۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دراسات في منهاج السنة لمعرفة ابن تيمية مدخل لشرح منهاج الكرامة (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۲۱
، ۲۳ مهٔ ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'علامه حلی' به 'علامه حلی ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
شیعه - دفاعیهها و ردیهها | شیعه - دفاعیهها و ردیهها | ||
[[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] ، حسن بن یوسف، 648 - 726ق. منهاج الکرامه فی اثبات الامامه - نقد و تفسیر | [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]]، حسن بن یوسف، 648 - 726ق. منهاج الکرامه فی اثبات الامامه - نقد و تفسیر | ||
علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
مؤلف در مقدمه كتاب، ابتدا شخصيت [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، اساتيد وى و كتاب «منهاج الكرامة» را معرفى كرده و سپس در ده باب، به نقد آراء [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و تبيين تناقضات گفتارى وى پرداخته است. | مؤلف در مقدمه كتاب، ابتدا شخصيت [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، اساتيد وى و كتاب «منهاج الكرامة» را معرفى كرده و سپس در ده باب، به نقد آراء [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و تبيين تناقضات گفتارى وى پرداخته است. | ||
در اين اثر نظرات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] ، درباره «تجسيم و تشبيه»، «صفات خدا»، «امامت و خلافت»، «شخصيت حضرت زهرا (س)»، «اهل‌بيت(ع)»، «تشيع» و... بيان شده و در بخش نهايى، نظرات علماى اهل سنت مانند «صفى‌الدين هندى»، «ابوحيان اندلسى»، «[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]»، «تاج‌الدين سبكى» و ديگران درباره شخصيت علمى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] آمده است. | در اين اثر نظرات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]]، درباره «تجسيم و تشبيه»، «صفات خدا»، «امامت و خلافت»، «شخصيت حضرت زهرا (س)»، «اهل‌بيت(ع)»، «تشيع» و... بيان شده و در بخش نهايى، نظرات علماى اهل سنت مانند «صفى‌الدين هندى»، «ابوحيان اندلسى»، «[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]»، «تاج‌الدين سبكى» و ديگران درباره شخصيت علمى [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] آمده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
مؤلف از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] نقل مى‌كند كه درباره عصمت ائمه (ع) گفته است: «عصمت انبياء بدعت است و اولين كسى كه اين بدعت را گذاشت، ابن سباء بود و اين قول از ابن سباء و تابعينش معروف است.» سپس [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] ادامه مى‌دهد كه عصمت ابوبكر و عمر، برتر از عصمت على(ع) است. در مورد تقيه گفته است كه رافضه انسان‌هاى منافقى هستند كه با مجوز تقيه، چيزى مى‌گويند كه به آن اعتقاد ندارند اما نويسنده به تمامى اين شبهات، به خوبى پاسخ داده است. | مؤلف از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] نقل مى‌كند كه درباره عصمت ائمه (ع) گفته است: «عصمت انبياء بدعت است و اولين كسى كه اين بدعت را گذاشت، ابن سباء بود و اين قول از ابن سباء و تابعينش معروف است.» سپس [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] ادامه مى‌دهد كه عصمت ابوبكر و عمر، برتر از عصمت على(ع) است. در مورد تقيه گفته است كه رافضه انسان‌هاى منافقى هستند كه با مجوز تقيه، چيزى مى‌گويند كه به آن اعتقاد ندارند اما نويسنده به تمامى اين شبهات، به خوبى پاسخ داده است. | ||
مؤلف مى‌گويد كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] ، منكر شفاعت نيست بلكه از ظاهر عبارات او استفاده مى‌شود كه شفاعت بعد از دخول جهنم حاصل مى‌شود و مخصوص پيامبر است و افرادى را كه ذره‌اى از ايمان در قلبشان باشد از جهنم خارج مى‌كند. | مؤلف مى‌گويد كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]]، منكر شفاعت نيست بلكه از ظاهر عبارات او استفاده مى‌شود كه شفاعت بعد از دخول جهنم حاصل مى‌شود و مخصوص پيامبر است و افرادى را كه ذره‌اى از ايمان در قلبشان باشد از جهنم خارج مى‌كند. | ||
در ادامه، مؤلف جواب مى‌دهد كه از ادله و روايات استفاده مى‌شود كه شفاعت مطلق است و محدود به بعد از جهنم نمى‌شود، بلكه قبل از آن را هم شامل مى‌گردد، مانند حديث معروفى كه رسول خدا(ص) فرمودند: «الشفاعه لاهل الكبائر من امتى». | در ادامه، مؤلف جواب مى‌دهد كه از ادله و روايات استفاده مى‌شود كه شفاعت مطلق است و محدود به بعد از جهنم نمى‌شود، بلكه قبل از آن را هم شامل مى‌گردد، مانند حديث معروفى كه رسول خدا(ص) فرمودند: «الشفاعه لاهل الكبائر من امتى». | ||