حبیبی، عبدالحی: تفاوت میان نسخه‌ها

وى فرزند ملا عبد الحق آخوندزاده و از دودمان عالم معروف، مولوى حبيب الله مشهور به محقق قندهارى مى‌باشد.

تحصيلات دوره ابتدايى را در مساجد قندهار گذراند. در پانزده سالگى در يكى از مكتب‌هاى ابتدايى همان شهر با سمت معلمى به تدريس مشغول شده و ضمناً صرف و نحو عربى، رياضى، هيئت، فقه و اصول فقه و منطق مير،مبادى بلاغت، عروض و قافيه را از عموزاده خود، «مرحوم عبد الواسع شهيد» فراگرفته است. استاد ديگرش، «علامه مولوى ابو الوفاى قندهارى» بوده كه در هند جنوبى در مدرسه نظاميه دكن مقام استادى فقه و قرائت قرآن را دارا بوده است. وى در ترجمه احوال خود نوشته است: «ادبيات و علم قرائت را از ايشان فراگرفتم... ضمناً علوم جغرافيا، طبيعيات و حساب مكاتب جديد را هم مطالعه مى‌كردم و سراج مكاتب جديد را هم مى‌خواندم. سرانجام از مطالعه مجله كاوه، ايرانشهر و ارمغان و الهلال مصر بهره‌ها بردم. در سال 1307ش، معاون مديريت جريده «طلوع افغان قندهار» گرديدم و در 1310ش، به مديريت آن برگزيده شدم و تا 1319 جريده مزبور را به زبان‌هاى فارسى و پشتو انتشار مى‌دادم. در همين مواقع زبان‌هاى انگليسى و اردو را فراگرفتم و به مطالعه كتب مربوطه به اين دو زبان پرداختم. روش تحقيق تاريخى را از «كمبريدج هيستورى آواينديا» و نوشته‌هاى فضلاى مصر و هندى امثال [[زیدان، جرجی|جرجى زيدان]] و شبلى نعمان و سيد سليمان ندوى و مقالات جريده كاوه برلين و آثار گران‌بهاى علامه ميرزا محمدخان قزوينى رحمة الله عليه آموختم و مطالعات خود را در رشته‌هاى ذيل ادامه دادم: تاريخ ادبيات فارسى و پشتو و اردو، تاريخ و زبان‌شناسى و كتاب‌شناسى، به‌خصوص مربوط به خراسان قديم و افغانستان كنونى و هند و فلات ايران و شناسايى مشاهير همين سرزمين‌ها و مطالعه در جغرافياى تاريخى آن، از جمله اشتغالات علمى و ادبى من بوده است. اكنون كه به مرحله پنجاه و پنجمين سال زندگى رسيده‌ام، در كابل به مطالعه و امور علمى مشغولم و عضو انجمن تاريخ مى‌باشم».