التنبيه و الرد علی أهل الأهواء و البدع: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۴ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
خط ۶: خط ۶:
[[محمد عزب، محمد زینهم]] (محقق و معلق)
[[محمد عزب، محمد زینهم]] (محقق و معلق)


[[ملطی شافعی، محمد بن احمد]] (نويسنده)
[[ملطی شافعی، محمد بن احمد]] (نویسنده)
| زبان =عربی
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏225‎‏/‎‏4‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏7‎‏ت‎‏9
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏225‎‏/‎‏4‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏7‎‏ت‎‏9
خط ۳۵: خط ۳۵:
مؤلف در اين كتاب به سختى تحت تاثير ابوعاصم خشيش بن اصرم است و به فراوانى از كتاب الاستقامه او نقل مى‌كند و همسوى با آراء [[مقاتل بن سلیمان|مقاتل بن سليمان بلخى]] پيش مى‌رود. از اين روى كتاب ملطى با آنكه از نخستين كتاب‌هاى فرق است، كتابى با رويكرد حشوى است.
مؤلف در اين كتاب به سختى تحت تاثير ابوعاصم خشيش بن اصرم است و به فراوانى از كتاب الاستقامه او نقل مى‌كند و همسوى با آراء [[مقاتل بن سلیمان|مقاتل بن سليمان بلخى]] پيش مى‌رود. از اين روى كتاب ملطى با آنكه از نخستين كتاب‌هاى فرق است، كتابى با رويكرد حشوى است.


لازم به ذكر است، اين اثر - همان‌گونه كه از عنوان آن پيداست - به هدف اثبات حقّانيت فرقه مورد پسند نويسنده نگاشته شده و سرشار از تعابير تند و زننده و جدلى و گاهى خارج از حد نزاكت درباره فرقه‌هايى است كه راه اهل سنّت و جماعت را باور ندارند.
لازم به ذكر است، اين اثر - همان‌گونه كه از عنوان آن پيداست - به هدف اثبات حقّانيت فرقه مورد پسند نویسنده نگاشته شده و سرشار از تعابير تند و زننده و جدلى و گاهى خارج از حد نزاكت درباره فرقه‌هايى است كه راه اهل سنّت و جماعت را باور ندارند.


نويسنده در بررسى ديدگاه‌هاى فرق، به گونه‌اى سخن گفته كه خواننده را درباره آن فرقه به موضع‌گيرى بكشاند. شمردن زنادقه نظير «مانويه» و «مزدكيه» جزو فرق اسلامى، ذكر فرقه‌اى از اماميه به نام «اهل قم»، كه اهل تشبيه و جبر هستند، عنوان كردن «قطعيه صغرى و عظمى» در برخى از فرقه‌هاى شيعى و بيان معتزله بغداد به عنوان چهارمين فرقه از زيديان، از جمله مواردى هستند كه تنها از جانب وى مطرح شده‌اند. وى در برخورد تند خود نسبت به گروه‌هاى شيعى، عنوان ناپسند «رافضه» را انتخاب كرده، همگى آنان را گمراه، پست و كوردل مى‌داند.
نویسنده در بررسى ديدگاه‌هاى فرق، به گونه‌اى سخن گفته كه خواننده را درباره آن فرقه به موضع‌گيرى بكشاند. شمردن زنادقه نظير «مانويه» و «مزدكيه» جزو فرق اسلامى، ذكر فرقه‌اى از اماميه به نام «اهل قم»، كه اهل تشبيه و جبر هستند، عنوان كردن «قطعيه صغرى و عظمى» در برخى از فرقه‌هاى شيعى و بيان معتزله بغداد به عنوان چهارمين فرقه از زيديان، از جمله مواردى هستند كه تنها از جانب وى مطرح شده‌اند. وى در برخورد تند خود نسبت به گروه‌هاى شيعى، عنوان ناپسند «رافضه» را انتخاب كرده، همگى آنان را گمراه، پست و كوردل مى‌داند.


اين ملل و نحل‌نگار تندرو، پس از ارائه كيفرخواست شديد عليه شیعیان، داورى نهايى خود را درباره طيف‌هاى گوناگون شيعى بيان كرده و آن‌ها را اهل هر گونه فسق و فجورى معرفى نموده است.
اين ملل و نحل‌نگار تندرو، پس از ارائه كيفرخواست شديد عليه شیعیان، داورى نهايى خود را درباره طيف‌هاى گوناگون شيعى بيان كرده و آن‌ها را اهل هر گونه فسق و فجورى معرفى نموده است.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش