بحرانی، ماجد بن هاشم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|data-type='authorWritings'| | |data-type='authorWritings'| | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE12110AUTHORCODE | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE12110AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
نسخهٔ ۸ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۲۲:۳۰
| نام | بحرانی، ماجد بن هاشم |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1028 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE12110AUTHORCODE |
معرفى اجمالى
«ابوعلى حسينى، فرزند سيد هاشم بحرينى، معروف به سيد ماجد»، يكى از علماى بزرگ اوايل قرن يازدهم هجرى است. وى، فقيهى محقق و دانشمندى فصيح و خوش‌بيان و شاعرى اديب بود و بيشتر سنوات عمرش در شيراز گذشت و سرانجام به كناره شاه‌چراغ مدفون شد.
سيد، از معاصرين شيخ بهايى بود و از او استفاده نموده و اجازه روايت داشت. سيد على خان مدنى، در سلافه مى‌نويسد: سيد ماجد، بزرگ‌تر و عالى‌مقام‌تر از آن است كه نيازمند به توصيف باشد. درياها از توصيف و تمجيد او شرمنده‌اند. سيد، دانشمند پاك‌طينتى است كه هميشه آرامش و وقار را توأم با علم و ادب دارا بود.
صاحب روضات مى‌نويسد: اين بزرگوار، سيدى محقق و مدقق و سراينده‌اى اديب بود. در تأليف سليقه‌اى ارزنده و بى‌مانند، مخصوص به خود داشت؛ گفتار عالمانه خود را در كمال فصاحت و بلاغت و بادقت نظر ايراد مى‌نمود. او، به هنگام خطبه‌سرايى در آغاز نماز جمعه بر اثر شيوايى و فصاحتى كه داشت، براى شنيدن آن گوش‌ها از هم سبقت مى‌گرفتند و مجذوب او مى‌شدند.
سيد، از اساتيد ملا محسن فيض كاشانى بود و مرحوم فيض در آغاز كتاب وافى به ذكر استاد و اوصاف وى اشاره نموده است.
آثار
سلاسل حديد، رساله يوسفيه، وجيزه بديعيه، حاشيه شرايع، حاشيه اثنى عشريه، حواشى او بر معالم و تهذيب شيخ و رساله در مقدمه واجب.
وفات
او، در سال 1028 در شيراز وفات نمود.
وابسته‌ها
الرسائل مع رسائل أخر / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده