۶۱٬۱۸۹
ویرایش
المنهج الرجالي و العمل الرائد في الموسوعة الرجالیة لسید الطائفة آیةالله‌العظمی البروجردی قدس‌سره: تفاوت میان نسخه‌ها
المنهج الرجالي و العمل الرائد في الموسوعة الرجالیة لسید الطائفة آیةالله‌العظمی البروجردی قدس‌سره (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۵ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۱۲
، ۵ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[مرکز الابحاث و الدراسات الاسلامیه]] (مصحح) | [[مرکز الابحاث و الدراسات الاسلامیه]] (مصحح) | ||
[[بروجردی، حسین]] ( | [[بروجردی، حسین]] (نویسنده) | ||
[[صافی گلپایگانی، لطف‌الله]] (محرر) | [[صافی گلپایگانی، لطف‌الله]] (محرر) | ||
[[حسینی جلالی، محمدرضا]] ( | [[حسینی جلالی، محمدرضا]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 114 /ب4 م8083 | | کد کنگره =BP 114 /ب4 م8083 | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
اثر حاضر از مقدمه ناشر و مقدمه‌هاى سه‌گانه | اثر حاضر از مقدمه ناشر و مقدمه‌هاى سه‌گانه نویسنده و متن اصلى (شامل 2 باب و ملحقات) تشكيل شده است. روش نویسنده در اين اثر، پژوهشى، انتقادى و اجتهادى است. | ||
مصحح محترم براى تحقيق و تصحيح اثر حاضر از آثار مهم و متعددى (136 كتاب به زبان عربى) استفاده كرده است. | مصحح محترم براى تحقيق و تصحيح اثر حاضر از آثار مهم و متعددى (136 كتاب به زبان عربى) استفاده كرده است. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
1. «... و در بين معاصرين، امام بروجردى به جهت اين ويژگى‌ها ممتاز است: او تلاشى اصولى و متمايز داشت كه از آن جمله بود: نوآورى و دقت و اعتماد بر جديدترين نظريه‌ها به گواهى استادان بزرگش و عالمان اصول در عصرش (مانند [[آخوند خراسانى]] صاحب [[كفاية الاصول]] كه براى او به داشتن چنين ويژگى اعتراف كرده در اجازه اجتهاد مطلقى كه به او در سال 1328ق، داده). او در علم الحديث بزرگ‌ترين دانشنامه روايى در قرن چهاردهم؛ يعنى «[[جامع أحاديث الشيعة]]» را با همه نظم و تبويب و دقتش تأليف كرد و در علم فقه، صاحب كرسى تدريس شد و در حوزه علميه قم كه پُر از دانشمندان و فاضلان بود، به تعليم پرداخت و روش‌هاى استدلال فقهى را نوسازى كرد و نظريه رجالى‌اش را در پژوهش فقهى‌اش به كار برد و از نتايج آن در علم فقه استفاده كرد كه آثار اين عملكرد در تقريرات دروس ايشان كه شاگردانش نوشته‌اند منعكس است. اين تقريرات منبع اساسى ما براى نگارش كتاب حاضر و استخراج روش رجالى ايشان است».<ref>ر.ک: متن كتاب، ص68-69</ref> | 1. «... و در بين معاصرين، امام بروجردى به جهت اين ويژگى‌ها ممتاز است: او تلاشى اصولى و متمايز داشت كه از آن جمله بود: نوآورى و دقت و اعتماد بر جديدترين نظريه‌ها به گواهى استادان بزرگش و عالمان اصول در عصرش (مانند [[آخوند خراسانى]] صاحب [[كفاية الاصول]] كه براى او به داشتن چنين ويژگى اعتراف كرده در اجازه اجتهاد مطلقى كه به او در سال 1328ق، داده). او در علم الحديث بزرگ‌ترين دانشنامه روايى در قرن چهاردهم؛ يعنى «[[جامع أحاديث الشيعة]]» را با همه نظم و تبويب و دقتش تأليف كرد و در علم فقه، صاحب كرسى تدريس شد و در حوزه علميه قم كه پُر از دانشمندان و فاضلان بود، به تعليم پرداخت و روش‌هاى استدلال فقهى را نوسازى كرد و نظريه رجالى‌اش را در پژوهش فقهى‌اش به كار برد و از نتايج آن در علم فقه استفاده كرد كه آثار اين عملكرد در تقريرات دروس ايشان كه شاگردانش نوشته‌اند منعكس است. اين تقريرات منبع اساسى ما براى نگارش كتاب حاضر و استخراج روش رجالى ايشان است».<ref>ر.ک: متن كتاب، ص68-69</ref> | ||
2. | 2. نویسنده بعد از توضيح روش رجالى آيت‌الله بروجردى سرانجام به اين نتيجه رسيده است: «... مراحل معالجه رجالى در سند در نزد سيدبه اين ترتيب است: مرحله اول: ترجيح دلالى با پذيرش شهرت فتوائى و در برابرش شذوذ است؛ مرحله دوم: ترجيح صدورى نه از جهت سند، گاه با پذيرش كثرت روايت و مقابلش انفراد است و گاه با رد آن به‌خاطر اضطراب و نااستوارى راوى در نقل متن و مقابلش ضبط است؛ مرحله سوم: با تضعيفات سندى است و آن عبارت است از: 1. تضعيف به‌خاطر غلو؛ 2. تضعيف به‌خاطر ارسال و ملاحظه طبقات؛ 3. تضعيف به جهت جهالت و عدم توثيق و اين مورد به‌ندرت به آن پناه برده مى‌شود؛ 4. تضعيف به‌خاطر موافقت با عامه. پس بايد اين مراحل را پيروى كنيم تا بر عملكرد سيددر تطبيق نظريه رجالى‌اش واقف شويم».<ref>ر.ک: همان، ص78</ref> | ||
3. در مورد ملحقات اول (الأحاديث المقلوبة و جواباتها) گفتنى است كه بعد از درگذشت [[آيت‌الله سيدابوالحسن اصفهانى]] و در هنگامه رسيدن مرجعيت شيعه به آيت‌الله بروجردى، برخى از خبرگان نقشه‌اى كشيدند و ده روايت را گرد هم آورده و اسنادش را دگرگون ساختند و متن‌هايش را با يكديگر آميختند و به‌صورتى واژگون به كانديداهاى مرجعيت عرضه كردند و به‌صورت سؤال انحرافى، پرسش‌هايى در مورد متن روايات مطرح كردند. سرانجام اين فقط جناب بروجردى بود كه سند هر متنى را بادقت مشخص كرد و اسناد درهم‌آميخته يكايك روايات را سامان بخشيد و به‌صورت صحيح و اصلى‌اش نشان داد و پاسخ صحيحى به پرسش‌ها عرضه كرد و نتيجه اين آزمون علمى، آن شد كه شیعیان مطيع او شدند و مرجعيت و اعلميتش را پذيرفتند.<ref>ر.ک: البداية في علم الدراية، ص38</ref> | 3. در مورد ملحقات اول (الأحاديث المقلوبة و جواباتها) گفتنى است كه بعد از درگذشت [[آيت‌الله سيدابوالحسن اصفهانى]] و در هنگامه رسيدن مرجعيت شيعه به آيت‌الله بروجردى، برخى از خبرگان نقشه‌اى كشيدند و ده روايت را گرد هم آورده و اسنادش را دگرگون ساختند و متن‌هايش را با يكديگر آميختند و به‌صورتى واژگون به كانديداهاى مرجعيت عرضه كردند و به‌صورت سؤال انحرافى، پرسش‌هايى در مورد متن روايات مطرح كردند. سرانجام اين فقط جناب بروجردى بود كه سند هر متنى را بادقت مشخص كرد و اسناد درهم‌آميخته يكايك روايات را سامان بخشيد و به‌صورت صحيح و اصلى‌اش نشان داد و پاسخ صحيحى به پرسش‌ها عرضه كرد و نتيجه اين آزمون علمى، آن شد كه شیعیان مطيع او شدند و مرجعيت و اعلميتش را پذيرفتند.<ref>ر.ک: البداية في علم الدراية، ص38</ref> | ||