بهائیان: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رسول جعفريان' به 'رسول جعفريان') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد محمد باقر نجفى' به 'سيد محمد باقر نجفى ') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
«بهائيان» نوشتۀ سيد محمد باقر نجفى(1325-1381 ش) | «بهائيان» نوشتۀ [[نجفی، محمد باقر|سيد محمد باقر نجفى]] (1325-1381 ش) | ||
كه در آثار مربوط به فرقۀ بهائيت كمنظير است،روند شكلگيرى فرقۀ منحرف بهائيت را با بررسى | كه در آثار مربوط به فرقۀ بهائيت كمنظير است،روند شكلگيرى فرقۀ منحرف بهائيت را با بررسى |
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۱۴
نام کتاب | بهائیان |
---|---|
نام های دیگر کتاب | |
پدیدآورندگان | نجفی، محمد باقر (نويسنده) |
زبان | فارسی |
کد کنگره | BP 330 /ن3ب9 |
موضوع | بابیگری - تاریخ
بابیگری - دفاعیهها و ردیهها بهاییگری - تاریخ بهاییگری - دفاعیهها و ردیهها |
ناشر | مشعر |
مکان نشر | تهران - ایران |
سال نشر | 1383 هـ.ش |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE3388AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى:
«بهائيان» نوشتۀ سيد محمد باقر نجفى (1325-1381 ش)
كه در آثار مربوط به فرقۀ بهائيت كمنظير است،روند شكلگيرى فرقۀ منحرف بهائيت را با بررسى
اسناد و مدارك موثق پىگيرى و ماهيّت آن را بخوبى افشاء مىكند.
انگيزۀ تأليف:
در دوران پهلوى فرقۀ ضالّۀ بهائيت با حمايت بيگانگان با نفوذ در اركان سياست نسل جوان و
وحدت ملى كشور را كه برخاسته از نظام ارزشى اسلام بود،هدف قرار داده و فعاليتهاى گستردهاى
را آغاز كرده بود.در اين راستا نويسندگانى همچون استاد نجفى كه از كمبود آثار علمى-پژوهشى جهت
استفاده تحصيل كردگان و اهل علم واقف بودند،تصميم به ارائه يك كار پژوهشى گسترده با اتكاء به اسناد و
مدارك گرفتند كه نتيجۀ آن تأليف يك كتاب بود كه ماهيّت اين فرقه را به لحاظ تاريخى افشا مىكرد.
ساختار:
شيوۀ نگارش كتاب همانند يك كتاب تاريخى است.ابتدا پيشينۀ افكار بهائيت و زمينههاى ايجاد آن
در فرقۀ«شيخيه»بررسى شده است به نحوى كه درباره اين فرقه نيز اطلاعات جامعى ارائه مىدهد.
در بسيارى از اوراق كتاب،تصاوير مستندات مربوط به آن ارائه شده است و كتاب را در زمرۀ
كتابهاى تاريخى قرار مىدهد.از ديگر نكاتى كه مىتوان به آن اشاره كرد مراجعه به آثار خطى و سنگى و مقابلۀآثار چاپى با آنهاست كه ثمرۀ آن با نوشتههاى دقيق و عالمانۀ مؤلف در صفحات متعدد كتاب مىباشد.
تدوين كتاب در دو بخش صورت گرفته است كه با عنوان«كتاب»آمده است.كتاب اول با
عنوان«دعاوى»مشتمل بر 6 فصل و كتاب دوّم با عنوان«بيگانگى سياسى»سه فصل را
شامل مىشود كه عناوين هر فصل را مىتوان در فهرست كتاب مشاهده نمود.
گزارش محتوا:
كتاب اول:
در اين بخش ابتدا به بررسى احوال«شيخ احمد احسائى»مؤسس فرقۀ شيخيه مىپردازد و سوابق تحصيلى
و دينى و ارتباطات او با دربار فتحعليشاه قاجار را بررسى مىكند.شيخ احمد در طول زندگانى سفرهايى به مناطق
مختلف داشته و با علماء و بزرگان ديدار و برخى از علماء را مورد ردّ و طعن قرار مىدهد و مورد اعتراض علماى بزرگ قرار
مىگيرد.او با نوشتن كتابى به ذمّ خلفاء مىپردازد و زمينۀ فاجعهاى را در كربلاء فراهم مىكند كه علاوه بر محاصرۀ كربلاء
قريب به يكسال،بقاء متبركه نيز مورد حمله و هتك حرمت واقع شده و قتل و غارت وسيعى صورت گرفت.
در صفحۀ 151 كتاب مؤلف چنين مىنگارد:«از ملاحظه بيش از 400 كتاب مستند شيخيه،ملاحظه كردم،مشايخ شيخيه
از پذيرفتن هر نقدى به رويه و يا عقايد شيخ احمد،ابا كردهاند و در
نپذيرفتن هر نوعى از آن اصرار و تعصب خاصى ابراز مىدارند و به هيچ وجه به نكتهاى برنخوردهام كه تأئيد كند،يك انسان
ممكن است خطا كند و خطاى شيخ فلان و بهمان بوده است،چنين شيوه و موضعى مستمر و مستحكم(اگرچه
بظاهر بگويند،ما مدعى نيستيم شيخ مرحوم مقام بابيّت و يا نقبائى را داشتهاند)مستقيما مبين اين واقعيت است
كه در پس انديشه و باورهاى مشايخ و طائفۀ شيخيه،اين اصل،اصلى مسلم و اجتنابناپذير ايمان آنهاستاست كه شيخ هيچ خطائى نكرده و هرچه گفته است:«از معدن علم ائمه»و خطاى او،خطاى ائمه و خطاى
خداست...آيا چنين باورى،معرف اعتقاد به نوعى معصوميت،و به هرحال بابيّت نيست؟!»
پس از شيخ احمد،سيد كاظم رشتى،عقائد و افكار او را ترويج نمود.از ميان شاگردان سيد كاظم 38 نفر مدعى بدعت
گذار برخاستند كه از جملۀ آنها«سيد على محمد شيرازى»،ادعاى مقام بابيّت امام زمان را نمود و به عنوان«باب»و
بابيّة و ديگرى«حاج محمد كريم خان»به عنوان شيخ و شيخيه از موقعيت خاصى برخوردار شدند و غالب شاگردان
سيد كاظم يا مريد اين و يا هواخواه آن گرديدند.در سال 1261 ه ق،«باب»پس از سفر حج به«ملا صادق خراسانى»
كه از مريدانش بود،خاطرنشان كرد كه در اذان نماز جمعه،پس از ذكر شهادتها،چنين بگويد:«اشهد أن عليا
قبل نبيل بقية الله».پس از مبادرت او به چنين كارى،اعتراض مردم شيراز سبب احتضار باب از بوشهر
به شيراز گرديد و در روز جمعه بر فراز منبر،ادعاى بابيّت خود را انكار نمود.
در فصلهاى بعدى به شرح و تفصيل مباحثى مانند«من يظهره الله»،«تفسيرناپذيرى آثار بيان»،«نبيل»و...
مىپردازد و كتابهاى«كواكب الدريه»،«ظهور الحق»و«تاريخ نبيل زرندى»را شرح و توضيح مىدهد.
ادعاى الوهيت بهاء و تحريف و نسخ قرآن كريم توسط«بيان»و جانشينى بهاء و انشعاب فرقۀ بهائيت
مورد بررسى اسنادى قرار گرفته است.
كتاب دوّم:
در اين بخش از كتاب ابتدا پيامدهاى اجتماعى فعاليتهاى با بيان مورد بررسى قرار گرفته است.فتنههايى كه
در مناطقى مانند بدشت از توابع شاهرود،نيريز و زنجان واقع شد منجر به وقايع خونين و خشونتآميزى گرديد.در فصل بعدى به حمايت سياستبازان خارجى از فرق شيخيه و بهائيت به عنوان تهديدى جدّى براى تشيّع
و روحانيت و در مقابل سرسپردگى زعماى بابى و بهائى به سفارتخانههاى خارجى مىپردازد و حمايتهاى
بىدريغ روسيه،انگليس و اسرائيل را با ارائه اسناد و مدارك بررسى مىكند و از احداث مركز جهانى بهائيان،با
سرمايۀ آمريكائىها و حمايت صهيونيسم،پرده برمىدارد.
در فصل پايانى كتاب به بررسى شيوههاى جلب حمايت بيگانگان در قالب بىوطنى و عدم مداخله در سياست
و مخالفت با رژيم زير پوشش اطاعت از رژيم مىپردازد.
معرفى نسخه:
چاپ اول اين كتاب در سال 1356 توسط انتشارات طهورى تهران صورت گرفته است.
پس از سالها معاونت آموزش و پژوهش بعثۀ مقام معظم رهبرى تصميم به چاپ مجدّد آن گرفت و
تصحيح آن توسط مؤلف آغاز شد كه البته اجل به ايشان مهلت اتمام كار را نداد.تصحيح آن پس از ايشان
به اتمام رسيد و در سال 1383 اولين چاپ آن توسط نشر مشعر و در 824 صفحه به قطع وزيرى انجام
شد.در ابتداى كتاب پيشگفتارى به قلم استاد رسول جعفريان آمده است كه مشتمل بر دو بخش است.
در بخش اول مختصرى از زندگينامه و آثار علمى مؤلف و در بخش بعد مطالبى دربارۀ كتاب آمده است.پس از
آن مقدمۀ مؤلف درج شده است.
فهرست مطالب را در ابتدا و فهرست مراجع و مآخذ كتاب را نيز در پايان آن مىتوان مشاهده نمود.نمايههاى
كتاب نيز در پايان آن به تفكيك با عناوين فهرست اعلام،اماكن و منابع ارائه شده است.
منابع مقاله:متن و مقدمههاى كتاب.