۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'وي' به 'وی'
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوزيد، عمر بن شبة بن عبيدة بن زيد نُميرى'''، اديب، شاعر، راوىِ اخبار و احاديث، در سال 173ق، ديده به جهان گشود. «شبّه»، لقب پدر او بود كه | '''ابوزيد، عمر بن شبة بن عبيدة بن زيد نُميرى'''، اديب، شاعر، راوىِ اخبار و احاديث، در سال 173ق، ديده به جهان گشود. «شبّه»، لقب پدر او بود كه گویند از ترانه رجزگونه‌اى كه مادرش در كودكى براى وى مى‌خوانده، اخذ شده است. ابن شبّه ظاهراً در بصره به دنيا آمد، ولى مدتى از دوران كودكى خود را در عبّادان (آبادان) گذراند. | ||
وى ادب و اخبار عرب را ابتدا از پدر و سپس از استادان بزرگى چون ابوعُبيده، مَعْمَر بن مثنّى و اصمعى و محمد بن بشار بن بُرد فراگرفت. پس از آن براى استماع و جمع حديث راهى بغداد شد و به‌زودى يكى از بزرگ‌ترين محدثان و آگاهان به اخبار و ادب عربى گرديد؛ چندان‌كه تاريخ‌نگارانى مانند [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] و محدثانى چون ابن ماجه از او روايت كرده‌اند. ابن جبّان و دارقطنى او را ثقه دانسته‌اند. | وى ادب و اخبار عرب را ابتدا از پدر و سپس از استادان بزرگى چون ابوعُبيده، مَعْمَر بن مثنّى و اصمعى و محمد بن بشار بن بُرد فراگرفت. پس از آن براى استماع و جمع حديث راهى بغداد شد و به‌زودى يكى از بزرگ‌ترين محدثان و آگاهان به اخبار و ادب عربى گرديد؛ چندان‌كه تاريخ‌نگارانى مانند [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] و محدثانى چون ابن ماجه از او روايت كرده‌اند. ابن جبّان و دارقطنى او را ثقه دانسته‌اند. | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
ابن شبه از جمله كسانى است كه در مسئله خلق قرآن، گرفتار آمد؛ وى به مخلوق بودن قرآن قائل بود؛ ازاين‌رو، او را كافر خواندند؛ به همين جهت، کتاب‌هاى او را پراكندند و وى خانه‌نشين شد. | ابن شبه از جمله كسانى است كه در مسئله خلق قرآن، گرفتار آمد؛ وى به مخلوق بودن قرآن قائل بود؛ ازاين‌رو، او را كافر خواندند؛ به همين جهت، کتاب‌هاى او را پراكندند و وى خانه‌نشين شد. | ||
ابن شبّه را مى‌توان يكى از پيشاهنگان نهضت جمع و | ابن شبّه را مى‌توان يكى از پيشاهنگان نهضت جمع و تدوین اخبار و نوادر عرب كه تقريباً از اواسط قرن دوم هجرى با تلاش كسانى چون ابوعبيده و اصمعى شروع شده و در زمان او شكل جدى‌تر و جديدترى به خود گرفته بود، به شمار آورد. او و كسانى چون زبير بن بَكّار به جمع‌آورى شعر و اخبار كهن عرب كه بيم فراموشى و نابودى آنها مى‌رفت، همت گماشتند و بدين‌سان، گنجينه بزرگى از آثار گذشتگان را فراهم آوردند. | ||
نوشته‌هاى ابن شبه، چندين قرن مورد استفاده و استناد مؤلفان بزرگ قرار گرفت و كسانى همچون [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] و [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى]] از آنها بهره بسيار برده‌اند. | نوشته‌هاى ابن شبه، چندين قرن مورد استفاده و استناد مؤلفان بزرگ قرار گرفت و كسانى همچون [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] و [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى]] از آنها بهره بسيار برده‌اند. | ||