۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
زبدة التواريخ؛ اخبار امراء و پادشاهان سلجوقی (ترجمه روح‌الهی) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۲۲
، ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - '==ساختار== ' به '==ساختار== '
جز (جایگزینی متن - '==وضعيت كتاب== ' به '==وضعيت كتاب== ') |
جز (جایگزینی متن - '==ساختار== ' به '==ساختار== ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
زبدة التواريخ در 223 صفحه و 41 فصل سامان يافته كه سى فصل از آن (تا پايان فرمان‌روايى سلطان سنجر در 1157م)، كمابيش در نيمى از اين كتاب آمده و جز دو فصل پايانى‌اش، نُه فصل ديگر (رويدادهاى پيش آمده براى خود نويسنده) در نيمه دوم آن گنجانده شده است. نثر مورخ را در اين نوشتار از ديد فن بيان و بديع، سنتى مى‌توان خواند؛ زيرا تكرار سجع، استعاره، غلو و مبالغه و كنايات و تشبيهات فراوانى در آن ديده مى‌شود. درون‌مايه‌اش اندك و جمله‌هايش كوتاه است و گاهى به شعر نيز استشهاد مى‌كند. وى بر پايه دنباله روى (تسلسل) زمانى، از رويدادها گزارش مى‌دهد، اما به رغم مكتب كهن تاريخ نويسى عربى، فصل‌ها را نه بر پايه سال‌ها، كه با توجه به موضوع آنها (خليفه، شاه، وزير، كارگزار و...) دسته بندى مى‌كند. كانون گزارش‌هاى اين كتاب، شخصيت‌هايند و از اين رو، بسيارى از مباحث باز گفته شده است يا به آمدن آنها در فصل‌هاى آينده وعده داده مى‌شود. | زبدة التواريخ در 223 صفحه و 41 فصل سامان يافته كه سى فصل از آن (تا پايان فرمان‌روايى سلطان سنجر در 1157م)، كمابيش در نيمى از اين كتاب آمده و جز دو فصل پايانى‌اش، نُه فصل ديگر (رويدادهاى پيش آمده براى خود نويسنده) در نيمه دوم آن گنجانده شده است. نثر مورخ را در اين نوشتار از ديد فن بيان و بديع، سنتى مى‌توان خواند؛ زيرا تكرار سجع، استعاره، غلو و مبالغه و كنايات و تشبيهات فراوانى در آن ديده مى‌شود. درون‌مايه‌اش اندك و جمله‌هايش كوتاه است و گاهى به شعر نيز استشهاد مى‌كند. وى بر پايه دنباله روى (تسلسل) زمانى، از رويدادها گزارش مى‌دهد، اما به رغم مكتب كهن تاريخ نويسى عربى، فصل‌ها را نه بر پايه سال‌ها، كه با توجه به موضوع آنها (خليفه، شاه، وزير، كارگزار و...) دسته بندى مى‌كند. كانون گزارش‌هاى اين كتاب، شخصيت‌هايند و از اين رو، بسيارى از مباحث باز گفته شده است يا به آمدن آنها در فصل‌هاى آينده وعده داده مى‌شود. | ||