حیات علمی در عهد آل بویه: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'كرمان' به 'کرمان')
    خط ۶۳: خط ۶۳:
    در دولت آل بويه، چه تعداد دانشمند حضور داشته است؟؛ در دولت آل بويه تركيب دانشمندان به لحاظ موضوعى چگونه بوده است؟؛ شمار اين افراد به لحاظ اعتقادات و مذهب چگونه است؟ <ref>همان</ref>.
    در دولت آل بويه، چه تعداد دانشمند حضور داشته است؟؛ در دولت آل بويه تركيب دانشمندان به لحاظ موضوعى چگونه بوده است؟؛ شمار اين افراد به لحاظ اعتقادات و مذهب چگونه است؟ <ref>همان</ref>.


    از آنجا كه دولت آل بويه تقريباً بين سال‌هاى 320 تا 450ق حكومت مى‌كرده‌اند و سرزمين‌هاى تحت سلطه آنان منطقه وسيعى از ايران شامل رى، اصفهان و فارس و بعضاً خوزستان، كرمان، عراق عجم و عراق عرب شامل بغداد، بصره، كوفه و مانند آن بوده است، از اين‌رو افرادى كه بين اين سال‌ها زندگى مى‌كرده‌اند يا عمر مفيد علمى آنان در اين محدوده زمانى بوده است و نيز به‌گونه‌اى مرتبط با شهرهايى هستند كه در تحت حكومت آل بويه بوده يا در آنجا زندگى كرده يا تردد داشته، تلمذ يا تدريس كرده‌اند، به نوعى با شاهان يا وزراى آل بويه يا با افراد علمى و سرشناس اين زمان در ارتباط بوده و مراوده داشته‌اند، شناسايى شده و به حساب آمده‌اند <ref>همان، ص 24</ref>.
    از آنجا كه دولت آل بويه تقريباً بين سال‌هاى 320 تا 450ق حكومت مى‌كرده‌اند و سرزمين‌هاى تحت سلطه آنان منطقه وسيعى از ايران شامل رى، اصفهان و فارس و بعضاً خوزستان، کرمان، عراق عجم و عراق عرب شامل بغداد، بصره، كوفه و مانند آن بوده است، از اين‌رو افرادى كه بين اين سال‌ها زندگى مى‌كرده‌اند يا عمر مفيد علمى آنان در اين محدوده زمانى بوده است و نيز به‌گونه‌اى مرتبط با شهرهايى هستند كه در تحت حكومت آل بويه بوده يا در آنجا زندگى كرده يا تردد داشته، تلمذ يا تدريس كرده‌اند، به نوعى با شاهان يا وزراى آل بويه يا با افراد علمى و سرشناس اين زمان در ارتباط بوده و مراوده داشته‌اند، شناسايى شده و به حساب آمده‌اند <ref>همان، ص 24</ref>.


    همچنين از آنجا كه مذهب و نيز تخصص علمى افراد از روى منابع اصلى مورد بحث تهيه شده و با اعتماد به صحت گفتار آن منابع، اگر مهم‌ترين تخصص فردى را فقه، حديث يا فلسفه و مانند آن ذكر كرده است، نويسنده نيز آن را به عنوان تخصص اول يا وجه غالب علمى فرد مورد نظر قرار داده و سپس تبحر و مهارت‌هاى ديگر وى را به عنوان تخصص جانبى ذكر كرده است <ref>همان، ص26</ref>.
    همچنين از آنجا كه مذهب و نيز تخصص علمى افراد از روى منابع اصلى مورد بحث تهيه شده و با اعتماد به صحت گفتار آن منابع، اگر مهم‌ترين تخصص فردى را فقه، حديث يا فلسفه و مانند آن ذكر كرده است، نويسنده نيز آن را به عنوان تخصص اول يا وجه غالب علمى فرد مورد نظر قرار داده و سپس تبحر و مهارت‌هاى ديگر وى را به عنوان تخصص جانبى ذكر كرده است <ref>همان، ص26</ref>.