رسائل المحقق الكركي: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
اين كتاب از معتبرترين كتب فقهى و آثار بجاى مانده از محقق كركى است كه از زمان تأليف مورد توجه فقهاى بزرگى واقع شده و شروح و حواشى متعددى همچون حاشيۀ خود مصنف، حاشيۀ فاضل جواد (م 1065 ق) به نام الفوائد العلّية في شرح الجعفريّة، شرح شيخ على بن | اين كتاب از معتبرترين كتب فقهى و آثار بجاى مانده از محقق كركى است كه از زمان تأليف مورد توجه فقهاى بزرگى واقع شده و شروح و حواشى متعددى همچون حاشيۀ خود مصنف، حاشيۀ فاضل جواد (م 1065 ق) به نام الفوائد العلّية في شرح الجعفريّة، شرح شيخ على بن عبدالصمد ميسى (م 938 ق) صاحب كتاب مشهور الرسالة الميسيّة و غير آن بر آن زده شده است. | ||
علاوه بر شروح و حواشى آن، چندين بار ترجمه و به نظم و شعر درآمده است. | علاوه بر شروح و حواشى آن، چندين بار ترجمه و به نظم و شعر درآمده است. | ||
| خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]110/5 به نسخههاى خطى به خط مؤلف و به خط فرزندش شيخ | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]110/5 به نسخههاى خطى به خط مؤلف و به خط فرزندش شيخ عبدالعالى بن نور الدين على در سال 918 و نسخۀ مربوط به سال 954 ق اشاره نموده است. | ||
در كتاب مقدمهاى بر فقه شيعه ص 171 به نسخههاى خطى متعددى اشاره شده كه بعضى از مهمترين آنان عبارتند از: | در كتاب مقدمهاى بر فقه شيعه ص 171 به نسخههاى خطى متعددى اشاره شده كه بعضى از مهمترين آنان عبارتند از: | ||
| خط ۱۷۰: | خط ۱۷۰: | ||
7 - الأشعة البدريّة، از ملا محمد اسماعيل بن محمد ابراهيم كزازى (ذ109/2/). | 7 - الأشعة البدريّة، از ملا محمد اسماعيل بن محمد ابراهيم كزازى (ذ109/2/). | ||
8 - شرح شيخ على بن | 8 - شرح شيخ على بن عبدالصمد ميسى صاحب الرسالة الميسية (ذ111/5/، 175/13). | ||
9 - شرح عيسى بن محمد جزائرى (م 106 ق) (ذ111/5/، 175/13). | 9 - شرح عيسى بن محمد جزائرى (م 106 ق) (ذ111/5/، 175/13). | ||
10 - شرح نظام الدين | 10 - شرح نظام الدين عبدالحى بن عبدالوهاب حسينى (ميانۀ قرن دهم) (مقدمهاى بر فقه ص 174 ترجمۀ كتاب). | ||
==ترجمه== | ==ترجمه== | ||
| خط ۱۸۵: | خط ۱۸۵: | ||
2 - سيد ابوالمعالى بن بدر الدين حسن حسينى استرآبادى (ذ104/4/، أعيان الشيعة 454/2). | 2 - سيد ابوالمعالى بن بدر الدين حسن حسينى استرآبادى (ذ104/4/، أعيان الشيعة 454/2). | ||
3 - حسن بن | 3 - حسن بن عبدالغفار (نيمۀ اول قرن دهم) (مقدمهاى بر فقه شيعه ص 172). | ||
4 - على بن حسن زوارى (ميانۀ قرن دهم) (مقدمهاى بر فقه شيعه ص 172). | 4 - على بن حسن زوارى (ميانۀ قرن دهم) (مقدمهاى بر فقه شيعه ص 172). | ||
همچنين شيخ | همچنين شيخ عبدالحسين بن عبدالرضا كاظمى آن را به نظم و شعر درآورده و به «العابديّة في نظم الجعفرية» نام نهاده است. (ذ204/15/). | ||
---------------------------------- | ---------------------------------- | ||
| خط ۲۶۸: | خط ۲۶۸: | ||
از بين خاندان محقق كركى نوۀ دخترى وى، سيد حسين بن ضياء الدين موسوى معروف به مجتهد كتاب اللمعة فى عدم عينية صلاة الجمعة را تأليف نموده در آن با بدترين عبارتها نظريات محقق كركى را رد كرده است ذ146/3/، 353/18، اعيان الشيعه 186/5 | از بين خاندان محقق كركى نوۀ دخترى وى، سيد حسين بن ضياء الدين موسوى معروف به مجتهد كتاب اللمعة فى عدم عينية صلاة الجمعة را تأليف نموده در آن با بدترين عبارتها نظريات محقق كركى را رد كرده است ذ146/3/، 353/18، اعيان الشيعه 186/5 | ||
از بين فرزندان وى شيخ حسن بن محقق كركى كتابى بنام صلاة الجمعة تأليف نموده و در آن وجوب عينى نماز جمعة را مشروط به اذن امام معصوم ع دانسته است ذ69/15/، 73، ذ146/3/ يكى ديگر از فرزندان وى بنام شيخ | از بين فرزندان وى شيخ حسن بن محقق كركى كتابى بنام صلاة الجمعة تأليف نموده و در آن وجوب عينى نماز جمعة را مشروط به اذن امام معصوم ع دانسته است ذ69/15/، 73، ذ146/3/ يكى ديگر از فرزندان وى بنام شيخ عبدالعالى بن محقق كركى كتابى بنام اللمعة در عدم وجوب عينى در زمان غيبت امام ع نوشته است ذ352/18/ | ||
---------------------------------- | ---------------------------------- | ||
| خط ۲۷۸: | خط ۲۷۸: | ||
كتاب از دو قسمت عقود و ايقاعات تشكيل شده است و مؤلف پس از بيان اقسام هر كدام از آن دو به بيان الفاظى كه براى هر كدام از اين اقسام نياز است پرداخته است. | كتاب از دو قسمت عقود و ايقاعات تشكيل شده است و مؤلف پس از بيان اقسام هر كدام از آن دو به بيان الفاظى كه براى هر كدام از اين اقسام نياز است پرداخته است. | ||
اين كتاب توسط شيخ على بن | اين كتاب توسط شيخ على بن عبدالعالى ميسى، معاصر محقق كركى و پس از كسب اجازه از مؤلف شرح زده شده است و به نام الرسالة الميسيّة مشهور شده است. و بعدها فقهاى بزرگ مكررا به اين شرح استناد نمودهاند. (ذ363/13/، اعيان262/8/) | ||
در اعيان الشيعه ج 263/8 به متن اجازه و احترام محقق كركى به وى اشاره شده است. در قسمتى از آن محقق كركى دربارۀ وى مىنويسد: سيدنا الشيخ الاجل العالم الفاضل الكامل علامة العلماء و مرجع الفضلاء. | در اعيان الشيعه ج 263/8 به متن اجازه و احترام محقق كركى به وى اشاره شده است. در قسمتى از آن محقق كركى دربارۀ وى مىنويسد: سيدنا الشيخ الاجل العالم الفاضل الكامل علامة العلماء و مرجع الفضلاء. | ||
| خط ۶۲۴: | خط ۶۲۴: | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]در دو جا (ج 293/1، ج 271/2) به اين كتاب با نامهاى احكام الارضين) و (اقسام الارضين) اشاره شده است كه آغاز خطبه آنها نيز با الحمد للّه حمدا كثيرا كما هو اهله هذا تحقيق لمسألة مهمّة صورتها: اذا اخربت الارض... مىباشد. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]در دو جا (ج 293/1، ج 271/2) به اين كتاب با نامهاى احكام الارضين) و (اقسام الارضين) اشاره شده است كه آغاز خطبه آنها نيز با الحمد للّه حمدا كثيرا كما هو اهله هذا تحقيق لمسألة مهمّة صورتها: اذا اخربت الارض... مىباشد. | ||
در اين دو جا به نسخههاى كتابخانه شيخ | در اين دو جا به نسخههاى كتابخانه شيخ عبدالحسين تهرانى، و نسخه مربوط به سال 944 ه ق اشاره شده است. در مقدمه ناشر نسخههاى متعددى از كتابخانههاى آیتالله مرعشى در سال 1128 ق، مسجد گوهرشاد در سال 1109 ه ق و آستان قدس رضوى ذكر شدهاند. | ||
در كتاب مقدمهاى بر فقه شيعه صفحه 180 نيز نسخههاى متعددى از آستان قدس رضوى، دانشگاه تهران، مجلس شوراى اسلامى، آیتالله مرعشى، آیتالله گلپايگانى، و فيضيه بيان شدهاند. | در كتاب مقدمهاى بر فقه شيعه صفحه 180 نيز نسخههاى متعددى از آستان قدس رضوى، دانشگاه تهران، مجلس شوراى اسلامى، آیتالله مرعشى، آیتالله گلپايگانى، و فيضيه بيان شدهاند. | ||