زندگی فرهنگی و اندیشه سیاسی شیعیان از سقوط بغداد تا ظهور صفویه «656-907ق»: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴۱: خط ۴۱:
كتاب با مقدمه‌اى از نويسنده آغاز و مطالب كه در هفت فصل تنظيم شده است، قلمرو پژوهش نويسنده را نشان مى‌دهد.
كتاب با مقدمه‌اى از نويسنده آغاز و مطالب كه در هفت فصل تنظيم شده است، قلمرو پژوهش نويسنده را نشان مى‌دهد.


نويسنده رويكردى تاريخى و جامعه‌شناختى و در واقع تركيبى از تاريخ و روش‌هاى پژوهشى علوم اجتماعى را براى مطالعه شیعیان ، به كار گرفته است<ref>علوم سياسى، ص 258</ref>
نويسنده رويكردى تاريخى و جامعه‌شناختى و در واقع تركيبى از تاريخ و روش‌هاى پژوهشى علوم اجتماعى را براى مطالعه شیعیان، به كار گرفته است<ref>علوم سياسى، ص 258</ref>


در اين طرح پژوهشى، مراد نويسنده از شیعیان ، شیعیان اثناعشرى است و به قرينه آغاز و پايان زمانى دوره تاريخى مورد بررسى؛ يعنى «سقوط بغداد تا ظهور صفويه»، محدوده جغرافيايى موضوع نيز ايران و عراق مى‌باشد<ref>متن كتاب، ص 11</ref>
در اين طرح پژوهشى، مراد نويسنده از شیعیان، شیعیان اثناعشرى است و به قرينه آغاز و پايان زمانى دوره تاريخى مورد بررسى؛ يعنى «سقوط بغداد تا ظهور صفويه»، محدوده جغرافيايى موضوع نيز ايران و عراق مى‌باشد<ref>متن كتاب، ص 11</ref>


منابع مورد استفاده در اين اثر، مانند منابع هر موضوع تاريخى ديگر، از تنوع برخوردار بوده و به چند دسته تقسيم مى‌شود كه عبارتند از: فهرست‌هايى كه به‌وسيله آن‌ها، به شناخت منابع بيشتر مى‌توان نايل شد، مانند «فهرست نسخه‌هاى خطى كتابخانه مجلس شوراى اسلامى»، «فهرست ريزفيلم‌هاى كتابخانه مركزى دانشگاه تهران» و...؛ فرهنگ‌ها و دايرةالمعارف‌هاى عمومى و خصوصى مانند «دايرةالمعارف بزرگ اسلامى»، «دايرةالمعارف تشيع» و...؛ تاريخ‌هاى عمومى مانند «[[العبر: تاریخ ابن خلدون|تاريخ ابن خلدون]]»، «[[جامع التواريخ]]» و...؛ تاريخ‌هاى محلى يا تاريخ‌هاى يك دوره زمانى خاص مانند «[[تاریخ اولجایتو|تاريخ اولجايتو]]»، «غازان‌نامه» و...؛ عموم كتاب‌هاى شيعى تأليف‌يافته در آن دوران مانند «[[كامل بهائی|كامل بهايى]]»، «[[الجامع للشرايع]]» و...؛ كتاب‌هاى مربوط به بخش ادبيات مانند «[[تاریخ ادبیات در ایران و در قلمرو زبان پارسی (صفا)|تاريخ ادبيات در ايران]]» اثر [[صفا، ذبیح‌الله|ذبيح‌الله صفا]]، «تاريخ ادبى ايران» تأليف [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]] و...؛ منابعى كه براى شناساندن شيعه سودمند است مانند: «[[أصل الشيعة و أصولها]]» اثر [[آل‌کاشف‌الغطاء، محمدحسین|آل کاشف‎الغطاء]]، «[[شیعه در اسلام|شيعه در اسلام]]» اثر [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] و بسيارى ديگر..<ref>همان، ص 13</ref>
منابع مورد استفاده در اين اثر، مانند منابع هر موضوع تاريخى ديگر، از تنوع برخوردار بوده و به چند دسته تقسيم مى‌شود كه عبارتند از: فهرست‌هايى كه به‌وسيله آن‌ها، به شناخت منابع بيشتر مى‌توان نايل شد، مانند «فهرست نسخه‌هاى خطى كتابخانه مجلس شوراى اسلامى»، «فهرست ريزفيلم‌هاى كتابخانه مركزى دانشگاه تهران» و...؛ فرهنگ‌ها و دايرةالمعارف‌هاى عمومى و خصوصى مانند «دايرةالمعارف بزرگ اسلامى»، «دايرةالمعارف تشيع» و...؛ تاريخ‌هاى عمومى مانند «[[العبر: تاریخ ابن خلدون|تاريخ ابن خلدون]]»، «[[جامع التواريخ]]» و...؛ تاريخ‌هاى محلى يا تاريخ‌هاى يك دوره زمانى خاص مانند «[[تاریخ اولجایتو|تاريخ اولجايتو]]»، «غازان‌نامه» و...؛ عموم كتاب‌هاى شيعى تأليف‌يافته در آن دوران مانند «[[كامل بهائی|كامل بهايى]]»، «[[الجامع للشرايع]]» و...؛ كتاب‌هاى مربوط به بخش ادبيات مانند «[[تاریخ ادبیات در ایران و در قلمرو زبان پارسی (صفا)|تاريخ ادبيات در ايران]]» اثر [[صفا، ذبیح‌الله|ذبيح‌الله صفا]]، «تاريخ ادبى ايران» تأليف [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]] و...؛ منابعى كه براى شناساندن شيعه سودمند است مانند: «[[أصل الشيعة و أصولها]]» اثر [[آل‌کاشف‌الغطاء، محمدحسین|آل کاشف‎الغطاء]]، «[[شیعه در اسلام|شيعه در اسلام]]» اثر [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] و بسيارى ديگر..<ref>همان، ص 13</ref>
خط ۶۷: خط ۶۷:
#تقويت ارتباط عاطفى و معنوى ميان شیعیان <ref>گودرزى، فاطمه، ص 192</ref>
#تقويت ارتباط عاطفى و معنوى ميان شیعیان <ref>گودرزى، فاطمه، ص 192</ref>


اين نتايج نشان مى‌دهد كه چگونه جامعه شیعیان ، بعد از سقوط بغداد، به رشد و پيشرفت و بازسازى افكار و فعالیت‌های اقتصادى و فرهنگى توامان، ادامه دادند تا در ابتداى قرن دهم، مبدأ تاريخ جديدى در حكومت و فرهنگ ايران شدند<ref>علوم سياسى، ص 258</ref>
اين نتايج نشان مى‌دهد كه چگونه جامعه شیعیان، بعد از سقوط بغداد، به رشد و پيشرفت و بازسازى افكار و فعالیت‌های اقتصادى و فرهنگى توامان، ادامه دادند تا در ابتداى قرن دهم، مبدأ تاريخ جديدى در حكومت و فرهنگ ايران شدند<ref>علوم سياسى، ص 258</ref>


ضرورت و هدف از تدوين اين اثر را مى‌توان در مؤلفه‌هاى زير خلاصه نمود:
ضرورت و هدف از تدوين اين اثر را مى‌توان در مؤلفه‌هاى زير خلاصه نمود:
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش