۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ دراسات في منهاج السنة لمعرفة ابن تيمية مدخل لشرح منهاج الکرامة را به [[دراسات في منهاج السنة لمعرفة ابن تيمية مدخل لشرح...) |
جز (جایگزینی متن - 'علامه حلى' به 'علامه حلى') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
«دراسات فى منهج السنة لمعرفة ابن تيميه، مدخل لشرح منهاج اكرامة» اثر سيد على حسينى ميلانى به زبان عربى است. مؤلف در اين اثر، به بررسى كتاب «منهاج السنة» اثر «ابن تيميه» و نقد آراء و شخصيت وى پرداخته است. به عقيده مؤلف، كتاب «منهاج السنة» كه رد ابن تيميه بر كتاب «منهاج الكرامة فى معرفة الامامة» اثر علامه حلى است، بهترين ابزار براى شناخت شخصيت علمى و اخلاقى ابن تيميه مىباشد. | «دراسات فى منهج السنة لمعرفة ابن تيميه، مدخل لشرح منهاج اكرامة» اثر سيد على حسينى ميلانى به زبان عربى است. مؤلف در اين اثر، به بررسى كتاب «منهاج السنة» اثر «ابن تيميه» و نقد آراء و شخصيت وى پرداخته است. به عقيده مؤلف، كتاب «منهاج السنة» كه رد ابن تيميه بر كتاب «منهاج الكرامة فى معرفة الامامة» اثر [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] است، بهترين ابزار براى شناخت شخصيت علمى و اخلاقى ابن تيميه مىباشد. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
مؤلف در مقدمه كتاب، ابتدا شخصيت علامه | مؤلف در مقدمه كتاب، ابتدا شخصيت [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، اساتيد وى و كتاب «منهاج الكرامة» را معرفى كرده و سپس در ده باب، به نقد آراء ابن تيميه و تبيين تناقضات گفتارى وى پرداخته است. | ||
در اين اثر نظرات ابن تيميه، درباره «تجسيم و تشبيه»، «صفات خدا»، «امامت و خلافت»، «شخصيت حضرت زهرا(س)»، «اهلبيت(ع)»، «تشيع» و... بيان شده و در بخش نهايى، نظرات علماى اهل سنت مانند «صفىالدين هندى»، «ابوحيان اندلسى»، «ابن حجر عسقلانى»، «تاجالدين سبكى» و ديگران درباره شخصيت علمى ابن تيميه آمده است. | در اين اثر نظرات ابن تيميه، درباره «تجسيم و تشبيه»، «صفات خدا»، «امامت و خلافت»، «شخصيت حضرت زهرا(س)»، «اهلبيت(ع)»، «تشيع» و... بيان شده و در بخش نهايى، نظرات علماى اهل سنت مانند «صفىالدين هندى»، «ابوحيان اندلسى»، «ابن حجر عسقلانى»، «تاجالدين سبكى» و ديگران درباره شخصيت علمى ابن تيميه آمده است. | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
وى در باب دوم، به رد عقائد ابن تيميه در مشاهده شدن خداوند متعال، مخلوق بودن قرآن، عدم عصمت انبياء و ائمه(ع)، مخالفت او با تقيه در نزد شيعه، عدم قبول شفاعت، شرك دانستن زيارت قبور و اقامه عزاء و گريه بر مردگان، مىپردازد. | وى در باب دوم، به رد عقائد ابن تيميه در مشاهده شدن خداوند متعال، مخلوق بودن قرآن، عدم عصمت انبياء و ائمه(ع)، مخالفت او با تقيه در نزد شيعه، عدم قبول شفاعت، شرك دانستن زيارت قبور و اقامه عزاء و گريه بر مردگان، مىپردازد. | ||
درباره رويت بارى تعالى، ابن تيميه مىگويد كه احاديث متواتر وجود دارد و سلف به آن معتقد بودهاند كه خدا را مىتوان در آخرت مشاهده كرد. مگر پيامبر(ص) كه خدا را در دنيا هم مشاهده مىنمود. همچنين درباره حادث يا قديم بودن قرآن، به گفته علامه حلى درباره حادث بودن كلام الهى، اشكال گرفته است. | درباره رويت بارى تعالى، ابن تيميه مىگويد كه احاديث متواتر وجود دارد و سلف به آن معتقد بودهاند كه خدا را مىتوان در آخرت مشاهده كرد. مگر پيامبر(ص) كه خدا را در دنيا هم مشاهده مىنمود. همچنين درباره حادث يا قديم بودن قرآن، به گفته [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] درباره حادث بودن كلام الهى، اشكال گرفته است. | ||
همچنين ابن تيميه به اعتقاد شيعه در مورد افعال بندگان خدا خرده گرفته كه مىگويد: دلالتهاى فراوانى وجود دارد كه هر حادثى، خالقش خداست و فعل بندگان گنهكار از جمله حوادث است و هر ممكنى، وجود و عدم را مىپذيرد، پس اگر خدا بخواهد صورت مىپذيرد و اگر نخواهد نمىشود و فعل بنده از جمله ممكنات است. | همچنين ابن تيميه به اعتقاد شيعه در مورد افعال بندگان خدا خرده گرفته كه مىگويد: دلالتهاى فراوانى وجود دارد كه هر حادثى، خالقش خداست و فعل بندگان گنهكار از جمله حوادث است و هر ممكنى، وجود و عدم را مىپذيرد، پس اگر خدا بخواهد صورت مىپذيرد و اگر نخواهد نمىشود و فعل بنده از جمله ممكنات است. | ||
خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | [[رده:مباحث خاص کلامی]] | ||
ویرایش