ابن بارزی، هبةالله بن عبدالرحیم: تفاوت میان نسخه‌ها

وى به صوفيه اعتقاد نيك داشت. محيى‌الدين نووى او را ستوده و گفته است كه فقيه‌تر از اين جوان در اين بلاد نيست. او نفايس كتب را گرد آورد و آنها را كه 100 هزار درهم ارزش داشت، وقف كرد. ابن بارزى باآنكه در پايان زندگى نابينا شد، ولى به كار قضا همچنان ادامه داد. سرانجام به نفع نوه‌اش نجم‌الدين عبدالرحيم از مسند قضا فرود آمد. وى بارها حج گزارد. برزالى، ابن سامه و [[ذهبى]] از او استماع حديث كرده‌اند. ابن طغريل، اسامى تمامى استادان و مشايخ او را در مجموعه‌اى تدوين كرد و برزالى نيز قسمتى از آنها را مدون ساخت. [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|اسنوى]] از او اجازه فتوا گرفته و او را به‌نيكى ياد كرده است. ابن بارزى 93 سال بزيست و پس از مرگ در مقابر ظبيه در عقبه نقيرين حماة دفن شد.

<references /> 

فکرت، محمدآصف، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374