۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'تفتازانى' به 'تفتازانى '
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ مختصر المعانی را به مختصر المعاني منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'تفتازانى' به 'تفتازانى ') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
الشرح‌المختصر، معروف به «مختصرالمعانى» كه شرح كوتاه‌تر «تلخيص‌المفتاح» است، در 756 تأليف شده است. كتاب مختصرالمعانى تأليف اديب نامور قرن هشتم، ملا سعدالدين | الشرح‌المختصر، معروف به «مختصرالمعانى» كه شرح كوتاه‌تر «تلخيص‌المفتاح» است، در 756 تأليف شده است. كتاب مختصرالمعانى تأليف اديب نامور قرن هشتم، ملا سعدالدين [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]] ، از ممتازترين كتب و آثارى است كه در زمينه علوم بلاغى تدوين شده است. | ||
== ساختار: == | == ساختار: == | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
«القصر» در لغت حبس و در اصطللاح به معناى تخصيص شىء به شىء به طريق مخصوص است كه اقسام آن به تفصيل در باب بعد آمده است. انشاء از ديگر عناوين علم معانى است كه به دو قسم طلب و غيرطلب تقسيم مى‌شود. نويسنده متذكر مى‌شود كه در اينجا از انشاء به معناى غيرطلب بحثى نمى‌كنيم و انواع انشاء به معناى طلب مورد نظر ماست. | «القصر» در لغت حبس و در اصطللاح به معناى تخصيص شىء به شىء به طريق مخصوص است كه اقسام آن به تفصيل در باب بعد آمده است. انشاء از ديگر عناوين علم معانى است كه به دو قسم طلب و غيرطلب تقسيم مى‌شود. نويسنده متذكر مى‌شود كه در اينجا از انشاء به معناى غيرطلب بحثى نمى‌كنيم و انواع انشاء به معناى طلب مورد نظر ماست. | ||
تفتازانى در باب هفتم به دو مبحث مهم فصل و وصل مى‌پردازد و دليل تقدم فصل بر وصل را اصالت آن دانسته كه وصل عارض بر آن مى‌شود. آخرين باب را كه به ايجاز و اطناب و مساوات اختصاص دارد، با كلامى از سكاكى كه ايجاز و اطناب را از امور نسبى مى‌داند، آغاز و در ضمن دو فصل مورد مطالعه قرار گرفته است. | [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]] در باب هفتم به دو مبحث مهم فصل و وصل مى‌پردازد و دليل تقدم فصل بر وصل را اصالت آن دانسته كه وصل عارض بر آن مى‌شود. آخرين باب را كه به ايجاز و اطناب و مساوات اختصاص دارد، با كلامى از سكاكى كه ايجاز و اطناب را از امور نسبى مى‌داند، آغاز و در ضمن دو فصل مورد مطالعه قرار گرفته است. | ||
2- «علم بيان» بر علم بديع مقدم شده و در اين بخش مورد بحث قرار گرفته است. نويسنده در بيان دليل تقدم علم بيان، نياز به آن در خود بلاغت و تعلق بديع به توابع مى‌داند. از مهمترين مباحث اين بخش، تشبيه، حقيقت و مجاز و استعاره و كنايه است. | 2- «علم بيان» بر علم بديع مقدم شده و در اين بخش مورد بحث قرار گرفته است. نويسنده در بيان دليل تقدم علم بيان، نياز به آن در خود بلاغت و تعلق بديع به توابع مى‌داند. از مهمترين مباحث اين بخش، تشبيه، حقيقت و مجاز و استعاره و كنايه است. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
1- مقدمه و متن كتاب | 1- مقدمه و متن كتاب | ||
2- سايت پايگاه حوزه، مقاله | 2- سايت پايگاه حوزه، مقاله [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]] ، اشعرى يا ماتريدى، سيد لطف‌الله جلالى | ||
3- دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، جلد 15، مقاله شماره 6011 | 3- دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، جلد 15، مقاله شماره 6011 | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||