۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'علامۀ حلى' به 'علامۀ حلى '
جز (جایگزینی متن - 'أعيان الشيعة' به 'أعيان الشيعة ') |
جز (جایگزینی متن - 'علامۀ حلى' به 'علامۀ حلى ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''مبادىء الوصول إلى علم الأصول'''، تألیف علامۀ | '''مبادىء الوصول إلى علم الأصول'''، تألیف [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] ، جمال‌الدين، ابومنصور، حسن بن يوسف بن على بن مطهر حلى (648 - 726 هجرى قمرى) است. | ||
اين كتاب قواعد اصلى و مهم علم اصول است كه به شكلى مختصر و مفيد بيان شده است. | اين كتاب قواعد اصلى و مهم علم اصول است كه به شكلى مختصر و مفيد بيان شده است. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
علامۀ حلى اين كتاب را به درخواست «شيخ تقى‌الدين، ابراهيم بن محمد بصرى» از شاگردان خود نگاشته است. وى تأليفات ديگرى نيز در علم اصول بعد از اين كتاب نگاشته است؛ مانند: | [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] اين كتاب را به درخواست «شيخ تقى‌الدين، ابراهيم بن محمد بصرى» از شاگردان خود نگاشته است. وى تأليفات ديگرى نيز در علم اصول بعد از اين كتاب نگاشته است؛ مانند: | ||
1 - التهذيب، اين كتاب تا قبل از معالم كتاب درسى حوزه‌هاى علميّۀ شيعه بوده و شرح‌هاى فراوانى بر آن نگاشته شده است. | 1 - التهذيب، اين كتاب تا قبل از معالم كتاب درسى حوزه‌هاى علميّۀ شيعه بوده و شرح‌هاى فراوانى بر آن نگاشته شده است. | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
علامۀ حلى در اين كتاب با نقل نظريات ديگر علماى اصولى شيعه و سنى به بيان ديدگاه‌هاى اصولى خود پرداخته است. | [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] در اين كتاب با نقل نظريات ديگر علماى اصولى شيعه و سنى به بيان ديدگاه‌هاى اصولى خود پرداخته است. | ||
اين كتاب شامل مباحث لغات، احكام، اوامر و نواهى، عموم و خصوص، مجمل و مبين، افعال، نسخ، اجماع، أخبار، قياس، ترجيح، اجتهاد و استصحاب است. | اين كتاب شامل مباحث لغات، احكام، اوامر و نواهى، عموم و خصوص، مجمل و مبين، افعال، نسخ، اجماع، أخبار، قياس، ترجيح، اجتهاد و استصحاب است. | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
اين كتاب به شيوۀ كتاب «منهاج الوصول في معرفة علم الأصول»، نوشتۀ قاضى القضات ناصرالدين بيضاوى (درگذشت سال 685 هجرى قمرى) نگاشته شده است. | اين كتاب به شيوۀ كتاب «منهاج الوصول في معرفة علم الأصول»، نوشتۀ قاضى القضات ناصرالدين بيضاوى (درگذشت سال 685 هجرى قمرى) نگاشته شده است. | ||
علامۀ حلى اين كتاب را به 12 فصل تقسيم كرده و در هر فصل به بررسى مباحث گوناگون اصولى پرداخته است. وى در آغاز هر بحث به بررسى و طرح مهم‌ترين نظرياتى كه دربارۀ موضوعات علم اصول گفته شده با ذكر دليل مى‌پردازد، سپس نظريات و ادلۀ آن را مورد بررسى قرار مى‌دهد و در نهايت ديدگاه خود را با ذكر دليل مطرح نموده و يا اگر نظريات ديگران را پذيرفته باشد، به شرح و بسط و توضيح مختصر آن مى‌پردازد. | [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] اين كتاب را به 12 فصل تقسيم كرده و در هر فصل به بررسى مباحث گوناگون اصولى پرداخته است. وى در آغاز هر بحث به بررسى و طرح مهم‌ترين نظرياتى كه دربارۀ موضوعات علم اصول گفته شده با ذكر دليل مى‌پردازد، سپس نظريات و ادلۀ آن را مورد بررسى قرار مى‌دهد و در نهايت ديدگاه خود را با ذكر دليل مطرح نموده و يا اگر نظريات ديگران را پذيرفته باشد، به شرح و بسط و توضيح مختصر آن مى‌پردازد. | ||
به عنوان نمونه وى در آغاز كتاب مى‌فرمايد: جماعتى عقيده دارند كه لغات توقيفى هستند و از جانب خداوند متعال به انسان ياد داده شده است و براى اين نظريه استدلال به دو آيۀ قرآن كرده‌اند: | به عنوان نمونه وى در آغاز كتاب مى‌فرمايد: جماعتى عقيده دارند كه لغات توقيفى هستند و از جانب خداوند متعال به انسان ياد داده شده است و براى اين نظريه استدلال به دو آيۀ قرآن كرده‌اند: | ||
| خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
1 - نسخه‌اى در كتابخانۀ حضرت آیت‌الله نجفى مرعشى در شهر مقدس قم. | 1 - نسخه‌اى در كتابخانۀ حضرت آیت‌الله نجفى مرعشى در شهر مقدس قم. | ||
تاريخ نگارش اين نسخه سال 703 هجرى قمرى و به خط شاگرد مؤلف شيخ احمد آوى است. اين نسخه در سال 705 بر علامۀ حلى و فرزند ايشان فخر المحققين قرائت شده و آن را تأييد كرده‌اند. | تاريخ نگارش اين نسخه سال 703 هجرى قمرى و به خط شاگرد مؤلف شيخ احمد آوى است. اين نسخه در سال 705 بر [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] و فرزند ايشان فخر المحققين قرائت شده و آن را تأييد كرده‌اند. | ||
2 - نسخه‌اى در كتابخانۀ آستان قدس رضوى در شهر مشهد مقدس. | 2 - نسخه‌اى در كتابخانۀ آستان قدس رضوى در شهر مشهد مقدس. | ||