كتاب الطهارة (ایروانی): تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب با این عبارات شروع می‌شود. «بسم‎الله الرحمن الرحيم. الحمدالله و سلام علی عباده الذين اصطفی. المقصد الأول في المياة و يقع البحث أولا في الأحكام المشتركة بين قاطبة المياه»؛ به نام خداوند بخشاینده بخشایشگر. ستایش مخصوص خداست و درود بر بندگان برگزیده‎اش. اولین مقصد درباره آب‎ها است و در آن ابتدا درباره احکام مشترک بین همه آب‎ها صحبت می‌کنیم.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص1</ref> مصنف از صفحه 13 به بعد، احکام آب کر را بیان می‌کند و در صفحه 37 درباره مُلاقی با غساله استنجا بحث کرده و بیان می‎دارد: «لا اشكال و لا خلاف في طهارة ملاقي غسالة الاستنجاء...» در پاک بودن چیزی که با غساله استنجا تماس پیدا کند هیچ اشکالی نیست و علما در این مورد اختلاف‎نظر ندارند (اتفاق‎نظر دارند). او از صفحه 44 به بعد به بیان مباحث وضو می‌پردازد و درباره شستن صورت چنین می‎نویسد: «يجب غسل الوجه في الوضوء من أعلاه الی أسفله أعني من قصاص الشعر إلی منتهی الذقن هذا بحسب الطول و التحديد بحسبه المذكور ليس تحديداً تعبديا بل حذو الوجه العرفي»؛ در وضو شستن طول صورت از بالا به پایین (از رستنگاه مو تا چانه) واجب است و وجوب این مقدار از روی دلیل تعبدی در شستشوی این اندازه نیست بلکه حد عرفی صورت همین است.<ref>ر.ک: همان، ص52</ref> میرزاعلی ایروانی، در این بخش، به بیان احکام و متعلقات مباحث شستن و... در هریک از اعضای شستشو (دست‎ها و صورت) و اعضای مسح (سر و پاها)، حدود هرکدام، تعداد غسلات، حکم وضو در صورت وجود مانع از رسیدن آب، ترتیب، موالات و... می‌پردازد.<ref>ر.ک: همان، ص44-123</ref>

مباحث این کتاب، با بیان حرمت جلوس جُنُب در مسجد ادامه می‎یابد. نویسنده این مبحث را به‎صورت سؤالی شروع می‌کند؛ وی می‎پرسد: آیا آنچه به‎اتفاق نص و فتوی، به‎جز نادری از فتاوا، بر جُنُب درباره جلوس در مسجد حرام است، به همین عنوان جلوس و نشستن در مسجد می‎خورد یا عنوان وجودی‌ای [مانند جلوس و قعود] در اینجا وجود ندارد و هر چیزی غیر از مشی و عبور بر او حرام خواهد بود؟<ref>ر.ک: همان، ص123</ref> وی با استناد به روایتی صحیح از حجر بن زائده، شستشوی تمام پوست (حتی جاهایی که با مو پوشیده شده) در غسل جنابت را واجب می‎داند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص128</ref> او مسئله وجوب ترتیب بین اعضای غسل و... را در ادامه بیان می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص130-139</ref> و پس‎ازاین مباحث به بیان استبرا و اثر آن می‌پردازد؛ اثر استبرا در بول، طهارت هر رطوبت مشتبه دیگری است که بعدازآن از مخرج بول خارج شود و بقای وضو از دیگر آثار آن است. البته شیخ با این نظر مخالف است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص139</ref>