۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'محمد رضا' به 'محمدرضا'
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد رضا' به 'محمدرضا') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
پس از دوران كودكى، نزد پدرش شيخ على، قرآن و ادبيات را فراگرفت و پس از آن، در 1340ق به نجف اشرف مهاجرت كرد و سطوح را فرا گرفت. به دنبال بيمارى‌اش، به زادگاهش بازگشت و در سال 1351ق، مجدداً به نجف رفت و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات: شيخ ابراهيم كرباسى، سيد حسين حمامى، شيخ | پس از دوران كودكى، نزد پدرش شيخ على، قرآن و ادبيات را فراگرفت و پس از آن، در 1340ق به نجف اشرف مهاجرت كرد و سطوح را فرا گرفت. به دنبال بيمارى‌اش، به زادگاهش بازگشت و در سال 1351ق، مجدداً به نجف رفت و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات: شيخ ابراهيم كرباسى، سيد حسين حمامى، شيخ محمدرضا كاشف الغطاء و شيخ غلامعلى قمى آموخت و پس از آن، دروس خارج فقه و اصول را نزد آيات عظام: ميرزاى نائينى، [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]- كه بيشترين استفاده علمى‌اش را از محضر پر فيض او آموخت- و سيد حسين حمامى فرا گرفت و از آنان به دريافت اجازه اجتهاد نائل آمد. در سال 1370ق، از سوى آيت‌الله حكيم براى تصدى منصب قضاوت به كشور كويت مهاجرت كرد و مدت 11 سال در آن‌جا ماند. در سال 1381ق، به زادگاهش بازگشت و به تأليف، تدريس، وعظ و ارشاد و اقامه جماعت پرداخت و موفق شد در آن شهر حوزه علميه (امام الحجة) و كتاب‌خانه عمومى- با ده هزار جلد كتاب- بنياد گذارد. | ||
او اديبى قوى دست و شاعرى زبردست بود كه اشعار بسيار در مواضع مختلف سروده است و نمونه عالى يك عالم و فقيه خدمت‌گذار مردم و كوشا در حلّ مشكلات و اصلاح امور ايشان به شمار مى‌رفت. | او اديبى قوى دست و شاعرى زبردست بود كه اشعار بسيار در مواضع مختلف سروده است و نمونه عالى يك عالم و فقيه خدمت‌گذار مردم و كوشا در حلّ مشكلات و اصلاح امور ايشان به شمار مى‌رفت. | ||