۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شيخ بهائى' به 'شيخ بهائى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
وى حديقه سوم را به افعال اختصاص داده و اعراب فعل مضارع را شرح مىكند، سپس در سه فصل افعال مدح، ذم، دو فعل تعجب و افعال قلوب را ذكر و در خاتمه اين حديقه بحث تنازع را ذكر مىنمايد. | وى حديقه سوم را به افعال اختصاص داده و اعراب فعل مضارع را شرح مىكند، سپس در سه فصل افعال مدح، ذم، دو فعل تعجب و افعال قلوب را ذكر و در خاتمه اين حديقه بحث تنازع را ذكر مىنمايد. | ||
نويسنده در اين كتاب از ابن هشام در كتاب مغنى اللبيب بسيار تاثير پذيرفته و اين مطلب در حديقه چهارم و پنجم به خوبى مشهود است، به طورىكه مىتوان گفت [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] ، باب دوم از مغنى را در حديقه چهارم الفوائد الصمديه در تعريف جمل و اقسام آن، خلاصه كرده است. | نويسنده در اين كتاب از ابن هشام در كتاب مغنى اللبيب بسيار تاثير پذيرفته و اين مطلب در حديقه چهارم و پنجم به خوبى مشهود است، به طورىكه مىتوان گفت [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]]، باب دوم از مغنى را در حديقه چهارم الفوائد الصمديه در تعريف جمل و اقسام آن، خلاصه كرده است. | ||
در حديقه چهارم، به تعريف جمله و احكام آن اشاره شده و در تعريف آن چنين آمده است: قولى است كه متضمن دو كلمه با اسناد باشد كه اعم از كلام است و اگر با اسم شروع شود، اسميه و اگر با فعل شروع گردد، فعليه است. | در حديقه چهارم، به تعريف جمله و احكام آن اشاره شده و در تعريف آن چنين آمده است: قولى است كه متضمن دو كلمه با اسناد باشد كه اعم از كلام است و اگر با اسم شروع شود، اسميه و اگر با فعل شروع گردد، فعليه است. | ||
ویرایش