فرهنگ نظام: فارسی به فارسی، با ریشه‌شناسی و تلفظ واژه‌ها به خط اوستایی: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده در تدوین اثر امور زیر مورد توجه قرار داده است. هر لفظ فرهنگ‌ها را که به زبان فارسی ولایتی بوده و برای وی محرز گردیده در ذیل معنی لفظ به آن زبان ولایتی اشاره کرده است. از آوردن الفاظ فاقد سند شعری و همچنین تکراری و مرکب پرهیز نموده است. الفاظ زند و پازند و اوستا را نیز نیاورده است. در تلفظ هر کلمه در موارد اختلاف تلفظ میان شهرهای ایران تلفظ تهرانی را برگزیده  است. همچنین هر لفظ مشکوکی که معلوم نبوده  فارسی محلی،  زندی ، جعلی یا فارسی متروک است و فاقد سند شعری است در ذیل آن به فرهنگی که از آن گرفته شده اشاره شده است. <ref> رک: همان، ص 38 - 39</ref>

در ذکر الفاظ کتاب اصول زیر رعایت شده است. مشخص کردن زبان لفظ، تلفظ آن در حروف منفصل فارسی و حروف اعراب خط اوستا، معانی الفاظ، بیان استعمال در شعب زبان(تکلمی، نثر، نظمی)، آوردن امثله و شواهد معانی لفظ، بیان مشتقات الفاظ، روش مصدر مرکب ساختن از لفظ در صورت اسم بودن آن، ذکر مخفف و مبدل لفظ و اسم فاعل ترکیبی آن، ذکر مفرد و جمع الفاظ، آوردن مثل برای الفاظ ذکر معنی مجازی مشهور آن در صورت که معنای مجازی داشته باشد. <ref> رک: همان، ص 41</ref>

نویسنده الفاظ نثری را از متون نثری، الفظ مخصوص شعری را از فرهنگهای پیش از خود و الفاظ تکلمی اعم از الفاظ عمومی و خصوصی را از تکلم که زبان زنده است و بدون نقل از هیچ فرهنگی  آورده است. <ref>رک: همان، ص 39</ref>