۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''فرهنگ فرق اسلامى''' در تاريخ فرقه هاى اسلامى اثر دكتر [[مشکور، محمدجواد|محمد جواد مشكور]] به زبان فارسى. مختصرى از تاريخ پيدايش و تحولات مذاهب اسلامى و فرق و انشعابات آنها، بدون توجه به حقانيت عقايد ايشان نگارش يافته است. | |||
مرحوم شانه چى در مقدمه كتاب مينويسد: ملل و نحل از دو نظر به دو علم بستگى دارد: اول از نظر درستى و نادرستى اصل اعتقاد و مذهب، كه از اين جهت جزو علوم عقلى است و در فلسفه و كلام بايد مورد بحث واقع شود. دوم از نظر آشنايى به زمان پيدايش و اطلاع بر خلاصه معتقدات مذاهب و تحولات تاريخى بدون لحاظ جرح و تعديل و اثبات و نفى، كه مربوط به تاريخ و از شعب آن است. | مرحوم شانه چى در مقدمه كتاب مينويسد: ملل و نحل از دو نظر به دو علم بستگى دارد: اول از نظر درستى و نادرستى اصل اعتقاد و مذهب، كه از اين جهت جزو علوم عقلى است و در فلسفه و كلام بايد مورد بحث واقع شود. دوم از نظر آشنايى به زمان پيدايش و اطلاع بر خلاصه معتقدات مذاهب و تحولات تاريخى بدون لحاظ جرح و تعديل و اثبات و نفى، كه مربوط به تاريخ و از شعب آن است. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
استاد | استاد شانهچى در مقدمه كتاب به مطالب ارزشمندى با عنوان"نظرى به تاريخ مذاهب و اديان" اشاره كرده است. از جمله به بيان سابقه تأليفات در زمينه تاريخ مذاهب پرداخته است و بيان مى دارد كه مسلمانان اولين ملتى هستند كه راجع به ملل و نحل و مذاهب و اديان، دست به تأليف زده‌اند. و اولين كسانى كه فرق شيعه را بدون تأييد و يا رد فرقه‌اى، در كتابى به همين نام "فرق الشيعه" گرد آورى كرده‌اند شيعيان هستند. | ||
از جمله ابوالمظفر محمد بن احمد نعيمى از اصحاب حضرت عسكرى و ابوالقاسم بلخى نصر بن صباح و ابومحمد [[نوبختی، حسن بن موسی|حسن بن موسى نوبختى]] متوفى 300 ق و سعد بن عبدالله اشعرى هستند كه كتبى بنام فرق الشيعه دارند. كتاب نوبختى اولين بار در 1379 هجرى در نجف چاپ شد و توسط استاد مشكور ترجمه شده و در 1361 ش منتشر شد. | از جمله ابوالمظفر محمد بن احمد نعيمى از اصحاب حضرت عسكرى و ابوالقاسم بلخى نصر بن صباح و ابومحمد [[نوبختی، حسن بن موسی|حسن بن موسى نوبختى]] متوفى 300 ق و سعد بن عبدالله اشعرى هستند كه كتبى بنام فرق الشيعه دارند. كتاب نوبختى اولين بار در 1379 هجرى در نجف چاپ شد و توسط استاد مشكور ترجمه شده و در 1361 ش منتشر شد. | ||