شور جاودانگی: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    }}
    }}


    '''شور جاودانگی '''، تألیف دیوید چایدستر با ترجمه غلام‌حسین توکلی، به بررسی تلاش انسان‌ها از ابتدا تاکنون برای رسیدن به جاودانگی و فرارفتن از مرگ می‌پردازد.  
    '''شور جاودانگی'''، تألیف [[چایدستر، دیوید|دیوید چایدستر]] با ترجمه [[توکلی، غلام‌حسین|غلام‌حسین توکلی]]، به بررسی تلاش انسان‌ها از ابتدا تاکنون برای رسیدن به جاودانگی و فرارفتن از مرگ می‌پردازد.  


    چایدستر استاد آمریکایی رشته ادیان، دارنده جایزه آکادمی ادیان آمریکا به سبب تألیف دو کتاب «خودکشی و رستگاری» و «آیین‌های وحشی» می‌باشد. مؤلف به شیوه تحلیلی - تطبیقی و با استناد به آثار و کتب مقدس ادیان مختلف و با هدف شناسایی و نشان دادن الگوهای منسجم با تنوع فراوان در مواجهه ادیان با مرگ، به این مهم همت گمارده است.  
    [[چایدستر، دیوید|چایدستر]] استاد آمریکایی رشته ادیان، دارنده جایزه آکادمی ادیان آمریکا به سبب تألیف دو کتاب «خودکشی و رستگاری» و «آیین‌های وحشی» می‌باشد. مؤلف به شیوه تحلیلی - تطبیقی و با استناد به آثار و کتب مقدس ادیان مختلف و با هدف شناسایی و نشان دادن الگوهای منسجم با تنوع فراوان در مواجهه ادیان با مرگ، به این مهم همت گمارده است.  


    کتاب مزبور هفت فصل دارد. فصل نخست به بررسی دینی مرگ و میرایی از دیدگاه‌های روان‌شناسی و اجتماعی می‌پردازد و رسوم دینی و مراسم وفات را که شامل آیین‌های گذار می‌شود بررسی می‌نماید. در فصل دوم به بررسی جاودانگی در انسان‌های بدوی، به‌ویژه در قبایل استرالیا، آمریکا و آفریقا اختصاص یافته است. فصل سوم، موضوع جاودانگی را در آیین هندو، بودا، کنفوسیوس، ذن و جنگاوران بوشیدو بررسی و آیین‌های هر یک را برای انجام مراسم وفات تبیین می‌نماید. فصل‌های چهارم و پنجم، مبحث جاودانگی را در بین تبتی‌ها و غربی‌ها بازگو می‌کند و آخرت‌شناسی مسیحی و نیز دیدگاه اسلام و صوفیان و عارفان را درباه جاودانگی بیان می‌دارد.  
    کتاب مزبور هفت فصل دارد. فصل نخست به بررسی دینی مرگ و میرایی از دیدگاه‌های روان‌شناسی و اجتماعی می‌پردازد و رسوم دینی و مراسم وفات را که شامل آیین‌های گذار می‌شود بررسی می‌نماید. در فصل دوم به بررسی جاودانگی در انسان‌های بدوی، به‌ویژه در قبایل استرالیا، آمریکا و آفریقا اختصاص یافته است. فصل سوم، موضوع جاودانگی را در آیین هندو، بودا، کنفوسیوس، ذن و جنگاوران بوشیدو بررسی و آیین‌های هر یک را برای انجام مراسم وفات تبیین می‌نماید. فصل‌های چهارم و پنجم، مبحث جاودانگی را در بین تبتی‌ها و غربی‌ها بازگو می‌کند و آخرت‌شناسی مسیحی و نیز دیدگاه اسلام و صوفیان و عارفان را درباه جاودانگی بیان می‌دارد.