شهابی، محمود: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
|نام‎های دیگر  
|نام‎های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'| خ‍راس‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍ود
|data-type='authorOtherNames'| خ‍راس‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍ود
ش‍ه‍اب‍ی‌ ت‍رب‍ت‍ی‌، م‍ح‍م‍ود


ش‍ه‍اب‍ی‌ خ‍راس‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍ود
ش‍ه‍اب‍ی‌ خ‍راس‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍ود


م‍ج‍ت‍ه‍د خ‍راس‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍ود بن عبدالسلام
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|
|data-type='authorfatherName'|عبدالسلام
|-
|-
|متولد  
|متولد  
خط ۲۱: خط ۱۸:
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
|data-type='authorBirthPlace'|تربت حيدريه
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
خط ۲۷: خط ۲۴:
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
|data-type='authorTeachers'|آقا بزرگ حكيم، آقا ميرزا محمد فرزند [[آخوند خراسانى]]، اديب نيشابورى
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
خط ۶۱: خط ۵۸:
در سال 1313ش كه قانون تأسيس دانشگاه از مجلس گذشت و تصويب شد كه دانشمندان شاغل در دانشكده‌ها كه داراى مقام شامخ علمى و ادبى و تحصيلات عاليه در علوم و فلسفه و ادب هستند، پس از نوشتن رساله‌اى و قبول شدن آن در هيئت رسيدگى، به مقام استادى نايل شوند، وى نيز در يكى از مباحث فلسفه، رساله‌اى نوشت و با درجه ممتاز پذيرفته شد و از آن تاريخ، استاد، با چند تن ديگر از مشاهير دانشمندان و اديبان، مانند مرحوم عصار، مرحوم بهمنيار و مرحوم بديع‌الزمان فروزانفر از نخستين كسانى بودند كه به درجه استادى دانشگاه نايل شدند.
در سال 1313ش كه قانون تأسيس دانشگاه از مجلس گذشت و تصويب شد كه دانشمندان شاغل در دانشكده‌ها كه داراى مقام شامخ علمى و ادبى و تحصيلات عاليه در علوم و فلسفه و ادب هستند، پس از نوشتن رساله‌اى و قبول شدن آن در هيئت رسيدگى، به مقام استادى نايل شوند، وى نيز در يكى از مباحث فلسفه، رساله‌اى نوشت و با درجه ممتاز پذيرفته شد و از آن تاريخ، استاد، با چند تن ديگر از مشاهير دانشمندان و اديبان، مانند مرحوم عصار، مرحوم بهمنيار و مرحوم بديع‌الزمان فروزانفر از نخستين كسانى بودند كه به درجه استادى دانشگاه نايل شدند.


استاد شهابى، از سال 1320 تا 1350ش، به مدت سى سال در دانشكده‌ى حقوق دانشگاه تهران تدريس كرد. كرسى قواعد فقه و اصول كه مبناى حقوق مدنى ايران است، به ايشان محول گرديد و سرانجام آن بزرگوار كه در معقول و منقول مجتهد مسلم بود، پس از انقلاب بهمن 1357 در سال‌هاى پايانى عمر، مدت‌ها در انگلستان و سويس سرگردان بود و عاقبت در سحرگاه روز چهارم مرداد 1365، در فرانسه بدرود حيات گفت و همان‌جا در گورستان تيه پاريس به خاک سپرده شد.
استاد شهابى، از سال 1320 تا 1350ش، به مدت سى سال در دانشكده‌ى حقوق دانشگاه تهران تدريس كرد. كرسى قواعد فقه و اصول كه مبناى حقوق مدنى ايران است، به ايشان محول گرديد. آن بزرگوار در معقول و منقول مجتهد مسلم بود. وی در سال‌هاى پايانى عمر، مدتی در کنار یکی از فرزندان(منصور شهابی) و خانواده در پاریس بسر بردند و عاقبت در سحرگاه روز چهارم مرداد 1365، در فرانسه بدرود حيات گفت.  


== آثار ==
== آثار ==
۶٬۵۹۱

ویرایش