سفرنامه آمبرسیو کنتارینی: تفاوت میان نسخه‌ها

چه حكومت جديد التأسيس تركان عثمانى كه با فتح استامبول به دست سلطان محمد فاتح بنياد يافته بود، كم‌كم داشت بر سرتاسر كشورهاى اروپاى شرقى تسلط مى‌يافت و سفاين جنگيش راه را بر كشتى‌هاى تجارتى اروپا مى‌بست و جمهورى ونيز شهرت و اعتبار و قدرت خود را از دست رفته مى‌دانست و چون خود به تنهايى قادر به دفع حكومت عثمانى نبود، به ناچار بر آن شد كه اتحاديه نظامى نيرومندى از حكومت‌هاى مسيحى اروپايى بر ضد عثمانى تشكيل دهد. در بين دول اروپايى كشورهاى لهستان و هنگرى (مجارستان) به علت مجاورت و ارتباطى كه با مسلمين داشتند به دو علت علنا مخالفتى با دولت عثمانى نمى‌كردند. يكى آنكه ياراى مقاومت در برابر آن دولت نداشتند، و ديگر آنكه اين ارتباط از نظر فرهنگى و اقتصادى كاملا به‌نفع آنها بود. و اگر گاهى نيز با جمهورى ونيز اظهار هم دردى و همگامى مى‌نمودند، فقط جنبه لفظى داشت و عملا دست به هيچ گونه اقدام خصمانه‌اى نمى‌زدند. همين امر باعث گرديده بود كه ساير اميرنشين‌هاى اروپايى هم چندان ميل و رغبتى براى يك اتحاد واقعى از خود نشان ندهند. از اينرو تمام توجه دنياى غرب متوجه شرق گرديد و چشم اميد به حكومت‌هاى شرقى دوخته شد، زيرا اكنون غربيان دريافته بودند كه سلسله پرقدرتى در سرزمين باستانى ايران نضج مى‌گيرد كه با تركان عثمانى دشمنى ديرينه دارد. رئيس اين سلسله كه اوزون حسن نام داشت، بر اثر پيروزى بر رقيب نيرومند خود جهانشاه قره‌قويونلو و جانشينان امير تيمور شهرت و اعتبارى در ميان كشورهاى آن زمان اروپا كسب كرد، چنانكه عده‌اى از دولت‌هاى اروپايى اقدام به گسيل سفير به دربار او كردند. مسئله ديگرى كه باعث شد، روابط دوستانه بين اوزون حسن و دولت‌هاى اروپايى از جمله حكومت جمهورى و نيز برقرار گردد، متحد شدن او با كالويوآنس بود كه بر ناحيه طرابوزان حكومت مى‌كرد و از آخرين حكومت‌هاى مسيحى در شرق بود، و اتحاد آنها بر عليه عثمانى منجر به ازدواج دختر زيباى سلطان طرابوزان به نام دسپينا با اوزون حسن گرديد.