الزهد (ابوحاتم رازی): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۱ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎ا' به 'ی‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'می‎ک' به 'می‌ک')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ا' به 'ی‌ا')
خط ۴۰: خط ۴۰:
محقق در سند هر خبر یا اثری بحث کرده و در متابعات و شواهدش دقت نموده است. وی متذکر می‎شود که ظاهراً اصل این کتاب حجیم‎تر از این بوده که الآن در دست ماست و شاهد بر این امر هم این است که روی جلد نسخه خطی کتاب نوشته شده: «فیه من کتاب الزهد عن ابی حاتم» که نشانگر این است که این، بخشی از کتاب الزهد [[اب‍وح‍ات‍م‌ رازی، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ادریس‌|ابوحاتم رازی]] است. همچنین تعداد شیوخی که وی در این اثر از آنان روایت می‌کند کمتر از تعداد شیوخی است که برای خودش ذکر کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39646/1/13 ر.ک: همان، ص13-14]</ref>
محقق در سند هر خبر یا اثری بحث کرده و در متابعات و شواهدش دقت نموده است. وی متذکر می‎شود که ظاهراً اصل این کتاب حجیم‎تر از این بوده که الآن در دست ماست و شاهد بر این امر هم این است که روی جلد نسخه خطی کتاب نوشته شده: «فیه من کتاب الزهد عن ابی حاتم» که نشانگر این است که این، بخشی از کتاب الزهد [[اب‍وح‍ات‍م‌ رازی، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ادریس‌|ابوحاتم رازی]] است. همچنین تعداد شیوخی که وی در این اثر از آنان روایت می‌کند کمتر از تعداد شیوخی است که برای خودش ذکر کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39646/1/13 ر.ک: همان، ص13-14]</ref>


مصنف در این کتاب به ترتیب ماده کتابش بر اساس روش معاجم شیوخش (اساتید روایی‎اش) تمایل دارد؛ مثلاً او از روایات ابونعیم شروع کرده (1، 2، 3) سپس با حسن بن طریف (4، 5،...، 13) پس از او با اویسی،... تا این‎که به اصبغ بن فرج (103، 104، 105) ختم می‎نماید. البته او همواره خود را ملتزم بر این امر نکرده مثلاً گاهی مسندات هدبه را با ذکر مسندات ابن صخر قطع می‌کند یا مسندات سعید بن سوید را با مسندات محمد بن خالد نیلی. از این‎روست که وی ملتزم به مسانید صحابه یا تابعین یا مشابه این موارد نیست. آنچه وی از انس بن مالک ذکر می‌کند در شماره‎های (11، 37 و 105) است و همچنین از بکر بن عبدالله مزنی در شماره‎های (38 و 83) و.... وی همچنین به ترتیب موضوعی ملتزم نیست مثلاً در شماره‎های 14 و 46 و 58 درباره زهد پیامبر(ص) روایت نقل می‌کند و در شماره‎های 2، 12، 18 و 19 به ذکر روایات درباره دنیا و متعلقات آن می‎پردازد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39646/1/14 ر.ک: همان، ص14]</ref>
مصنف در این کتاب به ترتیب ماده کتابش بر اساس روش معاجم شیوخش (اساتید روایی‌اش) تمایل دارد؛ مثلاً او از روایات ابونعیم شروع کرده (1، 2، 3) سپس با حسن بن طریف (4، 5،...، 13) پس از او با اویسی،... تا این‎که به اصبغ بن فرج (103، 104، 105) ختم می‎نماید. البته او همواره خود را ملتزم بر این امر نکرده مثلاً گاهی مسندات هدبه را با ذکر مسندات ابن صخر قطع می‌کند یا مسندات سعید بن سوید را با مسندات محمد بن خالد نیلی. از این‎روست که وی ملتزم به مسانید صحابه یا تابعین یا مشابه این موارد نیست. آنچه وی از انس بن مالک ذکر می‌کند در شماره‎های (11، 37 و 105) است و همچنین از بکر بن عبدالله مزنی در شماره‎های (38 و 83) و.... وی همچنین به ترتیب موضوعی ملتزم نیست مثلاً در شماره‎های 14 و 46 و 58 درباره زهد پیامبر(ص) روایت نقل می‌کند و در شماره‎های 2، 12، 18 و 19 به ذکر روایات درباره دنیا و متعلقات آن می‎پردازد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39646/1/14 ر.ک: همان، ص14]</ref>


در لابه‎لای مطالب این کتاب، فواید ارزشمندی درباره علم رجال و مسائل جرح و تعدیل وجود دارد به‎عنوان نمونه در حدیث شماره 91 و....<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39646/1/14 ر.ک: همان]</ref>
در لابه‎لای مطالب این کتاب، فواید ارزشمندی درباره علم رجال و مسائل جرح و تعدیل وجود دارد به‎عنوان نمونه در حدیث شماره 91 و....<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39646/1/14 ر.ک: همان]</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش