۸۴۵
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵↵رده:کتابشناسی' به '. ==وابستهها== {{وابستهها}} رده:کتابشناسی') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، علی بن حسین' به 'ابن بابویه، ابوالحسن') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
1. جامع الأحاديث: در آن، 1000 روايت از پيغمبر، به ترتيب حروف الفبا، جمع شده كه مسند هستند؛ شبيه «جامع الصغير» [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سيوطى]]. [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ]] هم در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]» همان جملات بالا را عنوان كرده، اما به نظر مىرسد كه مؤلف محترم در آن، نزدیک به 600 روايت گردآورى كرده است و شايد علت اينكه علماى مذكور، 1000 روايت را نسبت دادهاند، اين بوده كه گمان كردهاند اين كتاب، تمام جعفريات را در بر دارد<ref>مردى قشلاقى، عباسعلى، ص66</ref> | 1. جامع الأحاديث: در آن، 1000 روايت از پيغمبر، به ترتيب حروف الفبا، جمع شده كه مسند هستند؛ شبيه «جامع الصغير» [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سيوطى]]. [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ]] هم در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]» همان جملات بالا را عنوان كرده، اما به نظر مىرسد كه مؤلف محترم در آن، نزدیک به 600 روايت گردآورى كرده است و شايد علت اينكه علماى مذكور، 1000 روايت را نسبت دادهاند، اين بوده كه گمان كردهاند اين كتاب، تمام جعفريات را در بر دارد<ref>مردى قشلاقى، عباسعلى، ص66</ref> | ||
اكثر روايات اين كتاب در «[[بحار الأنوار]]» آمده، ولى اشاره به «جامع الأحاديث» نشده است. آنچه كه مسلم است [[علامه مجلسى]] به نسخهاى از اين كتاب دست يافته بوده و لكن مصنف آن را نمىشناخته؛ لذا وقتى احاديث را ذكر مىكند، گاهى به «[[الإمامة و التبصرة من الحيرة]]» (كه منسوب به [[ابن بابویه، | اكثر روايات اين كتاب در «[[بحار الأنوار]]» آمده، ولى اشاره به «جامع الأحاديث» نشده است. آنچه كه مسلم است [[علامه مجلسى]] به نسخهاى از اين كتاب دست يافته بوده و لكن مصنف آن را نمىشناخته؛ لذا وقتى احاديث را ذكر مىكند، گاهى به «[[الإمامة و التبصرة من الحيرة]]» (كه منسوب به [[ابن بابویه، ابوالحسن|على بن حسین]]، پدر [[شيخ صدوق]] است) ارجاع مىدهد و گاهى به اصلى از اصولِ قدما كه معاصر على بن حسین باشد. | ||
آنچه كه براى ما واضح است اين است كه اخبارى كه [[علامه مجلسى]] در «[[بحار الأنوار]]» و [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] در «[[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]]» بهواسطه بحار تحت عنوان «امامة و تبصرة» آوردهاند، هفت روايت آن از كتاب «امامة و تبصرة» [[ابن بابویه، | آنچه كه براى ما واضح است اين است كه اخبارى كه [[علامه مجلسى]] در «[[بحار الأنوار]]» و [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] در «[[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]]» بهواسطه بحار تحت عنوان «امامة و تبصرة» آوردهاند، هفت روايت آن از كتاب «امامة و تبصرة» [[ابن بابویه، ابوالحسن|على بن حسین]] و بقيه روايات از جامع الأحاديث نبوى جعفر بن احمد رازى است.<ref>همان</ref> | ||
2. العروس: در آن از فضايل و آداب روز جمعه سخن رفته است. اين اثر، ازآنرو عروس ناميده شده كه در نخستين حديث آن<ref>ص 46</ref>كلمه عروس به كار رفته است.<ref>دائرةالمعارف بزرگ، جلد 3، ص530</ref> | 2. العروس: در آن از فضايل و آداب روز جمعه سخن رفته است. اين اثر، ازآنرو عروس ناميده شده كه در نخستين حديث آن<ref>ص 46</ref>كلمه عروس به كار رفته است.<ref>دائرةالمعارف بزرگ، جلد 3، ص530</ref> |