تسنيم المقربين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ه«' به 'ه «') |
جز (جایگزینی متن - 'ى«' به 'ی «') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
«تسنيم المقربين»، شرح | «تسنيم المقربين»، شرح فارسی «[[منازل السائرين]]» [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصارى]] است كه توسط شمس الدين محمد تبادكانى طوسى به رشته‌ى تحرير درآمده است. شارح، در ذيل هر جمله از كتاب، به ترجمه و شرح آن پرداخته است. | ||
وى، اين شرح را با عنايت تام به شرح كاشانى نگاشته است، بدون اينكه هيچ‌گونه اشارتى به آن شرح داشته باشد. وى، به‌جز خاتمه‌اى كه در پايان شرح آمده و فصولى كه در آخر هر باب از ابواب صدگانه افزوده شده است، غالب مطالب را از شرح كاشى اخذ كرده است تا آنجا كه «تسنيم المقربين» را بايد تحرير فارسى شرح كاشى دانست. | وى، اين شرح را با عنايت تام به شرح كاشانى نگاشته است، بدون اينكه هيچ‌گونه اشارتى به آن شرح داشته باشد. وى، به‌جز خاتمه‌اى كه در پايان شرح آمده و فصولى كه در آخر هر باب از ابواب صدگانه افزوده شده است، غالب مطالب را از شرح كاشى اخذ كرده است تا آنجا كه «تسنيم المقربين» را بايد تحرير فارسى شرح كاشى دانست. | ||
نسخهٔ ۹ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۱۷:۲۶
| نام کتاب | تسنیم المقربین |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | منازل السائرین. شرح
شرح فارسی منازل السائرین خواجه عبدالله انصاری |
| پدیدآورندگان | طباطبایی بهبهانی، محمد (مصحح)
انصاری، عبدالله بن محمد (نويسنده) تبادکانی، محمد بن محمد (شارح) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | |
| موضوع | |
| ناشر | مجلس شورای اسلامی، کتابخانه موزه و مرکز اسناد |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1382 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE10433AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
«تسنيم المقربين»، شرح فارسی «منازل السائرين» خواجه عبدالله انصارى است كه توسط شمس الدين محمد تبادكانى طوسى به رشته‌ى تحرير درآمده است. شارح، در ذيل هر جمله از كتاب، به ترجمه و شرح آن پرداخته است.
وى، اين شرح را با عنايت تام به شرح كاشانى نگاشته است، بدون اينكه هيچ‌گونه اشارتى به آن شرح داشته باشد. وى، به‌جز خاتمه‌اى كه در پايان شرح آمده و فصولى كه در آخر هر باب از ابواب صدگانه افزوده شده است، غالب مطالب را از شرح كاشى اخذ كرده است تا آنجا كه «تسنيم المقربين» را بايد تحرير فارسى شرح كاشى دانست.
اين شرح، به تبع«منازل السائرين»، داراى ده قسم از بدايات تا نهايات است كه هر قسم، خود، مشتمل بر ده باب است. تبادكانى، در پايان هر باب، فصلى را افزوده است و طى آن، صورت عنوان آن باب را در ده قسم«بدايات» تا«نهايات» بيان مى‌كند.
وى، پس از اتمام شرح منازل، خاتمه‌اى مشتمل بر 16 فصل در فوايد عرفانى به كتاب افزوده است كه البته هيچ نامى بر اين بخش نگذاشته است. پاره‌اى از آن فوايد چنين است:
وجود مطلق كه بعضى مشايخ بر حق اطلاق كرده‌اند، مراد وجود بحت خالص است كه در وى تركيب و امتزاج نباشد؛
حضرت هويت، عبارت از ذات ازلى است كه در وى نه ملاحظه ماسوا بود و نه ملاحظه عدم ماسوا و اين حضرت را«غيب الغيب» و«ابطن كل باطن» و«هويت مطلقه» گويند؛
حق تعالى، در غيب هر چيز را چنانچه موجود خواست بود، دانست و آن صور، عين علم الهى‌اند كه اعيان ثابته عبارت از آن بود.
شرح حاضر، در نيمه دوم قرن نهم هجرى تأليف شده و اصولاً قرن نهم، قرن رويكرد به ساده‌نويسى است. در مواردى كه تبادكانى سخن مى‌گويد، سادگى ياد شده را داراست، اما آن قسمت كه ترجمه عبارات كتاب«منازل السائرين» است هم به لحاظ تحت اللفظى بودن و هم به علت تخصصى بودن ملال‌آور است.