تنسوخ‌نامه ایلخانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'صفدى' به 'صفدى') |
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
خواجه نصير در اين كتاب ذكرى از مآخذ و منابعى كه از آن‌ها بهره برده نكرده و در مقدمه به همين بسنده كرده است: «از گفتار حكماى متقدم و آنچه اين بنده را به تجربه معلوم شده بود، به حكم ممارست و آنچه از معتمدان و اصحاب تجارب بطرق تسامع معلوم شده است، بدان الحاق كردم.» (تسوخ‌نامه، ص4). | خواجه نصير در اين كتاب ذكرى از مآخذ و منابعى كه از آن‌ها بهره برده نكرده و در مقدمه به همين بسنده كرده است: «از گفتار حكماى متقدم و آنچه اين بنده را به تجربه معلوم شده بود، به حكم ممارست و آنچه از معتمدان و اصحاب تجارب بطرق تسامع معلوم شده است، بدان الحاق كردم.» (تسوخ‌نامه، ص4). | ||
با اين حال از مطالعه كتاب به خوبى پيداست كه مهم‌ترين منبع در ترتيب اين اثر كتاب الجماهر فى الجواهر ابوريحان بيرونى بوده است و هنگام تحرير تنسوخ‌نامه به كتاب الجواهر نظر داشته و از آن بهره برده است و آنچه را كه از حكماء و دانشمندان ديگر؛ مانند يعقوب كندى و نصر دينورى و محمد زكرياى رازى نقل نموده، عيناً همان منقولات | با اين حال از مطالعه كتاب به خوبى پيداست كه مهم‌ترين منبع در ترتيب اين اثر كتاب الجماهر فى الجواهر ابوريحان بيرونى بوده است و هنگام تحرير تنسوخ‌نامه به كتاب الجواهر نظر داشته و از آن بهره برده است و آنچه را كه از حكماء و دانشمندان ديگر؛ مانند يعقوب كندى و نصر دينورى و محمد زكرياى رازى نقل نموده، عيناً همان منقولات ابوريحان بيرونى است كه در كتاب الجماهر ديده مى‌شود. | ||
==گزارش محتوا:== | ==گزارش محتوا:== | ||