۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' :' به ':') |
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
محل تولد او، ملك شيراز است و به تحصيل كمالات صورى و معنوى در خدمت فضلاى آن ديار نموده، بعد از وفات والد به رتبه منصب وزارت سرافرازى يافته، به جاى پدر نشست. مدّتها نقد گرانمايه شباب را صرف آن خدمت نموده، آخر الأمر به سعايتِ ارباب حقد و حسد '''«فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ»''' از وزارت معزول و موافق مدّعا به كار افاده و استفاده مشغول شد. | محل تولد او، ملك شيراز است و به تحصيل كمالات صورى و معنوى در خدمت فضلاى آن ديار نموده، بعد از وفات والد به رتبه منصب وزارت سرافرازى يافته، به جاى پدر نشست. مدّتها نقد گرانمايه شباب را صرف آن خدمت نموده، آخر الأمر به سعايتِ ارباب حقد و حسد '''«فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ»''' از وزارت معزول و موافق مدّعا به كار افاده و استفاده مشغول شد. | ||
[[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]] در مدح او چنين مى گويد: كان فاضلًا متقناً آية في الذُكاء والأدب ... ذكره السيّد علي خان في السُلافة، وأثنى عليه كثيرا. | [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]] در مدح او چنين مى گويد: كان فاضلًا متقناً آية في الذُكاء والأدب... ذكره السيّد علي خان في السُلافة، وأثنى عليه كثيرا. | ||
همچنين [[علامه مجلسى]] چنين مى گويد «بعض السالكين مسلك الفلاسفة». | همچنين [[علامه مجلسى]] چنين مى گويد «بعض السالكين مسلك الفلاسفة». | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
محمّد طاهر النصرآبادي (ت 1027) در باره او چنين مى گويد: | محمّد طاهر النصرآبادي (ت 1027) در باره او چنين مى گويد: | ||
ميرزا هادى، ولد امجد ميرزا معينالدين محمّد، وزير فارس كه صفات او محتاج به تقرير نيست و خلف او از جميع علوم بهره وافى يافته. والدش از وزارت فارس استعفا نموده، وزارت به او مرجوع شد. مدّتى در آن امر در كمال استقلال مشغول بوده، در مراعات قاطبه فضلا و علما و شعرا و فقها به هيچ وجه تقصير ننموده، آنچه لازمه بزرگى بود به عمل مىآورد ... اگرچه شعر گفتن دون مرتبه او بود؛ امّا گا فكر مىكرد. اين رباعى از او مسموع شد ... . | ميرزا هادى، ولد امجد ميرزا معينالدين محمّد، وزير فارس كه صفات او محتاج به تقرير نيست و خلف او از جميع علوم بهره وافى يافته. والدش از وزارت فارس استعفا نموده، وزارت به او مرجوع شد. مدّتى در آن امر در كمال استقلال مشغول بوده، در مراعات قاطبه فضلا و علما و شعرا و فقها به هيچ وجه تقصير ننموده، آنچه لازمه بزرگى بود به عمل مىآورد... اگرچه شعر گفتن دون مرتبه او بود؛ امّا گا فكر مىكرد. اين رباعى از او مسموع شد.... | ||
ميرزا حسن الحسيني الفسائي در مورد او چنين نقل مى كند: | ميرزا حسن الحسيني الفسائي در مورد او چنين نقل مى كند: | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
نصرآبادي در تذكره (ج 1، ص 255) در ترجمة ملا محمّد تقي لَلَه مى گويد: | نصرآبادي در تذكره (ج 1، ص 255) در ترجمة ملا محمّد تقي لَلَه مى گويد: | ||
«چون پدرش لَلَه، ميرزا محمّد حسين اوراجه نويس شيرازى بود، به لَلَه مشهور است؛ در كمال فضل و حال بود، قطع نظر از آگا معنوى، صفاى باطن هم داشت كه كم كسى از فضلا را دست دهد. انيس و جليس اكابر شيراز بوده، خصوصاً امام قلى خان. و بعد از فوت خان، از مخصوصان ميرزا معين الدين محمّد بوده، ميرزا هادى شاگرد او بوده، وقتى به اصفهان آمده، فقير به خدمت او رسيد، حَقّاً كه ملكى بود در لباس بشر. در دقّت طبع و سخن فهمى و سخنشناسى مانند نداشت ...». | «چون پدرش لَلَه، ميرزا محمّد حسين اوراجه نويس شيرازى بود، به لَلَه مشهور است؛ در كمال فضل و حال بود، قطع نظر از آگا معنوى، صفاى باطن هم داشت كه كم كسى از فضلا را دست دهد. انيس و جليس اكابر شيراز بوده، خصوصاً امام قلى خان. و بعد از فوت خان، از مخصوصان ميرزا معين الدين محمّد بوده، ميرزا هادى شاگرد او بوده، وقتى به اصفهان آمده، فقير به خدمت او رسيد، حَقّاً كه ملكى بود در لباس بشر. در دقّت طبع و سخن فهمى و سخنشناسى مانند نداشت...». | ||
نصرآبادي در تذكره (ج 1، ص 501) در ترجمة حاجي محمّد تقي چنين مى گويد: | نصرآبادي در تذكره (ج 1، ص 501) در ترجمة حاجي محمّد تقي چنين مى گويد: | ||
ویرایش