۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''نجم الدين ابوبكر محمد بن على بن سليمان بن محمد بن احمد بن حسين بن همت راوندى'''، در اوايل نيمه دوم قرن ششم در راوند كاشان متولد شد. پدران وى از علما و خاندان عراقى الاصل بودند. وى در كودكى، پدر را از دست داد، اما در كنف حمايت دايى‌هاى فرهنگ‌دوست خود، زين الدين و تاج الدين، علوم شرعى و ادبى و خوشنويسى را آموخت. | |||
راوندى پس از بروز قحطى سال 570 در اصفهان، براى تحصيل به مسافرت در شهرهاى ايران و عراق پرداخت و از سال 577 به دربار شاهان سلجوقى راه يافت. راوندى پس از انقراض سلجوقيان بزرگ، از همدان راهى آسياى صغير شد و در دربار سلطان غياث الدين ابوالفتح كيخسرو بن قليچ ارسلان مورد استقبال قرار گرفت و كتاب خود، «راحة الصدور و آية السرور فى تاريخ آل سلجوق» را در سال 599 به وى تقديم كرد و اندكى بعد درگذشت. | راوندى پس از بروز قحطى سال 570 در اصفهان، براى تحصيل به مسافرت در شهرهاى ايران و عراق پرداخت و از سال 577 به دربار شاهان سلجوقى راه يافت. راوندى پس از انقراض سلجوقيان بزرگ، از همدان راهى آسياى صغير شد و در دربار سلطان غياث الدين ابوالفتح كيخسرو بن قليچ ارسلان مورد استقبال قرار گرفت و كتاب خود، «راحة الصدور و آية السرور فى تاريخ آل سلجوق» را در سال 599 به وى تقديم كرد و اندكى بعد درگذشت. | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
#راوندى، راحة الصدور و آية السرور در تاريخ آل سلجوق، ص 402، [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]]. | |||
#تاريخ نظم و نثر در ايران و در زبان فارسى، ج 1، تهران، كتاب‌فروشى فروغى، 1344، ص 145. | |||
#[[تاریخ ادبیات در ایران و در قلمرو زبان پارسی (صفا)|تاريخ ادبيات در ايران]]، ج 2، ص 10094، محمد بن على بن سليمان. | |||