۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو'
جز (جایگزینی متن - 'ارسطو' به 'ارسطو') |
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''مقالة فى اسرار الآيات'''، مقاله‌اى است به زبان فارسى، از ميرزا | '''مقالة فى اسرار الآيات'''، مقاله‌اى است به زبان فارسى، از ميرزا ابوجعفر، كافى بن محتشم بن عميد الملك بن محمد بن نظام الدين قاينى درخجى، در باره خوارق عادات و امور شگفت‌انگيز از قبيل معجزات و كرامات و اخبار از مغيبات و كهانت و سحر و جادو و چشم زخم و اسرار تأثير دعا و... | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
خاتمة الكتاب در آنكه اين رساله را بعد از علوم حكمت بايد خواند. | خاتمة الكتاب در آنكه اين رساله را بعد از علوم حكمت بايد خواند. | ||
مؤلف، اين مسائل را از رهگذر فلسفه و عرفان و آيات و اخبار بررسى كرده و در آن از نبوت مجهول [[ارسطو]] و سخن نبى كامل و حكيم فاضل، زرادشت در كتاب زند و اسكندر افروديسى و رساله فيض الهى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و | مؤلف، اين مسائل را از رهگذر فلسفه و عرفان و آيات و اخبار بررسى كرده و در آن از نبوت مجهول [[ارسطو]] و سخن نبى كامل و حكيم فاضل، زرادشت در كتاب زند و اسكندر افروديسى و رساله فيض الهى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و ابوعبد اللّه محمد رازى و ما بعد الطبيعه و فلسفه اولاى [[ارسطو]] ياد كرده است. | ||
در باب دوازدهم اين مقاله، نامه‌اى است فلسفى از خردمند فاضل و دانشور كامل، محمد المحسن الاصفهانى، اندر اثبات علم به احكام نجوم كه گويا مراد او معز الدين، محمد بن تقى الدين محمد حسينى اصفهانى سابق الذكر باشد كه در التسهيل از او ياد كرده است. | در باب دوازدهم اين مقاله، نامه‌اى است فلسفى از خردمند فاضل و دانشور كامل، محمد المحسن الاصفهانى، اندر اثبات علم به احكام نجوم كه گويا مراد او معز الدين، محمد بن تقى الدين محمد حسينى اصفهانى سابق الذكر باشد كه در التسهيل از او ياد كرده است. | ||
| خط ۱۱۴: | خط ۱۱۴: | ||
در اين مقاله، مؤلف، چنان‌كه در فصل اول آن يادآور مى‌شود، در صدد بحث از معاد جسمانى نمى‌باشد، چون به نظر او عقل را توانايى بر استدلال در مورد معاد جسمانى نيست، بلكه سخن، در باره معاد روحانى است از رهگذر فلسفه و بيان انواع سعادت و شقاوت نفسانى كه به قياس و برهان توان شناخت. | در اين مقاله، مؤلف، چنان‌كه در فصل اول آن يادآور مى‌شود، در صدد بحث از معاد جسمانى نمى‌باشد، چون به نظر او عقل را توانايى بر استدلال در مورد معاد جسمانى نيست، بلكه سخن، در باره معاد روحانى است از رهگذر فلسفه و بيان انواع سعادت و شقاوت نفسانى كه به قياس و برهان توان شناخت. | ||
در اين مقاله، بندى از رساله نفس | در اين مقاله، بندى از رساله نفس ابويوسف، يعقوب بن اسحق كندى(از گفته [[ارسطو]]طاليس و افلاطون و فلاسفه ديگر)، در فصل نهم، به پارسى ترجمه شده و عبارتى كه از فيقورس موبد، به عربى آورده، در اين‌جا آمده است و در آن، ياد كرده كه يكى از اجله حكما و اكابر ايشان، گويد كه اصحاب اين پيشه در عالم كل به منزلت ملائكه‌اند. | ||
== 3. شرح ابيات سبعه خواجه طوسى در مراتب موجودات == | == 3. شرح ابيات سبعه خواجه طوسى در مراتب موجودات == | ||