۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) '
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) ') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
این اثر همانگونه که در مقدمه ذکر شده حدیث دوم از دوازده حدیثی است که صاحب عبقات در رد و نقض باب هفتم کتاب «تحفة اثنی عشریة» مولوی عبدالعزیز بن شاه ولی‌الله دهلوی ملقب به شاه صاحب نوشته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص6-3؛ لکهنوی، میر حامد حسین، جلد یازدهم، مقدمه، ص3 </ref> | این اثر همانگونه که در مقدمه ذکر شده حدیث دوم از دوازده حدیثی است که صاحب عبقات در رد و نقض باب هفتم کتاب «تحفة اثنی عشریة» مولوی عبدالعزیز بن شاه ولی‌الله دهلوی ملقب به شاه صاحب نوشته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص6-3؛ لکهنوی، میر حامد حسین، جلد یازدهم، مقدمه، ص3 </ref> | ||
نویسنده در مقدمه‌اش بر کتاب، ضمن اشاره به آیاتی که در آنها ویژگی‌های حضرت هارون نسبت به موسی ذکر شده چنین می‌نویسد: حدیث منزلت تمام این موقعیت‌ها را که براى حضرت هارون نسبت به حضرت موسى(ع) ثابت شده است براى [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] نسبت به خاتم پیامبران حضرت رسول اکرم(ع) (جز نبوت) به دست مى‌دهد. این از جهت دلالت. از جهت سند نیز، حدیث منزلت، از حدیث‌هاى قطعى است. پس، این حدیث، دلیل قطعى دیگرى است بر امامت حضرت على(ع) بعد از پیامبر اکرم(ص). اما توجیه‌کنندگان واقعیت تاریخى موجود براى پاسخ دادن به این استدلال در برابر کتاب و سنت به‌پا خاستند، سخن را به درازا و گزاف‌گویى کشاندند و به شرق و غرب دست آویختند، تا آنجا که دیدگاه‌ها و اندیشه‌هایشان با هم به تناقض افتاد، سپس بعضى از آنان به جعل حدیثى روى آوردند تا با آن تعارض یابد و گروهى به تحریف آن پرداختند تا هدفى خلاف متن حدیث را برساند. به هر حال، پاسخ‌هاى قوم به استدلال شیعیان درباره این حدیث و امامت حضرت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] به گروه‌هاى زیر تقسیم مى‌شود: دشنام‌دادن و ناسزاگویى، مناقشه در سند حدیث و مناقشه در دلالت حدیث. | نویسنده در مقدمه‌اش بر کتاب، ضمن اشاره به آیاتی که در آنها ویژگی‌های حضرت هارون نسبت به موسی ذکر شده چنین می‌نویسد: حدیث منزلت تمام این موقعیت‌ها را که براى حضرت هارون نسبت به حضرت موسى(ع) ثابت شده است براى [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] نسبت به خاتم پیامبران حضرت رسول اکرم(ع) (جز نبوت) به دست مى‌دهد. این از جهت دلالت. از جهت سند نیز، حدیث منزلت، از حدیث‌هاى قطعى است. پس، این حدیث، دلیل قطعى دیگرى است بر امامت [[امام على(ع)|حضرت على(ع)]] بعد از پیامبر اکرم(ص). اما توجیه‌کنندگان واقعیت تاریخى موجود براى پاسخ دادن به این استدلال در برابر کتاب و سنت به‌پا خاستند، سخن را به درازا و گزاف‌گویى کشاندند و به شرق و غرب دست آویختند، تا آنجا که دیدگاه‌ها و اندیشه‌هایشان با هم به تناقض افتاد، سپس بعضى از آنان به جعل حدیثى روى آوردند تا با آن تعارض یابد و گروهى به تحریف آن پرداختند تا هدفى خلاف متن حدیث را برساند. به هر حال، پاسخ‌هاى قوم به استدلال شیعیان درباره این حدیث و امامت حضرت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] به گروه‌هاى زیر تقسیم مى‌شود: دشنام‌دادن و ناسزاگویى، مناقشه در سند حدیث و مناقشه در دلالت حدیث. | ||
مهم در این توجیهات - که وجهى علمى هم دارد- گروه سوم است. این کتاب، بیان استدلال بر امامت بلافصل حضرت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] را از حدیث منزلت به‌عهده دارد و با نقد علمى، به مناقشه‌هاى غیرمستند قوم چه در اثبات و چه در رد آن نظر دارد، و این‌کار، تنها با بهره‌گیرى از کتاب‌هاى مشهور و مورد اعتماد خودشان انجام مى‌گیرد<ref>ر.ک: مقدمه، ص6-3</ref> | مهم در این توجیهات - که وجهى علمى هم دارد- گروه سوم است. این کتاب، بیان استدلال بر امامت بلافصل حضرت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] را از حدیث منزلت به‌عهده دارد و با نقد علمى، به مناقشه‌هاى غیرمستند قوم چه در اثبات و چه در رد آن نظر دارد، و این‌کار، تنها با بهره‌گیرى از کتاب‌هاى مشهور و مورد اعتماد خودشان انجام مى‌گیرد<ref>ر.ک: مقدمه، ص6-3</ref> | ||