15 شعبان 255 هجرى ثبت نموده است و لحظاتى بعد غيبت 74 ساله او كه غيبت صغرى ناميده مى‌شود، آغاز مى‌شود و دستى نيرومند در آستين غيبت فرو مى‌رود. | نويسنده در قسمت اول با نگرشى ادبى به جريان ولادت امام عصر(عج) به طور مختصر پرداخته است. و تاريخ تولد شگفت انگيزترين انسان را 15 شعبان 255 هجرى ثبت نموده است و لحظاتى بعد غيبت 74 ساله او كه غيبت صغرى ناميده مى‌شود، آغاز مى‌شود و دستى نيرومند در آستين غيبت فرو مى‌رود. | ||
دو قسمت بعدى (پيوند نور گزارش نور) گوشه‌اى از شرح احوال، مقامات و زندگى نرجس خاتون مادر امام زمان(ع) بيان مى‌شود. نگارنده در اين قسمت، با تكيه بر روايات دارد و اسناد آن‌ها را مورد بررسى و كنكاش قرار مى‌دهد. ابتدا اسامى و القاب گرامى نرجس خاتون؛ از جمله مليكه، حكيمه، نرجس، سوسن، مريم، ريحانه، خمط، صقيل ذكر مى‌شود و معنا و مفهوم هر كدام و نسبت به بانو مورد بررسى قرار مى‌گيرد. در ادامه شرح زندگى مادر امام زمان(ع) به روايت بشر بن سليمان كه از اصحاب و ارادتمندان امام هادى(ع) و امام عسگرى(ع) به تصوير كشيده مى‌شود. و در اين روايت از هنگام به هم خوردن غير طبيعى مراسم عقدوى و كاخ قيصر روم آغاز و با خواستگارى رسول اكرم(ص) و ائمه(ع) و حضرت عيسى(ع) و حواريون در عالم خواب از او و تشرفش به اسلام و جاى گرفتن در ميان اسيران مسلمان كه از روم به بغداد حركت داده مى‌شوند، ادامه مى‌يابد. آنگاه با خريد او توسط پيك امام هادى(ع) كه همان بشر بن سليمان مى‌باشند، براى خريد كنيزى با ويژگى‌هاى خاص پرداخته مى‌شود. و در ادامه نگارنده با توجه به برخى روايات نرجس خاتون را فرزند يشوعا فرزند قيصر روم معرفى كرده كه از جانب مادرى يكى از نوادگان شمعون وصى حضرت عيسى(ع) است، مطرح مى‌كند. وى همچنين داستان مسلمان شدن نرجس خاتون در روياى دوم به دست فاطمه زهرا(س) و داستان دستور امام هادى(ع) به حكيمه خاتون بر آموختن فرائض دينى و سنن اسلامى به مادر امام زمان(ع) نيز پرداخته است. در پايان بخش سوم، مؤلف از نكات ياد شده در ذيل اين گزارش‌ها، نتايج را براى خواننده متذكر مى‌شوند كه داراى اطلاعات ارزشمندى مى‌باشد؛ از جمله اين نتايج: حضرت نرجس خاتون اهل قسطنطنيّه، پايتخت بيزانس، استانبول كنونى است، پدرش يشوعا پسر قيصر دوم است، قيصرى كه در آن روزگار براريكه امپراتورى تكيه كرده، ميخائيل سوم بود (253 تا 277 ه ج) روايت يشر بن سليمان مورد اعتماد و استناد بزرگان علما در طول يازده قرن مى‌باشد و علاوه بر روايت بشر، به طريق صحيح از امام حسن عسگرى(ع) روايت شده كه مادر حضرت بقيه الله (ارواحنا فداه) دختر پسر قيصر روم مى‌باشد. | دو قسمت بعدى (پيوند نور گزارش نور) گوشه‌اى از شرح احوال، مقامات و زندگى نرجس خاتون مادر امام زمان(ع) بيان مى‌شود. نگارنده در اين قسمت، با تكيه بر روايات دارد و اسناد آن‌ها را مورد بررسى و كنكاش قرار مى‌دهد. ابتدا اسامى و القاب گرامى نرجس خاتون؛ از جمله مليكه، حكيمه، نرجس، سوسن، مريم، ريحانه، خمط، صقيل ذكر مى‌شود و معنا و مفهوم هر كدام و نسبت به بانو مورد بررسى قرار مى‌گيرد. در ادامه شرح زندگى مادر امام زمان(ع) به روايت بشر بن سليمان كه از اصحاب و ارادتمندان امام هادى(ع) و امام عسگرى(ع) به تصوير كشيده مى‌شود. و در اين روايت از هنگام به هم خوردن غير طبيعى مراسم عقدوى و كاخ قيصر روم آغاز و با خواستگارى رسول اكرم(ص) و ائمه(ع) و حضرت عيسى(ع) و حواريون در عالم خواب از او و تشرفش به اسلام و جاى گرفتن در ميان اسيران مسلمان كه از روم به بغداد حركت داده مى‌شوند، ادامه مى‌يابد. آنگاه با خريد او توسط پيك امام هادى(ع) كه همان بشر بن سليمان مى‌باشند، براى خريد كنيزى با ويژگى‌هاى خاص پرداخته مى‌شود. و در ادامه نگارنده با توجه به برخى روايات نرجس خاتون را فرزند يشوعا فرزند قيصر روم معرفى كرده كه از جانب مادرى يكى از نوادگان شمعون وصى حضرت عيسى(ع) است، مطرح مى‌كند. وى همچنين داستان مسلمان شدن نرجس خاتون در روياى دوم به دست فاطمه زهرا (س) و داستان دستور امام هادى(ع) به حكيمه خاتون بر آموختن فرائض دينى و سنن اسلامى به مادر امام زمان(ع) نيز پرداخته است. در پايان بخش سوم، مؤلف از نكات ياد شده در ذيل اين گزارش‌ها، نتايج را براى خواننده متذكر مى‌شوند كه داراى اطلاعات ارزشمندى مى‌باشد؛ از جمله اين نتايج: حضرت نرجس خاتون اهل قسطنطنيّه، پايتخت بيزانس، استانبول كنونى است، پدرش يشوعا پسر قيصر دوم است، قيصرى كه در آن روزگار براريكه امپراتورى تكيه كرده، ميخائيل سوم بود (253 تا 277 ه ج) روايت يشر بن سليمان مورد اعتماد و استناد بزرگان علما در طول يازده قرن مى‌باشد و علاوه بر روايت بشر، به طريق صحيح از امام حسن عسگرى(ع) روايت شده كه مادر حضرت بقيه الله (ارواحنا فداه) دختر پسر قيصر روم مى‌باشد. | ||
در قسمت آخر، گزارش دقيق ميلاد نور، فروغ جاودان، خورشيد فروزان حضرت مهدى(ع) و معجزات هنگام تولد آن براى خواننده بازگو مى‌شود، جريان ولادت آن حضرت از زبان حكيمه خاتون كه شاهد عينى اين جريان بزرگ تاريخى بوده و آن گزارش لحظه به لحظه مى‌باشد، براى خواننده به تصوير درآمده است. [[شيخ صدوق]] با سلسله خود اين روايت را در كمال الدين مجلد دوم ص 424 نقل نموده است: (ديگر شاهدان عينى اين ولادت نورانى عقبه خادم، ماريه، نسيم خادم، ابوعلى خيرزانى، ابونصر خادم و قابله‌اى از اهل سنت و گروهى از شيعيان مى‌باشند. | در قسمت آخر، گزارش دقيق ميلاد نور، فروغ جاودان، خورشيد فروزان حضرت مهدى(ع) و معجزات هنگام تولد آن براى خواننده بازگو مى‌شود، جريان ولادت آن حضرت از زبان حكيمه خاتون كه شاهد عينى اين جريان بزرگ تاريخى بوده و آن گزارش لحظه به لحظه مى‌باشد، براى خواننده به تصوير درآمده است. [[شيخ صدوق]] با سلسله خود اين روايت را در كمال الدين مجلد دوم ص 424 نقل نموده است: (ديگر شاهدان عينى اين ولادت نورانى عقبه خادم، ماريه، نسيم خادم، ابوعلى خيرزانى، ابونصر خادم و قابله‌اى از اهل سنت و گروهى از شيعيان مى‌باشند. | ||
قديمى‌ترين منبعى كه در آن تاريخ تولد امام زمان(ع) درج شده، كتاب گران‌سنگ اثبات الرّجعه [[ابن شاذان، فضل بن شاذان|فضل بن شاذان]] كه امام رضا(ع)، امام جواد(ع)، امام هادى و امام حسن عسگرى(ع) را درك كرده، و او تاريخ ولادت را 15 شعبان 255 هجرى نقل مى‌كند. در ادامه به معرّفى [[ابن شاذان، فضل بن شاذان|فضل بن شاذان]] از نظر علماى رجال پرداخته مى‌شود و وثقات او مورد ارزيابى قرار مى‌گيرد. | قديمى‌ترين منبعى كه در آن تاريخ تولد امام زمان(ع) درج شده، كتاب گران‌سنگ اثبات الرّجعه [[ابن شاذان، فضل بن شاذان|فضل بن شاذان]] كه امام رضا (ع)، امام جواد(ع)، امام هادى و امام حسن عسگرى(ع) را درك كرده، و او تاريخ ولادت را 15 شعبان 255 هجرى نقل مى‌كند. در ادامه به معرّفى [[ابن شاذان، فضل بن شاذان|فضل بن شاذان]] از نظر علماى رجال پرداخته مى‌شود و وثقات او مورد ارزيابى قرار مى‌گيرد. | ||
در صفحات پايانى اين قسمت ليست گروهى از بزرگان اهل سنت (20 نفر) كه در كتاب‌هاى خود در مورد حضرت مهدى(ع) به صراحت گفته‌اند:كه ايشان فرزند بلافصل امام حسن عسگرى(ع) مى‌باشد و به كلى گوئى اكتفاء نكرده‌اند، آمده است. | در صفحات پايانى اين قسمت ليست گروهى از بزرگان اهل سنت (20 نفر) كه در كتاب‌هاى خود در مورد حضرت مهدى(ع) به صراحت گفته‌اند:كه ايشان فرزند بلافصل امام حسن عسگرى(ع) مى‌باشد و به كلى گوئى اكتفاء نكرده‌اند، آمده است. | ||