بوم‌شناسی تاریخی جریان‌های فکری اصحاب ائمه علیهم‌السلام (با تأکید بر دو مفهوم امامت و عقل) از 95 تا 260ق: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '( ' به '('
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
خط ۵۵: خط ۵۵:
فرضیه سوم کتاب «تضارب آرا با دیگر گروه‌های اسلامی، لزوم اجتهاد فردی و حضور گروه‌های شهری از عوامل شکل‌گیری پایگاه‌های عقل‌گرای اصحاب ائمه ـ علیهم‌السلام ـ بوده است».
فرضیه سوم کتاب «تضارب آرا با دیگر گروه‌های اسلامی، لزوم اجتهاد فردی و حضور گروه‌های شهری از عوامل شکل‌گیری پایگاه‌های عقل‌گرای اصحاب ائمه ـ علیهم‌السلام ـ بوده است».


کتاب حاضر در گام نخست در پی شناسایی بوم ـ شهرهای اصلی اصحاب ائمه ـ علیهم‌السلام ـ از زمان امام باقر ـ علیه‌السلام ـ تا امام عسکری ـ علیه‌السلام ـ (95 ـ 260 ق) می‌باشد که در آنها جریان‌های فکری خاصی پیرامون دو موضوع «امامت» و «عقل» وجود داشته است. به این منظور شش بوم ـ شهر شناسایی شد؛ مدینه، کوفه، قم، ری، شهرهای خراسان و ماوراء النهر خصوصا نیشابور و بغداد. به نظر می‌رسد شهرهای کوفه، بغداد، شهرهای خراسان و ماوراء النهر غالباً رویه‌ای عقلانی و کلامی را پیگیری و در مقابل قم و ری نیز بیشتر حدیث‌گرا بودند، علاوه بر این بوم ـ شهر مدینه نیز حد وسط این مسیر را طی می‌کرده است. همچنین پس از آن که بوم ـ شهرهای اصلی اصحاب ائمه شناسایی شدند، مشخص گردید چهار جریان فکری عمده پیرامون امامت ( در دوره مورد نظر) در تمامی این شهرها (با شدت و ضعف متفاوت) حضور داشتند:
کتاب حاضر در گام نخست در پی شناسایی بوم ـ شهرهای اصلی اصحاب ائمه ـ علیهم‌السلام ـ از زمان امام باقر ـ علیه‌السلام ـ تا امام عسکری ـ علیه‌السلام ـ (95 ـ 260 ق) می‌باشد که در آنها جریان‌های فکری خاصی پیرامون دو موضوع «امامت» و «عقل» وجود داشته است. به این منظور شش بوم ـ شهر شناسایی شد؛ مدینه، کوفه، قم، ری، شهرهای خراسان و ماوراء النهر خصوصا نیشابور و بغداد. به نظر می‌رسد شهرهای کوفه، بغداد، شهرهای خراسان و ماوراء النهر غالباً رویه‌ای عقلانی و کلامی را پیگیری و در مقابل قم و ری نیز بیشتر حدیث‌گرا بودند، علاوه بر این بوم ـ شهر مدینه نیز حد وسط این مسیر را طی می‌کرده است. همچنین پس از آن که بوم ـ شهرهای اصلی اصحاب ائمه شناسایی شدند، مشخص گردید چهار جریان فکری عمده پیرامون امامت (در دوره مورد نظر) در تمامی این شهرها (با شدت و ضعف متفاوت) حضور داشتند:


الف) جریان اکثریت (نظیر ابان بن تغلب، عبد الله ابی یعفور و خصوصا هشام بن سالم و مؤمن الطاق)؛
الف) جریان اکثریت (نظیر ابان بن تغلب، عبد الله ابی یعفور و خصوصا هشام بن سالم و مؤمن الطاق)؛