۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رباني گلپايگاني، علي' به 'ربانی گلپایگانی، علی') |
جز (جایگزینی متن - 'مىد' به 'مید') |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
در بخش دوم، به بیان دلایل [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] بر اثبات ملازمه پرداخته شده است. ایشان ملازمه میان حکم عقل و شرع را بر پایه ادله اربعه، به شرح زیر، اثبات کرده است: | در بخش دوم، به بیان دلایل [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] بر اثبات ملازمه پرداخته شده است. ایشان ملازمه میان حکم عقل و شرع را بر پایه ادله اربعه، به شرح زیر، اثبات کرده است: | ||
# دلیل عقلی: شیخ در تقریر دلیل عقلی بر اثبات ملازمه، چنین گفته است که هرگاه عقل درک کند که فلان فعل از افعالی است که ثواب، یعنی جزای خیر بر آن مترتب میگردد، یا عقاب، یعنی جزای بد بر آن مترتب میشود، یا آنکه از نظر عاقلان و حکیمان، هیچیک از آن دو بر آن مترتب نمیشود، محال است که حکم شارع که آفریدگار عاقلان و حکمیان است، مخالف آن باشد. نویسنده، معتقد است فرض کلام شیخ، آنجاست که عقل بر تمام جهات حسن و قبح فعل، آگاه باشد و نیز از جانب شارع، عنوان محسن یا مقبحی بر فعل عارض نگردد. | # دلیل عقلی: شیخ در تقریر دلیل عقلی بر اثبات ملازمه، چنین گفته است که هرگاه عقل درک کند که فلان فعل از افعالی است که ثواب، یعنی جزای خیر بر آن مترتب میگردد، یا عقاب، یعنی جزای بد بر آن مترتب میشود، یا آنکه از نظر عاقلان و حکیمان، هیچیک از آن دو بر آن مترتب نمیشود، محال است که حکم شارع که آفریدگار عاقلان و حکمیان است، مخالف آن باشد. نویسنده، معتقد است فرض کلام شیخ، آنجاست که عقل بر تمام جهات حسن و قبح فعل، آگاه باشد و نیز از جانب شارع، عنوان محسن یا مقبحی بر فعل عارض نگردد. | ||
# قرآن کریم: به اعتقاد شیخ، برخی از آیات قرآن کریم، بر ملازمه واقعی میان حکم عقل و شرع، دلالت دارند، مانند آیه 157 سوره اعراف '''يأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ ينْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يحِلُّ لَهُمُ الطَّيبَاتِ وَ يحَرِّمُ عَلَيهِمُ الْخَبَائِثَ''' (آنان را به کار پسندیده فرمان | # قرآن کریم: به اعتقاد شیخ، برخی از آیات قرآن کریم، بر ملازمه واقعی میان حکم عقل و شرع، دلالت دارند، مانند آیه 157 سوره اعراف '''يأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ ينْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يحِلُّ لَهُمُ الطَّيبَاتِ وَ يحَرِّمُ عَلَيهِمُ الْخَبَائِثَ''' (آنان را به کار پسندیده فرمان میدهد و از کار ناپسند بازمیدارد و براى آنان چیزهاى پاکیزه را حلال و چیزهاى ناپاک را بر ایشان حرام میگرداند). به اعتقاد شیخ، مقصود از معروف و منکر در آیه، همان حسن و قبح عقلی است. | ||
# روایات: | # روایات: | ||
#:از جمله اخبار و روایاتی که بر ملازمه میان حکم عقل و شرع دلالت میکند، قسمتی از خطبه پیامبر(ص) در حجة الوداع در غدیر خم میباشد که طبق مفاد آن، افعال بر دو قسمند: برخی نزدیککننده به بهشت و دورکننده از دوزخ و برخی بالعکس میباشند. دسته نخست، مورد امر شارع و دسته دوم، مورد نهی اوست؛ به تعبیر دیگر، افعال دو دستهاند: برخی در واقع پسندیده و برخی ناپسند میباشند و شارع به دسته اول امر و از دسته دوم، نهی کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18017/1/15 ر.: همان، ص15-17]</ref>. | #:از جمله اخبار و روایاتی که بر ملازمه میان حکم عقل و شرع دلالت میکند، قسمتی از خطبه پیامبر(ص) در حجة الوداع در غدیر خم میباشد که طبق مفاد آن، افعال بر دو قسمند: برخی نزدیککننده به بهشت و دورکننده از دوزخ و برخی بالعکس میباشند. دسته نخست، مورد امر شارع و دسته دوم، مورد نهی اوست؛ به تعبیر دیگر، افعال دو دستهاند: برخی در واقع پسندیده و برخی ناپسند میباشند و شارع به دسته اول امر و از دسته دوم، نهی کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18017/1/15 ر.: همان، ص15-17]</ref>. |
ویرایش