الهیات دانشنامه علائی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'بو على' به 'بوعلى'
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
جز (جایگزینی متن - 'بو على' به 'بوعلى')
خط ۴۵: خط ۴۵:




«الهيات دانش‌نامه علائى»، بخشى از كتاب دانش‌نامه علائى است كه بو على سينا آن را در دوران اقامتش در اصفهان كه از سال چهار صد و دوازده تا چهار صد و بيست و هشت هجرى بوده، به دستور علاء الدوله ابوجعفر محمد بن دشمنزيار بن كاكويه نوشته است اين كتاب به زبان فارسى درى است.
«الهيات دانش‌نامه علائى»، بخشى از كتاب دانش‌نامه علائى است كه بوعلى سينا آن را در دوران اقامتش در اصفهان كه از سال چهار صد و دوازده تا چهار صد و بيست و هشت هجرى بوده، به دستور علاء الدوله ابوجعفر محمد بن دشمنزيار بن كاكويه نوشته است اين كتاب به زبان فارسى درى است.


== ساختار ==
== ساختار ==
خط ۵۷: خط ۵۷:




مرحوم بو على سينا، نخست حكمت را به دو بخش حكمت عملى و حكمت نظرى تقسيم كرده و محدوده هر يك را به اين صورت مشخص مى‌سازد كه حكمت نظرى علمى است كه ما را از هستى موجودات آگاه مى‌سازد و حكمت عملى از اين بحث مى‌كند كه چه كارهايى را بايد در دنيا انجام دهيم و چگونه زندگى كنيم تا سعادت دنيوى و اخرويمان تأمين گردد؟ وى، سپس حكمت عملى را به سه بخش علم تدبير شهر، علم تدبير خانه و علم تدبير خود و حكمت نظرى را به سه بخش علم برين، علم ميانگين و علم زيرين تقسيم نموده است. او در ادامه موضوعات اين علوم را تعيين كرده تا پيدا كردن موضوع علم برين ميسر گردد.
مرحوم بوعلى سينا، نخست حكمت را به دو بخش حكمت عملى و حكمت نظرى تقسيم كرده و محدوده هر يك را به اين صورت مشخص مى‌سازد كه حكمت نظرى علمى است كه ما را از هستى موجودات آگاه مى‌سازد و حكمت عملى از اين بحث مى‌كند كه چه كارهايى را بايد در دنيا انجام دهيم و چگونه زندگى كنيم تا سعادت دنيوى و اخرويمان تأمين گردد؟ وى، سپس حكمت عملى را به سه بخش علم تدبير شهر، علم تدبير خانه و علم تدبير خود و حكمت نظرى را به سه بخش علم برين، علم ميانگين و علم زيرين تقسيم نموده است. او در ادامه موضوعات اين علوم را تعيين كرده تا پيدا كردن موضوع علم برين ميسر گردد.


[[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]]، حكمت الهى يا همان علم برين را اصل همه علوم مى‌داند و كتاب خود را با آن آغاز مى‌كند و به تعبير خودش از بالا به پايين مى‌آيد.
[[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]]، حكمت الهى يا همان علم برين را اصل همه علوم مى‌داند و كتاب خود را با آن آغاز مى‌كند و به تعبير خودش از بالا به پايين مى‌آيد.
خط ۶۷: خط ۶۷:
مؤلف، در فصول ديگر، سخن از كلى و جزيى، واحد و كثير، تقدم و تأخر، سبب و مسبب و علت و معلول، متناهى بودن موجود داراى تقدم و تأخر، متناهى بودن علل خاص، قوه و فعل، واجب و ممكن، اوصاف واجب الوجود مانند وحدت، استغنا، جوهر و عرض نبودن، احديت، قديم بودن و.... را پى مى‌گيرد.
مؤلف، در فصول ديگر، سخن از كلى و جزيى، واحد و كثير، تقدم و تأخر، سبب و مسبب و علت و معلول، متناهى بودن موجود داراى تقدم و تأخر، متناهى بودن علل خاص، قوه و فعل، واجب و ممكن، اوصاف واجب الوجود مانند وحدت، استغنا، جوهر و عرض نبودن، احديت، قديم بودن و.... را پى مى‌گيرد.


مرحوم بو على در ادامه، نيل و پيوند با واجب الوجود را بزرگ‌ترين سعادت موجودات مى‌شمارد، گر چه موجودات، اغلب چيزهاى ديگرى را به عنوان سعادت خود تلقى مى‌كنند، سپس آثار پيوند با واجب، نحوه خلق موجودات و صدورشان از واجب و... را بررسى مى‌كند
مرحوم بوعلى در ادامه، نيل و پيوند با واجب الوجود را بزرگ‌ترين سعادت موجودات مى‌شمارد، گر چه موجودات، اغلب چيزهاى ديگرى را به عنوان سعادت خود تلقى مى‌كنند، سپس آثار پيوند با واجب، نحوه خلق موجودات و صدورشان از واجب و... را بررسى مى‌كند


وى، بحثى مبسوط را در رابطه با كرات و گردش آنها و چگونگى چرخش و حركتشان ارائه نموده كه در كنار بحثى عميق و مهم راجع به صادر اول قرار گرفته است. علت خلقت، اسباب شرور و نقايص، پايان‌بخش اين كتاب ارزش‌مند است.
وى، بحثى مبسوط را در رابطه با كرات و گردش آنها و چگونگى چرخش و حركتشان ارائه نموده كه در كنار بحثى عميق و مهم راجع به صادر اول قرار گرفته است. علت خلقت، اسباب شرور و نقايص، پايان‌بخش اين كتاب ارزش‌مند است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش