۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
جز (جایگزینی متن - 'شهاب الدين' به 'شهاب‌الدين') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''جامع مفيدى''' تأليف [[مستوفی بافقی، محمد مفید بن محمود|محمد مفيد بن | '''جامع مفيدى''' تأليف [[مستوفی بافقی، محمد مفید بن محمود|محمد مفيد بن نجم‌الدين محمود بافقى]] معروف به محمد مفيد مستوفى، با تصحيح ايرج افشار، از تأليفات قرن يازدهم هجرى (1080 تا1090) درباره تاريخ و جغرافياى يزد مى‌باشد. | ||
زبان كتاب فارسى و انشاى آن نسبتاً روان و آسان است؛ نه چندان لغات نامأنوس دارد و نه جملات طولانى، پيچيده و مغلق. | زبان كتاب فارسى و انشاى آن نسبتاً روان و آسان است؛ نه چندان لغات نامأنوس دارد و نه جملات طولانى، پيچيده و مغلق. | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
بعد از ذكر سلطنت ملك‌شاه سلجوقى، بيشترين مطالبى كه در مقاله چهارم جلب توجه مى‌كند، ذكر احوال خواجه نظام الملك وزير دانشمند و با كفايت دربار وعماراتى است كه در اين دوران در يزد بنا شده است. | بعد از ذكر سلطنت ملك‌شاه سلجوقى، بيشترين مطالبى كه در مقاله چهارم جلب توجه مى‌كند، ذكر احوال خواجه نظام الملك وزير دانشمند و با كفايت دربار وعماراتى است كه در اين دوران در يزد بنا شده است. | ||
مقاله پنجم در مورد ذكر اتابكان و تسلط آنان بر بلاد يزد تا زمان سلطان | مقاله پنجم در مورد ذكر اتابكان و تسلط آنان بر بلاد يزد تا زمان سلطان قطب‌الدين است. مؤلف در اين بخش به خوبى از آنان ياد مى‌كند به گونه‌اى كه ايشان را «قوم سعادتمند» لقب مى‌دهد. اين مقاله بعد از مقاله اول مختصرترين مقاله كتاب است. | ||
در مقاله ششم بعد از ذكر سلطنت سلاطين مظفريّه، لشكركشى امير شيخ ابوالحسن به يزد، سلطنت شاه شجاع و امير تيمور، عماراتى كه در يزد ساخته شده‌اند از قبيل عمارات شاه يحيى و فرزندان وى، باغ كوشك واقع درتفت، باغ نعمت‌آباد و قصبه مهريجرد، بيان مى‌شود. حكايت جالبى نيز از شاه يحيى و پير مردى روستايى در اين بخش ذكر شده است. | در مقاله ششم بعد از ذكر سلطنت سلاطين مظفريّه، لشكركشى امير شيخ ابوالحسن به يزد، سلطنت شاه شجاع و امير تيمور، عماراتى كه در يزد ساخته شده‌اند از قبيل عمارات شاه يحيى و فرزندان وى، باغ كوشك واقع درتفت، باغ نعمت‌آباد و قصبه مهريجرد، بيان مى‌شود. حكايت جالبى نيز از شاه يحيى و پير مردى روستايى در اين بخش ذكر شده است. | ||
ذكر حوادث زمان تيمور، احوال حاكمانى چون خواجه | ذكر حوادث زمان تيمور، احوال حاكمانى چون خواجه غياث‌الدين، جلال‌الدين چقماق، حاجى صدر‌الدين، معين‌الدين معلم، خضر شاه و عماراتى كه در زمان ايشان در يزد بنا مى‌شود مانند قلعه مباركه و دار العباد و هم‌چنين توجه گوهرشادآغا به يزد مطالب آخرين مقاله اين جلد مى‌باشند. | ||
جلد دوم مطالب بسيار مختصرى در مورد انوشيروان، نهضت خاقان فريدون، تفويض سلطنت قندهار به شاهزاده مظفر، مراسلات وزير اعظم روم و نزول شاه عباس خان در يزد مى‌باشد. | جلد دوم مطالب بسيار مختصرى در مورد انوشيروان، نهضت خاقان فريدون، تفويض سلطنت قندهار به شاهزاده مظفر، مراسلات وزير اعظم روم و نزول شاه عباس خان در يزد مى‌باشد. | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
در جلد سوم، ديباچه و مقدمه به بيان چگونگى طبع جلد سوم، شرح حال مختصرى از مؤلف، تأليفات وى- مانند مختصر مفيد، مجالس الملوك، ديوان، شرح احوال- نسخه‌هاى جامع مفيدى و فوايد كتاب مى‌پردازند. | در جلد سوم، ديباچه و مقدمه به بيان چگونگى طبع جلد سوم، شرح حال مختصرى از مؤلف، تأليفات وى- مانند مختصر مفيد، مجالس الملوك، ديوان، شرح احوال- نسخه‌هاى جامع مفيدى و فوايد كتاب مى‌پردازند. | ||
مقاله اول مشتمل بر هفت مجلس در ذكر سادات عظام (محمد امين مير جمله، امير | مقاله اول مشتمل بر هفت مجلس در ذكر سادات عظام (محمد امين مير جمله، امير جلال‌الدين حسن، امير زين العابدين روغنى و... به همراه اولاد و دودمان ايشان)، حكام و وزراى عالى‌مقام (ابومنصور يزدى، خواجه شمس‌الدين، خواجه بهاء‌الدين محمد و...)، كلانتران (ميرزا محمد حكيم كلانتر)، مستوفيان (خواجه عبدالقادر، محمد اشكذرى، خواجه كمال‌الدين ابوالمعالى و...)، ميرباشيان و يوزباشيان (شرف‌الدين على بافقى، ميرزا عنايت بيك، سلطان مسعود و...) مى‌باشد. | ||
در اين قسمت مقام و منزلت اجتماعى و حكومتى اشخاص رعايت شده و شرح حال مفصلى از ايشان از جمله دودمان و اقدامات آنها بيان گرديده است. | در اين قسمت مقام و منزلت اجتماعى و حكومتى اشخاص رعايت شده و شرح حال مفصلى از ايشان از جمله دودمان و اقدامات آنها بيان گرديده است. | ||
مقاله دوم در ده فصل در پى بيان احوال علما (مولانا | مقاله دوم در ده فصل در پى بيان احوال علما (مولانا شرف‌الدين على يزدى، حسين يزدى، علاء‌الدين محمد و...)، قضاه (كمال‌الدين مير حسين يزدى، شيخ على صبح جبل عاملى، امير عبدالغفار مير بزرگ و...)، محتسبان، واعظان (نور الله واعظ يزدى، هدايت حسين و...)، خطبا (محمدابراهيم مهريجرد)، منجمان (محمدطاهر منجم، مولانا جعفر و...)، خطّاطان (شمس‌الدين محمد شاه، كمال‌الدين بن شهاب‌الدين، مولانا ابوطالب و...)، اطبا و حكما (مؤيد‌الدين محمد، سالك‌الدين، ميرزا نجيم بيك و...)، شاعران (وحشى بافقى، مجد همگر، غياث‌الدين على نقش‌بند و...) و اشراف (ميرزا اسحق بيك، امير هدايه الله، محمود نقاش و...) است. | ||
به دليل رعايت اختصار نام اشخاصى كه داراى چندين منصب هستند، فقط در يك منصب ذكر شده‌اند. | به دليل رعايت اختصار نام اشخاصى كه داراى چندين منصب هستند، فقط در يك منصب ذكر شده‌اند. | ||