بلنسی، محمد بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها =={{وابسته‌ها}}' به '== وابسته‌ها == {{وابسته‌ها}} ')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
|}
|}
</div>
</div>
«محمد بن ابوالحسن على بن احمد بن محمد اوسى»، معروف به «بلنسى»، نحوى، لغوى و مفسر قرن هشتم هجرى است كه در غرناطه - يكى از شهرهاى اندلس - مى‌زيسته است. مكان و سالروز ولادتش، به‌دقت روشن نيست؛ اما شاگردش (محمد بن عبدالملك منتورى) مى‌گويد: وى روز دوشنبه بيست و پنجم ذى‌حجه سال 714ق، متولد شده است. همه شرح‌حال‌نويسان اتفاق نظر دارند كه بلنسى به سال 782ق، وفات يافته است و منتورى، وفات وى را شنبه پنجم ربيع‌الأول 782ق دانسته است.<ref>رفيعى، محسن؛ شريفى، معصومه، ص74</ref>
 
'''محمد بن ابوالحسن على بن احمد بن محمد اوسى'''، معروف به «بلنسى»، نحوى، لغوى و مفسر قرن هشتم هجرى است كه در غرناطه - يكى از شهرهاى اندلس - مى‌زيسته است. مكان و سالروز ولادتش، به‌دقت روشن نيست؛ اما شاگردش (محمد بن عبدالملك منتورى) مى‌گويد: وى روز دوشنبه بيست و پنجم ذى‌حجه سال 714ق، متولد شده است. همه شرح‌حال‌نويسان اتفاق نظر دارند كه بلنسى به سال 782ق، وفات يافته است و منتورى، وفات وى را شنبه پنجم ربيع‌الأول 782ق دانسته است.<ref>رفيعى، محسن؛ شريفى، معصومه، ص74</ref>


شاطبى، پدر بلنسى را اين‌گونه توصيف مى‌كند: «الفقيه الأجل الأكمل المقدس...». چنين وصفى، دلالت بر اين دارد كه پدرش در درجه خوبى از دانش قرار داشته است. بلنسى در محضر تعدادى از دانشمندان عصر خويش به كسب دانش پرداخت. وى يكى از دانش‌پژوهان برجسته بود و در مجالس علمى كه در مسجد جامع غرناطه تشكيل مى‌شد، شركت مى‌جست. پس از استادش خولانى، بر كرسى استادى در مدرسه نصريه - مشهورترين مدرسه در مغرب و اندلس - تكيه زد و شاگردان فراوانى تربيت نمود. وى را استاد لقب داده بودند و اين لقبى بود كه در اندلس به كسى اطلاق نمى‌شد؛ مگر اينكه به درجه بالايى از علم لغت و نحو رسيده باشد.<ref>همان، ص74-75</ref>
شاطبى، پدر بلنسى را اين‌گونه توصيف مى‌كند: «الفقيه الأجل الأكمل المقدس...». چنين وصفى، دلالت بر اين دارد كه پدرش در درجه خوبى از دانش قرار داشته است. بلنسى در محضر تعدادى از دانشمندان عصر خويش به كسب دانش پرداخت. وى يكى از دانش‌پژوهان برجسته بود و در مجالس علمى كه در مسجد جامع غرناطه تشكيل مى‌شد، شركت مى‌جست. پس از استادش خولانى، بر كرسى استادى در مدرسه نصريه - مشهورترين مدرسه در مغرب و اندلس - تكيه زد و شاگردان فراوانى تربيت نمود. وى را استاد لقب داده بودند و اين لقبى بود كه در اندلس به كسى اطلاق نمى‌شد؛ مگر اينكه به درجه بالايى از علم لغت و نحو رسيده باشد.<ref>همان، ص74-75</ref>
۵۳٬۳۲۷

ویرایش