۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ؛' به '؛ ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type='otherBookNames'|مقام اهل البيت و صحابه | |data-type='otherBookNames'|مقام اهل البيت و صحابه | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|- | |- | ||
||سال نشر | ||سال نشر | ||
|ata-type='publishYear'|مجلد1: 1382ش , | |ata-type='publishYear'|مجلد1: 1382ش , | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
درباره جبر و اختیار به کتاب توحید اسلامی و نظری بر وهابیت ارجاع داده است و میگوید: اگر در تفسیر «کسب» که اشاعره به آن معتقدند، خوشذوقی به خرج داده شود، منطبق با اختیاری است که امامیه به آن اعتقاد دارند<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>. | درباره جبر و اختیار به کتاب توحید اسلامی و نظری بر وهابیت ارجاع داده است و میگوید: اگر در تفسیر «کسب» که اشاعره به آن معتقدند، خوشذوقی به خرج داده شود، منطبق با اختیاری است که امامیه به آن اعتقاد دارند<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>. | ||
درباره پیروی از مذاهب چهارگانه یا مذهب اثناعشری میگوید: اولا دلیل معتبری بر انحصار مذاهب فقهی وجود ندارد؛ ثانیا جمعی از دانشمندان اهل سنت نیز به صحت اجتهاد خارج از مذاهب چهارگانه مذکور صریحا فتوا دادهاند؛ ثالثا [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] | درباره پیروی از مذاهب چهارگانه یا مذهب اثناعشری میگوید: اولا دلیل معتبری بر انحصار مذاهب فقهی وجود ندارد؛ ثانیا جمعی از دانشمندان اهل سنت نیز به صحت اجتهاد خارج از مذاهب چهارگانه مذکور صریحا فتوا دادهاند؛ ثالثا [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] خود استاد ابوحنیفه بوده است و مقام علمی و معنوی ایشان حداقل از مقام علمی بزرگان مذاهب اربعه کمتر نبوده است؛ پس نباید پیروی از ایشان در نظر اهل سنت سبب اشکال و ایرادی گردد<ref>ر.ک: همان</ref>؛ چنانکه شیخ محمود شلتوت رئیس سابق جامعه الازهر مصر فتوا داده که تعبد به مذهب جعفری همانند سایر مذاهب اهل سنت شرعا جایز است<ref>ر.ک: همان، ص27 و 28</ref>. | ||
مؤلف درباره اختلاف بین شیعه و سنی در فروعات فقهی، میگوید: اختلاف نظر در مسائل فقهی، نهتنها در میان شیعه و سنی وجود دارد که در بین خود دانشمندان هر مذهب اختلاف است و این اختلافات در بین آنها باعث نمیشود که احترام متقابل آنها را بکاهد؛ پس چرا اختلافات بین شیعه و سنی موجب دشمنی و دوری گردد؟<ref>ر.ک: همان، ص30</ref>. | مؤلف درباره اختلاف بین شیعه و سنی در فروعات فقهی، میگوید: اختلاف نظر در مسائل فقهی، نهتنها در میان شیعه و سنی وجود دارد که در بین خود دانشمندان هر مذهب اختلاف است و این اختلافات در بین آنها باعث نمیشود که احترام متقابل آنها را بکاهد؛ پس چرا اختلافات بین شیعه و سنی موجب دشمنی و دوری گردد؟<ref>ر.ک: همان، ص30</ref>. |
ویرایش