۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
رسائل الثعالبي، أو، نثر النظم و حل العقد (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۰۴
، ۱۰ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[خاقانی، علی]] (مقدمه‌نويس) | [[خاقانی، علی]] (مقدمه‌نويس) | ||
[[ثعالبی، عبدالملک بن محمد]] ( | [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =PJA 3914 /ر5 | | کد کنگره =PJA 3914 /ر5 | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
كتاب با مقدمه على الخاقانى آغاز شده است. كتاب «نثر النظم و حل العقد» داراى سى و نه باب، كتاب «الفوائد و القلائد» داراى هشت باب و كتاب «الكناية و التعريض» نيز داراى هفت باب است. | كتاب با مقدمه على الخاقانى آغاز شده است. كتاب «نثر النظم و حل العقد» داراى سى و نه باب، كتاب «الفوائد و القلائد» داراى هشت باب و كتاب «الكناية و التعريض» نيز داراى هفت باب است. | ||
نویسنده در لابه‌لاى متون كتاب، از اشعار شاعران بزرگ عرب، به شيوايى و زيبايى استفاده كرده است. | |||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
كتاب «نثر النظم و حل العقد» در صناعت انشاء تأليف گرديده است و داراى سى و نه باب است. | كتاب «نثر النظم و حل العقد» در صناعت انشاء تأليف گرديده است و داراى سى و نه باب است. | ||
نویسنده، اين كتاب را به ابوالعباس خوارزم‌شاه تقديم نموده است.<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/2|متن كتاب، ص 2]]</ref> | |||
توضيحاتى از خود | توضيحاتى از خود نویسنده به‌صورت حاشيه، در اطراف متن نوشته شده كه در آن‌ها، به تبيين بيشتر مطالب و تشريح آن‌ها پرداخته شده است. | ||
نویسنده در نخستين باب كتاب، به بيان اهميت كتّاب و فضايل آثار ايشان پرداخته است. به نظر وى، طبقه كتّاب و اهميت ايشان، از شعرا بالاتر مى‌باشد؛ زيرا نوشتن قوانين و سنن ملوك، مراسلات حكومتى پيرامون خراج، عمارت بلاد و...، تحريص مردم بر اصلاح و جهاد و... بر عهده ايشان مى‌باشد<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/3|متن كتاب، ص 3]]</ref> | |||
در ساير ابواب كتاب، پيرامون مسائل و عناوين زير، سخن به ميان آمده است: قلم؛ مكارم و جود؛ لطف سؤال؛ خلف وعده؛ شكر؛ اعتذار و استعطاف؛ قبول عذر؛ توقع فرج؛ قناعت؛ رزق؛ غربت و كراهت آن؛ پيرى و جوانى؛ زيارت و عيادت؛ عبادت؛ لطايف و امثال؛ اوصاف و تشبيهات؛ فصد و شرب دوا؛ بهار؛ خمريات؛ طول شب و روز و... | در ساير ابواب كتاب، پيرامون مسائل و عناوين زير، سخن به ميان آمده است: قلم؛ مكارم و جود؛ لطف سؤال؛ خلف وعده؛ شكر؛ اعتذار و استعطاف؛ قبول عذر؛ توقع فرج؛ قناعت؛ رزق؛ غربت و كراهت آن؛ پيرى و جوانى؛ زيارت و عيادت؛ عبادت؛ لطايف و امثال؛ اوصاف و تشبيهات؛ فصد و شرب دوا؛ بهار؛ خمريات؛ طول شب و روز و... | ||
كتاب «الفوائد و القلائد» نيز در حاشيه همين كتاب بوده و مطالب آن در هشت باب و چندين فصل، تنظيم شده است. باب اول اين كتاب، پيرامون فضيلت علم و عقل مى‌باشد. | كتاب «الفوائد و القلائد» نيز در حاشيه همين كتاب بوده و مطالب آن در هشت باب و چندين فصل، تنظيم شده است. باب اول اين كتاب، پيرامون فضيلت علم و عقل مى‌باشد. نویسنده بر اين باور است كه علم، بهترين زينت و عقل، برترين بهره‌ها مى‌باشد<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/12|حاشيه كتاب، ص 12]]</ref> | ||
وى در فصل دوم، به بيان فضيلت زهد و عبادت پرداخته<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/17|همان، ص 17]]</ref>، پس از اشاره به آداب حفظ زبان و فصاحت در باب سوم<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/32|همان، ص 32]]</ref>، در باب چهارم به بيان شيوه‌ها و امور مربوط به ادب نفس و تربيت آن پرداخته<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/41|همان، ص 41]]</ref>و برخى از مكارم اخلاق را در باب پنجم، توضيح داده است.<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/48|همان، ص 48]]</ref> | وى در فصل دوم، به بيان فضيلت زهد و عبادت پرداخته<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/17|همان، ص 17]]</ref>، پس از اشاره به آداب حفظ زبان و فصاحت در باب سوم<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/32|همان، ص 32]]</ref>، در باب چهارم به بيان شيوه‌ها و امور مربوط به ادب نفس و تربيت آن پرداخته<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/41|همان، ص 41]]</ref>و برخى از مكارم اخلاق را در باب پنجم، توضيح داده است.<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/48|همان، ص 48]]</ref> | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
باب اول، در پنج فصل سامان يافته و در آن، كنايات مربوط به زنان، دختران و اهل حرم و مسائل، شوؤن و احوال ايشان آمده است.<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/3|همان، ص 3]]</ref> | باب اول، در پنج فصل سامان يافته و در آن، كنايات مربوط به زنان، دختران و اهل حرم و مسائل، شوؤن و احوال ايشان آمده است.<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/3|همان، ص 3]]</ref> | ||
از جمله كناياتى كه اعراب در مورد زنان استفاده كرده و | از جمله كناياتى كه اعراب در مورد زنان استفاده كرده و نویسنده به آن‌ها اشاره نموده است، عبارتند از: النعجة، الشاة، القلوص، السرحة، الحرث، الفراش، العتبة، القارورة، القوصرة، النعل، الغل، القيد، الظلة، الجارة. نویسنده در ادامه، به اشعارى كه در آن‌ها اين كنايات استفاده شده، اشاره نموده است.<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/3|همان]]</ref> | ||
باب دوم نيز داراى پنج فصل بوده و پيرامون كناياتى است كه مربوط به پسران و كسانى كه علاقه‌مند به ايشان مى‌باشند، است. اين كنايات، مربوط به احتلام و ختان، پسر بودن، لواط و اهل آن، مدح و ذم خروج لحيه و روييدن موى صورت و... مى‌باشد<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/19|همان، ص 19]]</ref> | باب دوم نيز داراى پنج فصل بوده و پيرامون كناياتى است كه مربوط به پسران و كسانى كه علاقه‌مند به ايشان مى‌باشند، است. اين كنايات، مربوط به احتلام و ختان، پسر بودن، لواط و اهل آن، مدح و ذم خروج لحيه و روييدن موى صورت و... مى‌باشد<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21177/2/19|همان، ص 19]]</ref> | ||