۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«صادق خورشا»، در سال 1333 به دنيا آمد. او داراى مدرك دكتراى زبان و ادبيات عربى و عضو هيئت علمى دانشگاه علامه طباطبايى و نيز عضو هيئت علمى ترجمه دايرةالمعارف بزرگ اسلامى به زبان عربى است. دكتر خورشا كتاب «مجاني الشعر العربي الحديث و مدارسه» را تأليف و كتاب‌هاى متعددى مانند «صحيفه امام» و «حديث ولايت» را از فارسى به عربى ترجمه كرده است. همچنين ايشان با همكارى دكتر على گنجيان و دكتر رضا ناظميان كتاب تفسير روايى «البرهان» نوشته علامه [[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سيد هاشم بحرانى]] را در 9 جلد از عربى به فارسى ترجمه و منتشر كرده است. همچنين تائيه [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمان جامى]] | «صادق خورشا»، در سال 1333 به دنيا آمد. او داراى مدرك دكتراى زبان و ادبيات عربى و عضو هيئت علمى دانشگاه علامه طباطبايى و نيز عضو هيئت علمى ترجمه دايرةالمعارف بزرگ اسلامى به زبان عربى است. دكتر خورشا كتاب «مجاني الشعر العربي الحديث و مدارسه» را تأليف و كتاب‌هاى متعددى مانند «صحيفه امام» و «حديث ولايت» را از فارسى به عربى ترجمه كرده است. همچنين ايشان با همكارى دكتر على گنجيان و دكتر رضا ناظميان كتاب تفسير روايى «البرهان» نوشته علامه [[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سيد هاشم بحرانى]] را در 9 جلد از عربى به فارسى ترجمه و منتشر كرده است. همچنين تائيه [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمان جامى]] را كه ترجمه تائيه ابن فارض است، به انضمام شرح محمود قيصرى بر تائيه ابن فارض، تصحيح و تحقيق كرده و بر آن مقدمه نوشته است. | ||
ايشان بيش از پنجاه مقاله از مقالات دايرةالمعارف بزرگ اسلامى را در بيش از 600 صفحه از فارسى به عربى ترجمه كرده است كه در «دائرةالمعارف الإسلامية الكبرى» منتشر شده است. او مقالات علمى متعددى نيز ترجمه يا تأليف كرده است، مانند «چگونگى ساخت كاغذ طلحى و كهنه‌نماسازى كاغذ» (ترجمه نوشته‌اى از معز بن باديس تميمى صنهاجى) و «منابع ادبى متنبى». | ايشان بيش از پنجاه مقاله از مقالات دايرةالمعارف بزرگ اسلامى را در بيش از 600 صفحه از فارسى به عربى ترجمه كرده است كه در «دائرةالمعارف الإسلامية الكبرى» منتشر شده است. او مقالات علمى متعددى نيز ترجمه يا تأليف كرده است، مانند «چگونگى ساخت كاغذ طلحى و كهنه‌نماسازى كاغذ» (ترجمه نوشته‌اى از معز بن باديس تميمى صنهاجى) و «منابع ادبى متنبى». | ||