مدينهشناسى (ط. جدید): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'ابن تيميه' به 'ابن تيميه ') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
در كتاب اول، 21 مسجد مدينه معرفى شده است. مساجد قبا، جمعه، النبى(ص)، قبلتين، مصلى، اجابه، شجره، ابوذر و مسجد على(ع) از جمله مساجد مورد بحث است؛ بهعنوان نمونه درباره مسجد النبى(ص) ابتدا گزارش كلى از تاريخ بناى مسجد از آغاز تا وفات حضرت محمد(ص) و سپس توسعه و تعميرات آن ذكر شده است. سپس آثار و جايگاههاى تاريخى - معنوى مسجد النبى(ص) بررسى شده است. اطلاعاتى كه نويسنده از مشاهدات خود مىدهد قابل توجه است: «مؤلف در سال 1398ق، ملاحظه كرد كه تمامى ساختمانها و ابنيه موجود بين شارع الساحه و شارع العينيه را در غرب مسجد النبى تا شارع المناخه تخريب كردهاند و زمين آن جهت نمازگزاران، مسطح و مسقف شده است. طبق گفته ناظران آگاه مدينه، قرار است از جانب شمال مسجد، ساختمانهاى بين ميدان باب المجيدى و شارع الساحه از يكسو و شارع السحيمى، تخريب و مسطح شود. همچنين از جانب شرق، بناهاى موجود در بين شارع عبدالعزيز و شارع السنبليه در شمال شرقى مسجد، مشمول اين توسعه و طرح قرار گيرد» <ref>[[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18581/1/122|جلد1، ص122]]</ref>. | در كتاب اول، 21 مسجد مدينه معرفى شده است. مساجد قبا، جمعه، النبى(ص)، قبلتين، مصلى، اجابه، شجره، ابوذر و مسجد على(ع) از جمله مساجد مورد بحث است؛ بهعنوان نمونه درباره مسجد النبى(ص) ابتدا گزارش كلى از تاريخ بناى مسجد از آغاز تا وفات حضرت محمد(ص) و سپس توسعه و تعميرات آن ذكر شده است. سپس آثار و جايگاههاى تاريخى - معنوى مسجد النبى(ص) بررسى شده است. اطلاعاتى كه نويسنده از مشاهدات خود مىدهد قابل توجه است: «مؤلف در سال 1398ق، ملاحظه كرد كه تمامى ساختمانها و ابنيه موجود بين شارع الساحه و شارع العينيه را در غرب مسجد النبى تا شارع المناخه تخريب كردهاند و زمين آن جهت نمازگزاران، مسطح و مسقف شده است. طبق گفته ناظران آگاه مدينه، قرار است از جانب شمال مسجد، ساختمانهاى بين ميدان باب المجيدى و شارع الساحه از يكسو و شارع السحيمى، تخريب و مسطح شود. همچنين از جانب شرق، بناهاى موجود در بين شارع عبدالعزيز و شارع السنبليه در شمال شرقى مسجد، مشمول اين توسعه و طرح قرار گيرد» <ref>[[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18581/1/122|جلد1، ص122]]</ref>. | ||
در كتاب دوم، هشت خانه تاريخى مدينه ذكر شده كه از آن جمله است خانههاى ابوايوب، كعب بن اشرف، عثمان بن عفان و [[امام جعفر صادق (ع)]]. خانه [[امام جعفر صادق (ع)]] در مجاورت سمت جنوبى خانه ابوايوب انصارى جاى داشته و قرنها مورد توجه زائران مدنى بوده است. هماكنون (1398ق) و با توجه به نقشهها و ماكت مسجدِ مزبور در كتابخانه سيد جعفر فقيه و مصطفى عطار، اين خانه جنوباً متصل به خانه ابوايوب انصارى و غرباً به كوچهاى كه حد فاصل كتابخانه عارف حكمت مىباشد، قرار دارد و بزرگان مدينه را بر آن مكان توجهى است <ref>[[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18581/1/350|ر.ك: همان، ص350]]-[[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18581/1/348|348]]</ref>. | در كتاب دوم، هشت خانه تاريخى مدينه ذكر شده كه از آن جمله است خانههاى ابوايوب، كعب بن اشرف، عثمان بن عفان و [[امام جعفر صادق(ع)]]. خانه [[امام جعفر صادق(ع)]] در مجاورت سمت جنوبى خانه ابوايوب انصارى جاى داشته و قرنها مورد توجه زائران مدنى بوده است. هماكنون (1398ق) و با توجه به نقشهها و ماكت مسجدِ مزبور در كتابخانه سيد جعفر فقيه و مصطفى عطار، اين خانه جنوباً متصل به خانه ابوايوب انصارى و غرباً به كوچهاى كه حد فاصل كتابخانه عارف حكمت مىباشد، قرار دارد و بزرگان مدينه را بر آن مكان توجهى است <ref>[[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18581/1/350|ر.ك: همان، ص350]]-[[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18581/1/348|348]]</ref>. | ||
نويسنده، كتاب سوم را به معرفى چاههاى مدينه اختصاص داده است. چاه غرس اولين چاهى است كه در كتاب آمده است. [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] در «النهاية» و ابن فقيه در «البلدان» به نام اين چاه تصريح كردهاند. اهميت تاريخى - دينى اين چاه در تاريخ و جغرافياى اسلامى بدان جهت است كه به گفته سيرهنويسان و مُحدثان، پيكر مطهر پيامبر محمد رسولالله(ص) را با آب آن شستشو و غسل دادند. ابن سعد به نقل از اسماعيل بن ابراهيم و او از ابن جريج به روايت از ابوجعفر محمد بن على، به غسل پيكر پيامبر(ص) با آب چاه غرس كه از اموال سعد بن خيثمه در قبا بوده، باور كرده است. ابن نجار، ابن شبه و ابن زباله از سعيد بن عبدالرحمن بن رقيش نقل كردهاند كه انس بن مالك او را از آب غرس كه پيامبر از آن نوشيد و وضو گرفت، خبر داده است <ref>[[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18581/1/364|ر.ك: همان، ص364]]-[[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18581/1/363|363]]</ref>. | نويسنده، كتاب سوم را به معرفى چاههاى مدينه اختصاص داده است. چاه غرس اولين چاهى است كه در كتاب آمده است. [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] در «النهاية» و ابن فقيه در «البلدان» به نام اين چاه تصريح كردهاند. اهميت تاريخى - دينى اين چاه در تاريخ و جغرافياى اسلامى بدان جهت است كه به گفته سيرهنويسان و مُحدثان، پيكر مطهر پيامبر محمد رسولالله(ص) را با آب آن شستشو و غسل دادند. ابن سعد به نقل از اسماعيل بن ابراهيم و او از ابن جريج به روايت از ابوجعفر محمد بن على، به غسل پيكر پيامبر(ص) با آب چاه غرس كه از اموال سعد بن خيثمه در قبا بوده، باور كرده است. ابن نجار، ابن شبه و ابن زباله از سعيد بن عبدالرحمن بن رقيش نقل كردهاند كه انس بن مالك او را از آب غرس كه پيامبر از آن نوشيد و وضو گرفت، خبر داده است <ref>[[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18581/1/364|ر.ك: همان، ص364]]-[[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/18581/1/363|363]]</ref>. |